ماریون کوتیار

ماریون کوتیار (maʁjɔ̃ kɔtijaʁ/ Marion Cotillard) بازیگر فرانسوی در روز ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۵ در اورلئان (مرکز استان مرکزی فرانسه) در منطقه لوآره به دنیا آمد. شهرت او بیش‌تر به خاطر بازی در نقش‌های متنوع در فیلم‌های بلاک‌باستر و مستقل است.

او از سال ۲۰۰۱ به عنوان سخنگوی صلح سبز فعالیت خود را آغاز کرد. ماریون کوتیار تا سال ۲۰۲۰ فیلم‌هایش بیش از ۳٫۶ میلیارد دلار در گیشه جهانی فروش داشته‌اند.

ماریون کوتیار نخستین و تنها بازیگری شد که به خاطر بازی به زبان فرانسوی‌ برنده جایزه اسکار شد. همچنین دومین بازیگر زن و یکی از شش بازیگری است که همین جایزه را به خاطر بازی به زبان غیر انگلیسی دریافت کرده ‌است.

 

خانواده ماریون کوتیار

پدر ماریون کوتیار، ژان کلود کوتیار، در چندین کار فعالیت دارد: بازیگری،  معلمی، بازیگری پانتومیم، کارگردانی تئاتر. ژان کلود از تبار برتون است.

مادر ماریون کوتیار، نیسیما تلو، بازیگر و معلم درام تئاتر با پس‌زمینه کابیلی الجزایر است.

ماریون دو برادر دوقلوی کوچک‌تر از خودش به نام‌های کوئنتین و گیوم دارد. اولین بار پدرش بود که ماریون را به سینما معرفی کرد.

 

الگوی دوران کودکی

الگوی ماریون کوتیار در کودکی لوئیز بروکس و گرتا گاربو بود که در اتاق خوابش از این‌دو تقلید می‌کرد.

اولین بازی در نمایشنامه‌ی پدر

ماریون کوتیار بازیگری را از دوران کودکی آغاز کرد. او برای اولین بار در یکی از نمایشنامه‌های پدرش ظاهر شد و نقش‌آفرینی کرد.

 

تحصیلات ماریون کوتیار

ماریون کوتیار در سن 15 سالگی وارد کنسرواتوار هنر دراماتیک در اورلئان شد و در سال 1994 فارغ التحصیل شد. سپس به پاریس رفت تا حرفه بازیگری را دنبال کند.

 

زندگی شخصی ماریون کوتیار

ماریون کوتیار و ژولین راسام

در سال‌های آخر دهه 90 ماریون کوتیار با بازیگر فرانسوی ژولین راسام ارتباط داشت اما این ارتباط دو سه سال بیش‌تر دوام نیاورد.

 

ماریون کوتیار و استفان گورین-تیلیه

از سال 2000 تا 2005 با هنرپیشه فرانسوی استفان گورین-تیلیه رابطه‌ای پنج ساله داشت. آ‌ن‌ها در چندین فیلم کوتاه و بلند و سریال با یک‌دیگر همکاری داشتند.

 

سینکلر و ماریون کوتیار

از سال 2005 تا 2007 با خواننده فرانسوی سینکلر قرار داشت که این هم دوام نداشت.

ماریون کوتیار و گیوم کانه

از ماه اکتبر 2007 با بازیگر و کارگردان فرانسوی گیوم کانه رابطه داشت که البته از سال 1997 با یک‌دیگر دوست بودند و در سال 2003 نیز در فیلم «اگه جرات داری دوستم داشته باش» با هم همبازی شدند اما در سال 2014 کوتیار ازدواج با کانه را انکار کرد اما در مصاحبه‌ها از او به عنوان «دوست پسر من» یاد کرد.

 

فرزندان ماریون کوتیار

آنها در سال 2011 صاحب یک پسر به نام مارسل و در سال 2017 صاحب یک دختر به نام لوئیز شدند.

