مری ملکه اسکاتلند | Mary Queen of Scots (2018)

شاید «مری ملکه اسکاتلند» یک فیلم عالی نباشد، اما نشانه هایی از آینده روشنی برای «جوزی رورک» کارگردان فیلم، در خود دارد. یک صحنه مبارزه وجود دارد که در آن انتخاب نمای فیلمبرداری و تعقیب کردن اتفاقات را دشوار می کند، اما وقتی «رونان» و «رابی» در مرکز توجه فیلم قرار می گیرند، «رورک »کاملا دوربین را از تکاپو انداخته و اجازه می دهد از تک تک کلمات لذت ببرید. «مری ملکه اسکاتلند» همچنین پر از لباس های مجلل و طراحی صحنه جذاب است، نکته جذاب دیگر فیلم این است که فیلمبرداری آن برعهده ‌ی «جان متیسون» نامزد جایزه اسکار است. احتمالا حالا سوال مهم این باشد که آیا آن آغاز آهسته و خسته کننده ارزش پایان جذاب فیلم را دارد؟ در حالی که هیچ عذری برای از هم گسیخته بودن یک فیلم پذیرفته نیست، اما پاسخ من به آن سوال یک بله محکم است، چون در نهایت «رورک» ، «رونان» و «رابی» خیلی خوب آن مشکل را از پیش رو برمی دارند.

«سیرشا رونان» ، بازیگر فیلم «لیدی برد» و «مارگو رابی» ، بازیگر فیلم «من تونیا هستم» هر دو برای ایفای نقش فوق‌ العاده ‌ی خود نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن، در فصل جوایز سال قبل بودند. همین موضوع باعث می‌شود که حتی اگر روند پیش‌ روی فیلم کند و خسته کننده شد، این دو بازیگر بتوانند شما را همچنان غرق در فیلم نگه دارند و این خیلی خوب و قابل توجه است. فضای فیلم که در لندن اتفاق می افتد مثل کلیشه پر از دود و بخار نیست. «الیزابت» سعی می کند تا مردان را از خود دور نگه دارد و با آرایش سفید تلاش می کند که جای زخم های آبله ی خود را پنهان کند. مارگو رابی به معنای واقعی به نقش خود تعهد دارد. بزرگترین موفقیت فیلم جایی است که نشان می دهد زمان چگونه می تواند به نفع دوستی دو زن قدرتمند که در باطن مانند خواهر هستند، حرکت کنند.

«جوزی رورک» که با این فیلم از دنیای تئاتر به صنعت سینما و فیلمسازی آمده است، بینش و دیدگاهی نسبت به طراحی صحنه و نمایش‌ های با شکوه دارد که در این اثر توانسته حتی مکالمه ‌های کند و خسته کننده درباره مشکلات و مسائل مربوط به بازی های قدرت را فوق ‌العاده جذاب جلوه دهد. «بیو ویلیمون» نویسنده ی سریال تلویزیونی «خانه ی پوشالی»، توانسته کوچک ترین احتمال های دسیسه چینی تاریخی را از دل این افسانه درآورده است. تغییر قدرت و دست های پشت پرده در فیلمنامه ی او وجود دارد. حتی او مری را وارد یک داستان جانبی فمینیستی نیز می کند. «مری» در فیلمنامه ی او ملکه ای است که زانو زده و شکست خورده است. فیلم های تاریخی ممکن است همیشه خوب از آب درنیایند اما این فیلم بیشتر برای سرگرمی ساخته شده و در کنار آن تلاش کرده تا بدون توجه به تراژدی داستان ملکه مری ، داستان او را به تصویر بکشد.

این درام خوش ساخت بدون اینکه به قلمروها بپردازد فاقد هرنوع خستگی و ملالت است و در حالیکه ممکن است مورخان با آن مخالف باشند، سایر مخاطبان بسیار از آن لذت خواهند برد. بیشترین رضایتی که از فیلم وجود دارد ناشی از نقش اصلی داستان، سیرشا رونان است، کسی که در 24 سالگی به سرعت توانست یکی از بازیگران جوان تاثیرگذار صنعت سینما شود.