موج اف ام، ردیف 48 (1397)

«موج اف‌ام، ردیف 48» ساخته کیارش اسدی‌زاده فیلمی فوق‌العاده است، چیزی نزدیک شاهکار، که از تماشایش به‌شدت به هیجان آمدم. این احساس فقط حاصل موضوع جسورانه‌اش نیست. این فیلمی‌ست با یک فیلم‌نامه دقیق و فشرده، یک اجرا و کارگردانی بسیار درخشان و هوشمندانه، ریتمی نفس‌گیر و تدوینی هنرمندانه، بازی‌های عالی... و جنبه جسورانه موضوعش هم بسیار متعادل، متفکرانه و دور از شعار و احساساتی‌گری و رادیکالیسم، اما بسیار عمیق است.

فیلم «موج اف ام ردیف ۴۸» از هر نظر نسبت به دو فیلم قبلی فیلم کامل تر و پیشرفته تری است که بیش از هر چیز نوید پیشرفت و بلوغ بیشتر یک فیلمساز نسل نوی سینمای ایران را نشان می دهد. «موج اف ام ردیف ۴۸» هم از نظر اجرا و ریتم و تمپو کارگردانی و هم از نظر متن و پرداختن به خرده پیرنگ ها و شخصیت ها و همچنین رسیدن به تم اصلی فیلم، موفق عمل کرده و تصور رضایت مخاطبان از این فیلم در سینماها فرض محالی نیست.