 

اولین بازی ماریون کوتیار در یک فیلم بلند سینمایی

ماریون کوتیار پس از نقش‌های کم و کوتاه و اجرا در تئاتر، گاهی نقش‌های جزئی در سریال‌های تلویزیونی نیز بازی کرد؛ از جمله سریال «هایلندر» (Highlander). اما فعالیت او به عنوان یک بازیگر سینما در سال ۱۹۹۴ در سن ۱۸ یا ۱۹ سالگی با نقش کوچک فیلیپ هارل در فیلم بلند سینمایی «داستان پسری که می‌خواست بوسیده شود» (The Story of a Boy Who Wanted to Be Kissed) آغاز کرد.

دو سال بعد در سال ۱۹۹۶ در دو فیلم ظاهر شد: 

۱. درام فرانسوی «زندگی جنسی من یا چگونه وارد مشاجره شدم» به کارگردانی آرنو دسپلچین.

۲. فیلم فرانسوی «سبز زیبا» (La Belle Verte/ Visit to a Green Planet) به نویسندگی و کارگردانی کولین سرو.

 

نامزدی ماریون کوتیار در سزار

در ۱۹۹۸ در فیلم فرانسوی کمدی «تاکسی» به کارگردانی ژرار پیره که اولین فیلم از سری پنج‌گانه‌ی تاکسی است ظاهر شد به خاطر بازی خوبش نامزد جایزه سزار در رشته امیدوارکننده‌ترین بازیگر زن شد.

 

آغاز بازی در نقش‌های مهم و اصلی

یک سال بعد در ۱۹۹۹ در سه فیلم بازی کرد:

۱. «جنگ در ارتفاعات» (La Guerre dans le Haut Pays/ War in the Highlands) به کارگردانی فرانسیس روسر در نقش اصلی جولی بونزون. 

 

۲. «خشم» (Furia) به کارگردانی الکساندر آجا در نقش مکمل الیا 

 

۳. Blue Away to America به کارگردانی سارا لوی و در نقش اصلی سولانژ 

 

در ۲۰۰۰ در فیلم فرانسوی «تاکسی ۲» (Taxi 2) در همان نقشی که در تاکسی ۱ بازی کرده بود، دوباره حضور یافت.

در ۲۰۰۱ در دو فیلم حضور یافت:

۱. فیلم فرانسوی «لیزا» اثر پیر گریمبلات و نقش اصلی و نسخه جوان‌تر شخصیت ژان مورو را در کنار بنوا ماگیمل و ساگامور استیونین.

۲. در فیلم فرانسوی «چیزهای زیبا» (Les Jolies Choses/ Pretty Things) اثر ژیل پاکت-برنر که به خاطر این نقش، دوباره نامزد جایزه سزار برای امیدوارترین بازیگر زن شد. 

در ۲۰۰۲ در فیلم فرانسوی هیجان‌انگیز (Une Affaire Privée/ Une Affaire Privée) اثر گیوم نیکلو بازی کرد.

ورود ماریون کوتیار به هالیوود و اولین فیلم انگلیسی‌زبان

ماریون کوتیار در 2003 به جهان هالیوود وارد شد و در فیلم انگلیسی‌زبان «ماهی بزرگ» (Big Fish) اثر تیم برتون در نقش مکمل ژوزفین ظاهر شد. 

در همین سال در دو فیلم دیگر نیز حضور یافت:

۱. کمدی رمانتیک فرانسوی «اگه جرات داری دوستم داشته باش» (Love Me If You Dare) اثر یان ساموئل کارگردانی، در نقش مکمل سوفی کوالسکی، دختر مهاجران لهستانی. 

۲. فیلم فرانسوی «تاکسی ۳» در همان نقش قبلی

در ۲۰۰۴ در دو فیلم حضور یافت:

۱. فیلم فرانسوی عاشقانه و جنگی «نامزدی خیلی طولانی» (A Very Long Engagement) اثر ژان-پیر ژونه در نقش مکمل تینا لومباردی.

