به یاد مرحوم

امتحان نهایی رو دوست داشتم به جهت اینکه فیلمنامه ای مهیج داشته و باعث میشود بیننده آن را دنبال کند . اصولا سبک کارهای مرحوم کیارستمی رو نمیپسندم ولی این آخری

خیلی خوب است . فیلم به خوبی توانسته با مسئله ی نوجوانان و بحران های عاطفی آنها روبرو شود و پسری را روایت کند که به خاطر ازدواج مجدد مادرش عصبی است و به همین دلیل دست به کارهای ناشایستی میزند . 

یکی از ویژگی های بارز فیلمنامه (به شدت از کارگردانی فیلم جلوتر است) سکانس هایی است که بر خلاف میل بیننده رقم میخورد . سکانسی را به خاطر آورید که به علت پاشیدن تخم مرغ بر روی ماشین شهاب حسینی او به کلانتری میرود، بیننده در ذهن متصور میشود که اتفاقی برای او میفتد و احتمالا معلوم میشود که برگه های امتحانی را به خانه میبرد، ولی این ماجرا به خوشی به اتمام میرسد . 

سکانسی که فرهاد برگه امتحانی را به همسرش میدهد و به او میگوید آن را به پسرش نشان دهد ، در این سکانس ضمن تاکید بر این برگه و این که مواظب باش گم نشه بیننده را به سمتی میکشد که تصور کند با بیرون رفتن او از خانه برگه امتحانی گم شود و فرهاد به دردسر بیفتد.

سکانسی دیگر در یک سوم پایانی فیلم وقتی چهار شخصیت اصلی داستان سر شام هستند را به خاطر بیاورید صحنه ای که در آن دوست سعید و مادرش در خانه تنها میشوند که با نگاههایی که پسر به مادر دارد حس اضطراب ایجاد میکند و بیننده حس میکند که این پسر مادرسعید را دوست دارد.

از این صحنه ها در فیلم زیاد است که میتوان با کمی دقت آنها را یافت . اما چیزی که به فیلم صدمه میزند این است که رویدادهایی که در فیلم وجود دارد استحکام لازم را ندارد که باعث آن واکنش های بیرونی از سوی شخصیت ها شود . بالاخره باید مشکل سعید با فرهاد حل شود و آن گونه انتقام گیری در سکانس آخر باورپذیری کمی دارد.

بازی بد دو نوجوان فیلم را اگر کنار بگذاریم به بازی بسیار دم دستی لیلا زارع میرسیم . لیلا زارع نقش خود را در شیفت شب تکرار کرده و اصلا در این فیلم به جلو رفتن داستان کمک نمیکند از یک طرف با فرهاد رابطه ی خیلی خوبی ندارد و از طرف دیگر از پس تربیت فرزندش بر نمیاید و این سوال به وجود میاید که مشکل او چیست ؟ چرا نمیتواند به درستی با اتفاقات روبرو شود ؟ اینها ابهاماتی است که در شخصیت او وجود دارد . در کل امتحان نهایی فیلمی قابل قبول از یک کارگردان فیلم اول است .