حامد کمیلی

حامد کمیلی متولد 14 تیر 1361 در اصفهان، بازیگر است. او بزرگترین فرزند خانواده است و تا به دنیا آمدن برادران دوقلویش، منزوی و خجالتی بود و البته کنجکاو ولی بعد از به دنیا آمدن دو برادرش اوضاع کمی تغییر کرد. حامد کمیلی مدرک فوق دیپلم کامپیوتر دارد. او دلیل خواندن این رشته را خانواده‌اش می‌داند، زیرا آن‌ها شرط کرده بودند که اگر می‌خواهد بازیگر شود باید در دانشگاه یک شاخه‌ای به جز هنر را انتخاب کند. حامد کمیلی فعالیت در عرصه‌ی بازیگری را از سنین پایین با بازیگری تئاتر در اصفهان آغاز کرد و بعد از آن، به تهران آمد. او به مدت 8 سال تئاتر کار کرد. حامد کمیلی در دوران دانشجویی، دستی به قلم داشت و گاهی کارگردانی هم می‌کرد. او به جای آن دسته از دانشجویانی که نمی‌توانستند پایان‌نامه خود را که شامل انتخاب نمایشنامه و کارگردانی کردن آن بود، انجام دهند; همه‌ی کارهای لازم از انتخاب نمایشنامه تا آماده سازی و روی صحنه بردن کار انجام می‌داد و در مقابل از آن‌ها پول می‌گرفت. وی از آن دوران به عنوان شیطنت دانشجویی یاد می‌کند. حامد کمیلی همیشه دوست داشت بازیگر و یا کارگردان موفقی شود. اولین کار رسمی حامد کمیلی بعد از بیرون آمدن از دانشگاه کارگردانی نمایشی به نام «سبز، آبی، قرمز» بود. او برنده جایزه بهترین بازیگر از جشنواره تئاتر فجر است و جایزه‌اش را از دست علی نصیریان دریافت نمود. حامد کمیلی ابتدا در دانشگاه سوره اصفهان بازیگری را به صورت آزاد در کلاس‌های زنده‌یاد حمید سمندریان و قطب الدین صادقی یاد گرفت و بعد از آمدنش به تهران، بازیگری را زیر نظر اساتیدی مثل فریدون خسروی و گلاب آدینه آموزش دید. او در سال 1385 و در سن 24 سالگی، با بازی در دو سریال «به دنیا بگویید بایستد» و «پرواز در حباب» وارد تلویزیون شد و دنیای تصویر را تجربه کرد. حامد کمیلی بازیگری در سینما را با فیلم «تردید» در سال 1387 به کارگردانی کریم مسیحی آغاز کرد. او در این فیلم با ترانه علیدوستی و بهرام رادان هم‌بازی بود. این فیلم موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین فیلم از جشنواره فیلم فجر شد. دیدن کارتون، یکی از کارهای موردعلاقه‌ی حامد کمیلی می‌باشد. این علاقه از دهه 60 در او شکل گرفته و از شخصیت‌های مورد علاقه او "میتی کومان" بود که از قدرتش برای کمک به مردم استفاده می‌کرد. آرزوی کودکی حامد کمیلی بازیگری بود و در درجه بعدی خلبانی را دوست داشت و اگر بازیگر نمی‌شد، حتما خلبان می‌شد. بهترین هدیه‌ای که از پدر و مادرش گرفته است یک کیبورد بوده و همچنان ذوقی که در آن لحظه کرد را به یاد دارد، وی بسیار به موسیقی علاقه‌مند است و آن را دنبال می‌کند. حامد کمیلی بسیار کتاب می‌خواند، به خصوص کتاب‌های روانشناسی. او معتقد است باید یک هدف روشن در زندگی داشت و برای رسیدن به آن استقامت کرد، وی خاطره‌ای از دورانی که در تئاتر دانشجویی بازی می‌کرد، تعریف کرد و گفت: "در آن مقطع زمانی، دستمزدی که می‌داند بسیار کم بود و اصلا کفاف زندگی را نمی‌داد و من برای اینکه جلوی خانواده کم نیارم و تحت فشار قرار نگیرم که بازیگری را کنار بگذارم، همیشه برای رفتن به محل تمرین سه ساعت زودتر از خانه راه می‌افتادم و گاهی در سرما و گرما، تو دلم می‌گفتم کاش یه روزی بیاد من ماشین بگیرم! بعد از چند سال تونستم ماشین یکی از دوستانم که قصد فروش داشت، قسطی بخرم و هرگز حسی که در آن لحظه تجربه کردم را از یاد نبردم." حامد کمیلی در سال 1395 در فیلم «ایتالیا ایتالیا» به کارگردانی مهدی صباغ‌زاده بازی کرد. مهدی صباغ‌زاده قبل از آشنایی با حامد کمیلی از تصاویری که از او در ذهنش داشت خوشش نمی‌آمد، اما بعد از اولین ملاقات، به شدت تحت تاثیر منش، شخصیت و سواد حامد کمیلی قرار گرفت و دوست داشت که او بپذیرد که در فیلم «ایتالیا ایتالیا» ایفای نقش کند. از کارهای مشترک حامد کمیلی و سارا بهرامی می‌توان «ایتالیا ایتالیا» ، «پرده نشین» و «پروانه» را نام برد. به گفته سارا بهرامی، انتخاب حامد کمیلی بهترین اتفاقی بود که برای فیلم «ایتالیا ایتالیا» افتاد و تاکید می‌کند که بعد از ورود حامد کمیلی در نقش نادر، بازی او در نقش برفا نیز به شکل خوبی تغییر کرد و توانست آنطور که باید نقش را ایفا کند. قبل از حامد کمیلی چند نفر دیگر برای نقش نادر تست داده بودند اما هیچ کدام به اندازه او مناسب این نقش نبودند. حامد کمیلی اهل ریسک است و همیشه دوست دارد، چیز‌های جدید را تجربه کند و به همین دلیل همیشه سعی دارد که نقش‌های متفاوتی را ایفا کند. به گفته‌ی حامد کمیلی نقشی نبوده که بازی نکرده باشد ولی به آن علاقه‌مند باشد و تنها نقشی که همیشه دوست دارد اگر روزی فیلمش ساخته شد بازی کند، کوروش کبیر است. یکی از فیلم‌های مورد علاقه حامد کمیلی فیلم «سلطان» به کارگردانی کیمیایی است و بازی فریبرز عرب‌نیا در این فیلم، او را به شدت تحت تاثیر قرار می‌داد.