 

۲. فیلم درام «بی گناهی» (Innocence) به کارگردانی لوسیل هادزیالیلوویک در نقش مکمل مادمازل ایوا

 

در ۲۰۰۵ در پنج فیلم ظاهر شد:

۱. فیلم درام زندگینامه‌ای «سواره‌نظام» (Cavalcade) به کارگردانی استیو سوئیسا در نقش اصلی الیزی

۲. فیلم معمایی فرانسوی «جعبه سیاه» (La Boîte noire/ The Black Box) به کارگردانی ریچارد بری در نقش اصلی ایزابل کروگر / آلیس 

 

۳. فیلم «ماری» (Mary) به کارگردانی آبل فرارا و در نقش مکمل گرچن مول

۴. فیلم کمدی فرانسوی «عشق در هوا» (Ma vie en l'air/ Love Is in the Air) به کارگردانی رمی بزانسون 

 

۵. فیلم درام «ادی» (Edy) به کارگردانی و نویسندگی استفان گورین تیلیه

در ۲۰۰۶ در چهار فیلم ظاهر شد:

۱. فیلم اکشن و درام و دلهره‌آور «بازی جوانمردانه» (Fair Play) اثر لیونل بایلیو در نقش مکمل نیکول 

 

۲. فیلم فرانسوی کمدی درام عاشقانه‌ی Toi et moi به کارگردانی جولی لوپس کوروال در نقش اصلی لینا

۳. فیلم کمدی فرانسوی-بلژیکی «دیکنک» (Dikkenek) به کارگردانی اولیویه ون هوفستاد در نقش مکمل نادین 

 

۴. فیلم کمدی رمانتیک و کمدی-درام «یک سال خوب» (A Good Year) به کارگردانی ریدلی اسکات

اوج بازیگری ماریون کوتیار با برنده‌شدن اسکار، گلدن‌گلوب و بفتا

در ۲۰۰۷ در فیلم فرانسوی موزیکال و زندگینامه‌ای «زندگی گلگون» (La vie en rose/ La Môme) اثر اولیویه داهان در نقش اول ادیت پیاف (خواننده برجسته فرانسوی) ظاهر شد و به خاطر این نقش بسیار درخشانش برنده اسکار و بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، و برنده گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر زن در فیلم موزیکال شد.

 

نامزدی گلدن‌گلوب ماریون کوتیار | فیلم NINE

در ۲۰۰۹ در فیلم آمریکایی و رمانتیک و موزیکال «نُه» (NINE) از کارگردان راب مارشال در نقش اصلی لوئیزا کونتینی (همسر گوییدو) بازی کرد و به خاطر این نقش نامزدی جایزه گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر زن در فیلم موزیکال شد. 

 

در همین سال در دو فیلم دیگر ظاهر شد:

۱. فیلم آمریکایی «دشمنان مردم» (Public Enemies) ساخته مایکل مان در کنار جانی دپ و کریستین بیل و در نقش مکمل یلی فرشت دوست‌دختر دیلینجر. 

 

۲. فیلم فرانسوی «آخرین پرواز» (Le dernier vol/ The Last Flight) به کارگردانی کریم دریدی در نقش اصلی ماری والیرز دو بومونت

 

در ۲۰۱۰ در دو فیلم حضور یافت:

۱. فیلم فرانسوی «دروغ‌های مصلحتی کوچک» (Little White Lies) به کارگردانی گیوم کنه در نقش اصلی ماری 

 

۲. فیلم آمریکایی اکشن علمی تخیلی «تلقین» (Inception) به نویسندگی و کارگردانی کریستوفر نولان در کنار لئوناردو دی‌کاپریو و تام هاردی، و در نقش فرعی مال؛ همسر متوفای کاب

 

در ۲۰۱۱ در دو فیلم ظاهر شد:

۱. فیلم کمدی-رمانتیک فانتزی «نیمه‌شب در پاریس» (Midnight in Paris) به نویسندگی و کارگردانی وودی آلن در نقش مکمل آدریانا، معشوقه تخیلی پیکاسو 

 

۲. فیلم آمریکایی مهیج «شیوع» (Contagion) به کارگردانی استیون سودربرگ در نقش دکتر لئونورا اورانتس، اپیدمیولوژیست سازمان جهانی بهداشت.

