
اعتراض تند سعيد راد به فريبرز عرب نيا: گردن كلفت هستي، دانشمندی، روشنفکری ، فیلسوفی، نميشود با اين همه ادعا فينال يك فيلم را خراب كرد

سعید راد،بازیگر قدیمی و تاثیر گذارسینمای ایران در بخش هايي از مصاحبه اي كه با پايگاه خبري قانون انجام داده است در ارتباط با پايان بندي فيلم "چ" و عدم حضور فريبرز عرب نيا در آن صحبت هاي تندي انجام داد.
سوالات مريم قرباني فر در ارتباط با خاطره سعيد راد از فيلم "چ" و پايان بندي فيلم و پاسخ هاي سعيد راد را مي توانيد مشاهده كنيد
تجربه یاخاطره خاصی در مورد فیلم «چ» برای شما پیش آمده است؟
فیلم چ به خاطر لوکیشن آن فیلم بسیار سختی بود.من فیلم های بسیار سختی بازی کردم اما فکر کنید در مورد فیلم چ گاهی 5 یا 6 ساعت بازیگر باید روی هلیکوپتر بازی می کرد و اتفاقاتی که وجود داشت و جلوه های ویژه خاصی که داشت و این همان حرفه ایی بودن و شدنی است که من می گویم. به عقیده من بازیگران سینمای ایران در این بخش نابغه هستند. این که این همه در پروداکشن ها ضعف وجود دارد که حتی ما در این مسیر و برای رسیدن به سینمای حرفه ایی کشته می دهیم خود نشان دهنده این ضعف در سینما است. بسیاری از بازیگران سینمای ایران در حالی سر صحنه ها حاضر می شوند که می دانند هر اتفاقی امکان دارد برای آنان پیش بیاید. بسیاری از این تلاش بازیگران و عوامل به عنوان عشق و علاقه نام می برنداما من می گویم این از ناچاری است. می گویند طرف عاشق کارش است اما من می گویم خوب اگر این کار را نکند چه بکند؟ حالا من در مورد خودم می گویم من همیشه ورزش می کنم و بدن من جوابگو است اما آیا واقعآ باید پذیرفت سینمای ما آماده این کار نیست. در دنیا اصلآ کمپانی فیلمسازی خودش اجازه چنین کاری را به بازیگر نمی دهد. در مورد همین فیلم «چ »یک بار به خاطر در رفتن میله پرچم کم مانده بود من یک چشمم را از دست بدهم و حقیقتآ خدا با من بود و فکر کنید بعد از آن استرس من نیم ساعت بعد در مقابل دوربین بودم و تازه این فیلمی بود که آقای حاتمی کیا و گروهش تمام همت خود را برای فیلم به کار بردند و بودجه خوب و امکانات خوب وجود داشت و این خود نشان می دهد در بقیه پشت صحنه فیلم ها چه خبر است و این همه نشان از عدم حرفه ایی بودن سینمای ما دارد.
دربسیاری از فیلم ها هم که شما اصلآ هماهنگی بین نقش و بازیگر نمی بینید. بعضی فیلم ها که این تطابق نقش وبازیگر وجود داردهم مربوط به کارگردانانی چون حاتمی کیا و کیمیایی و امثال آنان است وگرنه بخشی بزرگ از این سینما هربازیگری نبود برای نقش یا قرارداد داشت می روند سراغ بازیگر بعدی . این بازیگر نشد،بازیگردیگر.پس تطابق نقش وبازیگرچه می شود؟اصلآ می پرسم این بازیگر به درد این نقش می خورد می گویند «نه آقا، می خواهیم بگیریم دیر شده است» و خب این سینما می شود نتیجه این رفتار. خدا رحمت کند جلال مقدم کارگردان سینمای ایران را، می گفتیم بریم بگیریم،ایشان می گفت مگه کفتراست که می خواهید بگیرید.
سینمای مابه تعلیم احنیاج دارد.هنرپیشه نقش اصلی ما در فینال حاضر نمی شود و این اصلآ کمدی است.به همین راحتی هنرپیشه به هر دلیلی تصمیم می گیرد سر صحنه نیاید.هر مشکلی هم که وجود داشته باشدباید بازیگر سرکارش حاضرشودومشکلات رابعدآحل کند،سینمای ایران سینمای مقدسی است ،سینمایی که برای آن زحمت کشیده شده است و زندگی ها پای آن گذاشته شده است و هیچ بازیگری حق ندارد فینال یک فیلم را تعطیل کند و بعد ادعای داشته باشد.مساله پول ومالی حل می شود اما این رفتار که سنگ روی سنگ بند نمی شود و این است که می گویم این سینما به تعلیم و تربیت احتیاج دارد.
