نقد فیلم مادر قلب اتمی, atom heart mother, نقد فیلم مادر قلب اتمی از دیدگاه آقای عبداللهی منش

"مادر قلب اتمی" ساخته علی احمدزاده فیلمی خطی و غیرکلاسیک، بدون فراز و نشیبی قابل توجه و گفتگو محور است. از ابتدا با نمایش رفتار وحال غیر عادی دو شخصیت آرینه (ترانه علیدوستی) و نوبهار (پگاه اهنگرانی) فیلمساز بر روایت متفاوت فیلم تاکید می کند و با اضافه شدن اشخاص دیگر این فضا تقویت می شود به هر حال این روند چه خواب و رویا باشد یا نمایش درون ذهن شخصی که روان گردان یا چیزی شبیه به آن را مصرف نموده باشد، می تواند سویه هایی از سورریالیسم را دست کم...

جوانانی به دور از زندگی قهرمانی و گرفتار در روزمرگی که برای فرار از سبک زندگی این دوره خودشان کوچک‌ترین داستان‌‌های فانتزی و غیرقابل باور آن‌ها را فریب می‌دهد و برای رسیدن به اتوپیایی هرچند نامعلوم و ناممکن از تمام واقعیت و زندگی خود به راحتی گذر می‌کنند. اگر آنچه گفته شد را مضمون کلی اثر در نظر بگیریم نویسنده برای انتقال این مضمون در فرم داستان‌گویی خود نیز یک آشفتگی، بی هدفی و انفعال را تدارک دیده است که مضمون و فرم را در یک راستا با هم قرار...

بمب كه منفجر شد، سيگارم روشن شد. نترس، برقيه! سيگارو مى گم. محو ديالوگ هاى ساده،ريتميك و درست فيلم مى شوى و توى ذهنت درست شبيه من بازنويسى اش مى كنى. بمب كه منفجر شد، از دودش سيگارمو روشن كردم يا شايد بمب كه منفجر شد از شعله اش سيگارمو روشن كردم. درگير فضا شدن اين روزها مهم است، آنقدر كه مىتواند دستمايه كليت يك اثر باشد.خلق فضايي متفاوت از آنچه واقعيتمان شده،فراى قصه و روايت مى تواند درگيرت كند، غرق شوى در سير عجيب هبوط دو دختر فيلم و خودت را...