 

نامزدی گلدن‌گلوب ماریون کوتیار | فیلم Rust and Bone

در ۲۰۱۲ در فیلم درام بلژیکی-فرانسوی «زنگار و استخوان» (De rouille et d'os/ Rust and Bone) به کارگردانی ژاک اودیار در نقش اول استفانی ظاهر شد و به خاطر این نقش، نامزد گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر زن در فیلم درام شد. 

 

در همین سال در فیلم «شوالیه تاریکی بر می‌خیزد» (The Dark Knight Rises) به کارگردانی کریستوفر نولان در نقش فرعی میراندا تیت / تالیا الغول نیز ظاهر شد.

در ۲۰۱۳ در سه فیلم ظاهر شد:

۱. فیلم درام «مهاجر» (The Immigrant) به کارگردانی جیمز گری و در نقش اصلی اوا سیبولسکا 

 

۲. فیلم مهیج «پیوندهای خونی» (Blood Ties) به کارگردانی گیوم کنه و در نقش مکمل مونیکا داماتو

۳. فیلم کمدی «گوینده ۲: افسانه ادامه دارد» (Anchorman 2: The Legend Continues) به کارگردانی آدام مک‌کی و در نقش مهمان و افتخاری مجری اخبار تلویزیون کانادایی فرانسه 
در ۲۰۱۴ در فیلم بلژیکی-فرانسوی-ایتالیایی «دو روز، یک شب» (Deux Jours, une nuit) به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی برادران داردن، در نقش اصلی ساندرا بیا، همسر طبقه کارگر و مادر دو فرزند بازی کرد.

 

سال ۲۰۱۵: یک صداپیشگی و یک بازی

در ۲۰۱۵ در انیمیشن سه‌بعدی انگلیسی‌زبان فرانسوی «شازده کوچولو» (Le Petit Prince/ The Little Prince) صداپیشگی کرد و در فیلم درام تاریخی حماسی «مکبث» (Macbeth) محصول مشترک انگلستان-فرانسه بازی کرد.

در ۲۰۱۶ در چهار فیلم ظاهر شد:

۱. فیلم درام «این‌جا ته دنیاست» (Juste la fin du monde‎) به کارگردانی زاویه دولان 

۲. فیلم «از سرزمین ماه» (Mal de pierres) به کارگردانی نیکول گارسیا در نقش اصلی گابریل

۳. فیلم آمریکایی رمانتیک و مهیج «متفقین» (Allied) به کارگردانی رابرت زمکیس در نقش اصلی ماریان بوژور 

 

۴. فیلم آمریکایی اکشن و فانتزی «فرقه قاتلین» (Assassin's Creed) به کارگردانی جاستین کرزل در نقش اصلی دکتر سوفیا ریکین دختر آلن ریکین و دانشمند برجسته پروژه Animus که مصمم به استفاده از علم برای ریشه‌کن کردن انگیزه‌های خشونت‌آمیز بشر و ایجاد دنیایی هماهنگ است.

در ۲۰۱۷ در دو فیلم حاضر شد:

۱. فیلم کمدی فرانسوی «راک اند رول» (Rock'n Roll) به نویسندگی و کارگردانی گیوم کانه در نش خودش ماریون کوتیار

۲. فیلمدرام فرانسوی «ارواح اسماعیل» (Les Fantômes d'Ismaël) به کارگردانی ارنو دپلشن در نقش اصلی کارلوتا بلوم 

 

در ۲۰۱۸ در فیلم درام فرانسوی «فرشته رو» (Gueule d'ange) به کارگردانی ونسا فیلو بازی کرد.

در ۲۰۱۹ در فیلم خانوادگی و درام و کمدی «دروغ‌های مصلحتی کوچک ۲» (Little White Lies 2) به کارگردانی گیوم کانته در همان نقش سابق (ماری) بازی کرد.

 

صداپیشگی

در ۲۰۲۰ در فیلم فانتزی «دولیتل» (Dolittle) به کارگردانی استیون گیگان در نقش توتو: روباه فرانسوی که دوست بتسی است صداپیشگی کرد.