به پایان بندی فیلم «چ» اشاره کردید،این پایان خیلی تغییرکرد؟
اصلآ فیلم اکنون پایان ندارد.جدآ آقای حاتمی کیابسیار انسان بزرگی است ودل بزرگی دارد.من ایشان را تحسین می کنم از این همه بزرگواری وصبری که نشان دادند.با سعه صدر و صبر ایوب وار که نشان داد اجازه نداد به هیچ کس بربخورد حتی اگر فیلم همه آن چیزی که می خواست نشد.بلاخره سینما یک حرمت هایی دارد .این که گردن کلفت هستی،دانشمندی،روشنفکری،فیلسوفی،بایددرفینال فیلم حاضرباشی. نمی شود با همه این ادعاها فینال یک فیلم راتغییردادیاخراب کرد.
من نوعی که نمی شود بااین همه ادعاهاوبا این مصاحبه های تلویزیونی درقامت بازیگرمردمی ظاهر شوم و بعد به این راحتی در فینال فیلم حاضر نشوم و ادعای روشنفکری و مردمی بودن داشته باشم. مردم ما بسیار باهوش هستند متوجه فرق این گونه اداها و رفتار واقعی آدم ها می شوند.
من به عنوان سینماگری که سال هاست زحمت کشیدم وبیش از 60 فیلم بازی کرده ام و گوش من کشیده شده تا کار یاد گرفتم وهمچنان هم به همه کارگردانان ازقدیمی تا فیلم اولی احترام می گذارم می گویم سینما حرمت داردوحرمت آن باید حفظ شود.من درک نمی کنم چطوربرای پول می شودصحنه فیلم راترک کرد؟این بازیگر اصلآ هنرمند نیست وحق نداردازهنرحرف بزند. من این بازیگر رادوست داشتم وسه ماه باهم زندگی کردیم وبا هم ورزش می کردیم امانمی توانم نگویم چقدرازاین رفتارتعجب کردم .قرارنبودما به سینمای ایران لطمه بزنیم.این بخشی از سینمای ایران.من به این بازیگر واقعآ علاقه دارم و خودش هم می داند و لزومی برای گفتنش نیست و برای کارهایش احترام قائل هستم و به قول خودشان تماشاگر سینمای حرفه ایی بوده است که من هم در آن سینما حضور داشتم. من دلم می خواست روز آخرحال آقای حاتمی کیا را فیلمبرداری می کردم ودرنهایت ، بزرگواری آقای حاتمی کیا،حقیقتآ بزرگواری. حرف من این است که به عنوان بازیگری که سال ها کنار گذاشته شدم سعی می کنم جوری رفتار کنم حتی کارگردانی که شایدروزگاری من رادوست نداشت بامن کارکندامادرمقابل بازیگرتربیت شده همین سینما رفتاری می کندکه ازهیچ بازیگری توقع آن نمی رود.
سینمای ایران را عصبانی کردند.حقیقتآ پیش از حضور تیم جدید سینمایی و آقای ایوبی سینما مدام دروضعیت جنگ ودعوا بود.پناه ماسینما بودوسینما اخلاقیات خودش را دارد و هیچ کس نمی خواهدهیچ بازیگری را تخریب کند،مشکل من هیچ بازیگری نیست مشکل این سینمای عصبانی است.سینمایی که آن قدر آزار دید که عصبانی شده است.این که بازیگری که مختاربازی کرده و حالا داردچمران بازی می کند باید رفتار متفاوتی داشته باشد.آقای حاتمی کیا واقعآ انسانی دراین فیلم ورود کردندومن می گویم هراختلافی هم باشدنبایدبه سینماآسیب برساند.
خود شما از فیلم «چ» راضی بودید؟
بله قطعآ ، از بازی و اعوامل و کارگردان بسیارهمگی درست وبه جا بودند.من همیشه سعی می کنم مسلح باشم به تفکردرست تابتوانم دیالوگ خوش دستی باشم تاهمه بتوانندبامن خوش بنوازند.