کارت پرواز (۱۳۹۲)

  فیلم کارت پرواز بعد از چندین سال کشمکش با وزارت ارشاد و مقاومت در برابر سانسورها به اکران در آمده و همین موضوع هر مخاطبی را ترغیب می‌کند که بداند مگر در کارت پرواز چه حرفی زده می‌شود که فیلم برای اکران دچار مشکل شده. سوژه کارت پرواز سوژه بسیار جذاب و نابی است که در همان ده دقیقه ابتدایی فیلم مثل پتک بر سر مخاطب فرود می‌آید ولی در ادامه به جای آنکه پرداخت قوی‌تری داشته باشد، لحظه به لحظه از هم فرو می‌پاشد. کارت پرواز قصه به شدت تلخی دارد و آنچنان این قصه را واقع‌گرایانه تعریف می‌کند که می‌توان ادعا کرد فیلم احتمالا بر اساس واقعیتی گفته نشده ساخته شده باشد. قصه فیلم روایتگر افرادی است که از نداری و ناچاری، مواد مخدر را به شکل حبه‌های ریزی که دورشان پلاستیک کشیده شده می‌بلعند و این جنس را برای موادفروشان جابجا می‌کنند. افرادی که بعد از خوردن مواد مخدر، به سفرهای خارجه رفته و در کشور مربوطه مورد عمل جراحی قرار می‌گیرند تا تمامی مواد به دست صاحبش برسد. با قصه وحشتناکی روبرو هستیم و کارت پرواز می‌خواهد این قصه وحشتناک را در ابعاد مختلف روایت کند. مادری در فیلم به عنوان قهرمان داستان وجود دارد که بعد از یک تفریح جانانه در شهربازی با پسر کوچولویش، به گلخانه‌ای رفته و در آنجا شروع به بلعیدن مواد مخدر می‌کند. او اولین بار است که این کار را می‌کند و ندا جبرئیلی بازیگر به زیبایی هر چه تمام‌تر این سکانس خوفناک را بر دوش می‌کشد. پشت سر او گلهای رنگارنگی در پس پرده کدر گلخانه وجود دارد و این زن باید دانه دانه حبه‌ها را ببلعد. فیلمساز در همین وهله اول تکلیفش را با ما روشن می‌کند؛ اینکه او به شدت به دنبال جزییات است و صحنه خوردن مواد آنچنان طول می‌کشد که گلوی مخاطب همپا با گلوی زن، درد ...