 

نامزدی گلدن‌گلوب ماریون کوتیار برای بار سوم | فیلم Annette

در ۲۰۲۱ در فیلم موزیکال فرانسوی-آلمانی موزیکال «آنت» (Annette) به کارگردانی لئوس کاراکس در نقش آن دفراسنو بازی کرد و به خاطر این نقش نامزد گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر زن در فیلم موزیکال شد.

 

فیلم ماریون کوتیار و گلشیفته‌ی فراهانی

در ۲۰۲۲ در فیلم درام فرانسوی «برادر و خواهر» (Frère et Sœur/ Brother and Sister) به کارگردانی ارنو دپلشن در کنار ملویل پوپو و گلشیفته فراهانی در نقش اصلی و اول آلیس ظاهر شد.

 

نقش‌های تلویزیونی

ماریون کوتیار از ۱۹۹۳ تا ۲۰۲۱ در پانزده فیلم و سریال حضور داشته است. مهم‌ترین‌شان عبارتند از:

سریال اکشن و فانتزی «هایلندر» (Highlander)، فیلم درام «کلوئه» (Chloé) در نقش اصلی دختری 16 ساله که توسط دوست پسرش مجبور به روسپی‌گری می‌شود، فیلم «انتقام در تریپل گالوپ» (La Vengeance au Triple Galop) در نقش کیم رندال، سریال درام آمریکایی Extrapolations اثر اسکات زد برنز.

 

برخی از فعالیت‌های موسیقی ماریون کوتیار

ماریون کوتیار، هم آواز می‌خواند و گیتار و گیتار باس و کیبورد و تنبور می‌نوازد. او آهنگ‌های خودش را در فیلم‌هایLa Conne  و La Fille De Joie و «چیزهای زیبا» ساخت و اجرا کرد. همچنین آهنگ The Strong Ones را برای فیلم کوتاه اولیویه داهان نوشت و اجرا کرد.

در 2010 آهنگ‌های «پنج هزار شب» و «جمعیت شاد» را با گروه راک فرانسوی ضبط کرد. کوتایر در شهرهای مختلف فرانسه و بلژیک با نام مستعار «سیمون» به تور رفت. او در سال 2012 ترانه لیلی را برای قسمت چهارم مستند وب لیدی دیور با همین عنوان نوشت و اجرا کرد.

 

فعالیت‌های بشردوستانه و محیط زیستی ماریون کوتیار

ماریون کوتیار برای حفاظت از محیط زیست، از سال 2001 در سازمان غیر دولتی «صلح سبز» عضو بوده و به عنوان سخنگوی آن فعالیت می‌کند. او حامی بنیاد غیر دولتی Maud Fontenoy که به آموزش کودکان در مورد حفظ اقیانوس‌ها اختصاص دارد است.

او همچنین سفیر انجمن فرانسوی وایانگا است که از مردم بومی برای حقوقشان و حفظ فرهنگشان و جنگل آمازون که در آن زندگی می‌کنند حمایت می‌کند. ماریون از بنیاد قلب نیز که یک موسسه خیریه عمومی بین‌المللی است و در نوآوری‌های تکنولوژیک برای مبارزه با بیماری‌های قلبی عروقی در کودکان پیشگام است حمایت می‌کند.

در سال 2009 ماریون کوتیار نسخه‌ای از آهنگ Beds are Burning در حمایت از عدالت اقلیمی ضبط کرد. در همین سال نیز عروسک خود را برای کمپین یونیسف فرانسه طراحی کرد که برای کمک به واکسیناسیون هزاران کودک در دارفور فروخته شد.

در سال 2010 با «صلح سبز» به کنگو سفر کرد تا از جنگل‌های بارانی استوایی که توسط شرکت‌های چوب‌بر تهدید می‌شد بازدید کند. در سال 2011 از رئیس رائونی در مبارزه با سد بلو مونت در برزیل حمایت کرد و دادخواست او را امضا کرد.

در سال 2012 در کتاب کیت وینسلت «کلاه طلایی: صحبت کردن به اوتیسم» با سلف پرتره افراد مشهور برای افزایش آگاهی و حمایت از اوتیسم معرفی شد.

