گاهی خوشی گاهی غم
سعید سهیلی از همان دوران ابتدای فیلمسازی خود، با ساخت اثری چون شب برهنه نشان داد که نبض تماشاگر را می‌شناسد و می‌تواند فیلم عام پسند و بفروش هم بسازد، او سعی کرد که از این وادی خارج شود و شروع به ساخت فیلم‌هایی در ژانر دفاع مقدس نمود اما بعد از ساخت چند اثر، بار دیگر به ساخت فیلم کمدی روی آورد تا بتواند گیشه را تسخیر کند. سهیلی توانست با کمک آثاری چون گشت ارشاد، نام خودش را سر زبان‌ها بیندازد و فیلمش تا مدت مدیدی پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای کشور شود. او حالا با ژن خوک برگشته، فیلمی که سعی می‌کند هم به نعل بزند و هم به میخ و سعید سهیلی در طول آن به بالانسی از دوران فیلمسازی‌اش برسد.
گاهی خنده، گاهی گریه برای فیلم ژن خوک دقیقا تمثیلی است از اثری که سهیلی سعی کرده در آن هم از قدرت سینمای درام استفاده کند و هم سینمای کمدی را در آن جای نهد. او در رعایت این توازن تا جایی پیش رفته که حتی در موسیقی متن فیلم که محسن چاووشی آواز آن را می‌خواند، در یک آهنگ با ملودی و شعر غم انگیز هم کلمه‌ای بامزه می‌گذارد و با بیب سانسور آن را پخش می‌کند. اما کارگردان تا چه حد توانسته به این خواسته خود نزدیک شود و آیا تمام لحظات خنده‌دار و غم انگیز فیلم در یک مرتبه قرار می‌گیرند یا این دو زبانه بودن فیلم، به آن خدشه وارد کرده است؟
داستان فیلم درباره دو زندانی به نام عماد گربه (با بازی سینا مهراد یا همان سینا سهیلی، پسر سعید سهیلی و برادر ساعد سهیلی) و رضا کیشمیش (با بازی هادی حجازی فر) است که بنا به دلایلی از زندان قرار می‌کنند. هر یک از این دو نفر دلایل شخصی خود را برای فرار از زندان دارند اما با پیشروی در داستان فیلم، تماشاگر متوجه می‌شود که سررشته فرار این دو تن به یک آقازاده برمی‌گردد. رضا کیشمیش ...
سعید سهیلی از همان دوران ابتدای فیلمسازی خود، با ساخت اثری چون شب برهنه نشان داد که نبض تماشاگر را می‌شناسد و می‌تواند فیلم عام پسند و بفروش هم بسازد، او سعی کرد که از این وادی خارج شود و شروع به ساخت فیلم‌هایی در ژانر دفاع مقدس نمود اما بعد از ساخت چند اثر، بار دیگر به ساخت فیلم کمدی روی آورد تا بتواند گیشه را تسخیر کند. سهیلی توانست با کمک آثاری چون گشت ارشاد، نام خودش را سر زبان‌ها بیندازد ...