در سال 2013 خود را در نزدیکی موزه لوور پاریس حبس کرد تا خواستار آزادی 30 فعال صلح سبز شود که در روسیه به دلیل اعتراضات قطب شمال زندانی شده بودند. او وارد قفس شد و یک بنر در دست داشت که روی آن نوشته بود: «من مدافع آب و هوا هستم».

در فوریه 2014 مانیفست ببر را امضا کرد. این مانیفیست، کمپینی بود که خواستار پایان دادن به محصولات روزمره تولیدشده از طریق تخریب جنگل‌ها بود. در ماه می «صلح سبز» ویدئویی را به روایت کوتیار منتشر کرد که در آن، قطع غیرقانونی درخت را که آمازون برزیل را تهدید می‌کند، برجسته می‌کند.

در جشنواره فیلم کن 2015 مارک آزبورن کارگردان فاش کرد که کوتیار سال‌ها قبل از صداپیشگی این شخصیت در فیلم شازده کوچولو به کارگردانی کوتیار از بیمارستان‌های کودکان بازدید می‌کرد و گل رز (از کتاب شازده کوچولو) را برای بچه‌ها بازی می‌کرد.

در 26 فوریه 2015 او به همراه رئیس جمهور فرانسه فرانسوا اولاند و ملانی لوران هنرپیشه به فیلیپین رفت تا در یک انجمن شرکت کند و اقدامات سریعتر و مصمم تر در مورد چالش جهانی تغییرات آب و هوا را تشویق کند.
 

تصویر عمومی و رسانه‌ای

از سال 2022 ماریون کوتیار عکسش بر روی بیش از 300 مجله آمده است. او نخستین بازیگر زن بر روی جلد سپتامبر ۲۰۱۰ ووگ پاریس به مدت پنج سال بوده است. در سال ۲۰۱۰ در فهرست «۴۰ زن دهه» توسط ووگ پاریس به عنوان «زن دهه» معرفی شد. در آگوست 2012 نیز عکسش بر روی سه مجله آمد: ووگ آمریکایی، ووگ پاریس و ماری کلر انگلستان.

امپایر آنلاین نیز وی را در سال 2013 از بین «100 ستاره جذاب سینما» در رتبه 13 قرار داد. مجله فرانسوی اسلیت نیز او را در فهرست «100 زن تاثیرگذار فرانسه» در شماره 12 قرار داد. 

 

در سال 2014 رابی کالی منتقد بریتانیایی از روزنامه دیلی تلگراف وی را به ‌عنوان «بازیگر بزرگ سینمای صامت زمان ما» توصیف کرد زیرا او می‌توانست احساسات را تنها با چشم‌ها و حالات چهره‌اش نشان دهد.

در آوریل 2016 Vox.com بازیگرانی را که در بهترین فیلم‌های بازبینی‌شده بازی کرده‌اند، با رتبه‌بندی میانگین متاکریتیک تجزیه و تحلیل کرد و کوتیار را با میانگین امتیاز 68 در رتبه سوم قرار داد. در گوگل نیز در رتبه دوم «جستجوترین بازیگران زن سال 2016» قرار گرفت. در سال 2017 در پوستر رسمی چهل و دومین جوایز سزار حضور داشت.

گفته‌اند که امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه اعلام کرده بود «او من را عصبانی می‌کند؛ کوتیار». این در واکنش به اظهارات ضد سیاست کوتیار در سال 2018 درباره رعایت‌نکردن محیط زیست بوده است.

 

لباس ماریون کوتیار در اسکار

لباس عاج ژان پل گوتیه که ماریون در هشتادمین مراسم جوایز اسکار در 24 فوریه 2008 پوشیده بود، به عنوان یکی از بهترین لباس‌های اسکار در تمام دوران در نظر گرفته شده است.

حواشی

ـ ‌کوتیار توسط کارگردان اولیویه داهان برای به تصویر کشیدن خواننده فرانسوی ادیت پیاف در فیلم زندگینامه ای La Vie en Rose انتخاب شد، قبل از اینکه حتی او را ملاقات کند و گفت که متوجه شباهت بین چشمان پیاف و کوتیار شده است. در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین، جایی که فیلم برای اولین بار به نمایش درآمد، کوتیار به مدت 15 دقیقه مورد تشویق ایستاده قرار گرفت. نماینده استعدادهای هالیوود، هیلدا کوئیلی، مدت کوتاهی پس از اولین نمایش آن در جشنواره، با کوتیار قرارداد امضا کرد.

 

ـ در 10 فوریه 2008 ماریون کوتیار اولین بازیگر زن فرانسوی شد که پس از استفان آدران در سال 1973 جایزه بفتا را برای بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم «زندگی گلگون» دریافت کرد. همچنین کوتیار بعد از حدود چهل سال، نخستین بازیگر زن است که برنده جایزه گلدن‌گلوب برای اجرای زبان خارجی در فیلم «زندگی گلگون» شده است. حدود چهل قبل از او در سال 1972 لیو اولمان برای فیلم The Emigrants برنده این جایزه شده بود.

 

ـ در جوایز اسکار او اولین زن و دومین نفر (بعد از آدرین برودی، پیانیست) است که هر دو جایزه سزار و اسکار را برای اجرای یکسان برده است. همچنین او دومین بازیگر فرانسوی، و نیز پس از سیمون سینیوره در سال 1960 و ژولیت بینوش در سال 1997 سومین بازیگری است که برنده جایزه اسکار شده است است. 
ماریون کوتیار همچنین اولین برنده بهترین بازیگر زن برای اجرای غیرانگلیسی زبان پس از سوفیا لورن در سال 1961 و نیز اولین و (از سال 2020) تنها برنده جایزه اسکار برای اجرای فرانسوی‌زبان است.

 

ـ دی کاپریو درباره عملکرد کوتیار در فیلم تلقین گفت: او می‌تواند در یک لحظه، قوی و آسیب‌پذیر و امیدوار و دلخراش باشد. این تناقضات در کاراکتر او عالی بود.

 

ـ کوتیار در رابطه با فیلم «شیوع» برای اولین بار با این کارگردان فیلم، سودربرگ، در لس آنجلس ملاقات کرد. این هنرپیشه فرانسوی که از هوادارن این کارگردان بود و مجذوب فیلم‌نامه نیز شده بود، قبول کرد و گفت: خیلی نگران میکروب‌هاست. من همیشه به نوعی از همه آن بیماری‌ها می‌ترسیدم.

 

ـ کوتیار در سال 2010 در صدر فهرست پردرآمدترین بازیگران فرانسوی فیگارو قرار گرفت و باری اولین بار پس از 9 سال که یک زن در صدر فهرست قرار گرفت، با کیت وینسلت به عنوان پردرآمدترین بازیگر خارجی برابر شد.

 

 برخی جوایز و افتخارات

۲۰۰۴: برنده جایزه شوپارد از جشنواره کن در رشته Female Revelation 
۲۰۰۸: برنده اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زندگی گلگون»
۲۰۰۸: برنده گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم موزیکال، برای «زندگی گلگون»
۲۰۰۸: برنده بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زندگی گلگون»
۲۰۰۸: برنده جشنواره فیلم بین المللی پام اسپریتز در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زندگی گلگون»
۲۰۰۸:‌ نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زندگی گلگون»
۲۰۱۰: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم موزیکال، برای «نه»
۲۰۱۰: برنده جشنواره فیلم بین المللی پام اسپریتز در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «نه»
۲۰۱۰: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران در فیلم سینمایی، برای «نه»
۲۰۱۲: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین گروه بازیگران، برای «نیمه‌شب در پاریس»
۲۰۱۳: نامزدی بفتا در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زنگار و استخوان» 
۲۰۱۳: نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم درام، برای «زنگار و استخوان» 
۲۰۱۳: نامزدی جوایز انجمن بازیگران سینما در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «زنگار و استخوان» 
۲۰۱۵: نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «دو روز، یک شب»
۲۰۱۵: نامزدی جوایز مستقل اسپریت فیلم در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن، برای «مهاجر»
۲۰۲۲:‌ نامزدی گلدن‌گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن در فیلم موزیکال، برای «آنت»