میگن اگه چوپان نباشه گوسفندا تلف میشن یا گم میشن یا گرگ بهشون میزنه یا از گرسنگی میمیرن چون مغز ندارن، هرکسی که مغز نداره به چوپان احتیاج داره، یه چوپان دلسوز.
شباهت این فیلم به سبک فیلم های گانگستری و مافیایی و در ادامه تقلید سبک جانشین پدر خوانده شدن و در نهایت در این بین، به تکامل رسیدن یک شخصیت بدون تعادل روحی و روانی و دست آخر همان گوسفند ماندن در میان انبوهی از چوپان های گرگ صفت که تمامی الگوهای کپی شده ریز و درشت را در تک تک لحظات فیلم شاهد آن هستیم حاکی از آن است که هومن سیدی با دنیایی از بلاتکلیفی رو به رو است و فیلمنامه را نمی تواند به الگویی واحد و سبک شخصی تبدیل کند و در نهایت یک کار کپی شده اما از نوع خوب و مخاطب پسند ارائه می دهد.
سایر منتقدین شباهت کار او به دیگر آثار سینمایی را مورد اشاره قرار دادند از جمله شباهت زیاد این فیلم به فیلم هایی همچون: شهر خدا، دارو دسته نیویورکی ها و حتی دوستی دیگر به فیلم سینمایی " یک پیامبر" از ژاک اودیار اشاره کرده بودند که این قبیل کارها در آثار هومن سیدی مشهود است از جمله کپی برداری از زندگی فردی مشهور در فیلم سینمایی "خشم و هیاهو" که در همان ابتدای فیلم تمامی این شبهات را از بین می برد، اما به هر حال این انتقادات به این فیلم (مغزهای کوچک زنگ زده) و فیلم قبلی او (خشم و هیاهو) وارد است بعلاوه اینکه موسیقی متن این فیلم یادآور موسیقی متن فیلم های سینمای آمریکای لاتین است.
در ادامه وارد جزئیات بیشتر فیلم می شوم و از حاشیه های اضافه پرهیز می کنم، بازی نوید محمدزاده به مانند کارهای گذشته و نقش های تکراری او (عصبانی بودن و عدم تعادل روحی و روانی و این قبیل واکنش ها) این بار رویه جدیدی از بازیگری را نشان می دهد اما به هر حال وجه تسمیه او نسبت به کارهای گذشته اش، گریم (دندان هایش) او است که به شدت در ذوق می زند، زیرا ما از این بازیگر توانا چیزی فراتر از گریم انتظار داشتیم. فرهاد اصلانی ...
شباهت این فیلم به سبک فیلم های گانگستری و مافیایی و در ادامه تقلید سبک جانشین پدر خوانده شدن و در نهایت در این بین، به تکامل رسیدن یک شخصیت بدون تعادل روحی و روانی و دست آخر همان گوسفند ماندن در میان انبوهی از چوپان های گرگ صفت که تمامی الگوهای کپی شده ریز و درشت را در تک تک لحظات فیلم شاهد آن هستیم حاکی از آن است که هومن سیدی با دنیایی از بلاتکلیفی رو به رو است و فیلمنامه را نمی تواند ...
نگاهی به فیلم«مغزهای کوچک زنگ زده» در جشنواره امسال؛
چوپان حکم پدر را برای گوسفندها دارد، آدم بدون پدر، هیچی نیست
گروه هنر: فیلم « مغزهای کوچک زنگ زده» آخرین ساخته هومن سیدی، بعد از فیلمهای «آفریقا»، «سیزده»، «اعترافات ذهن خطرناک من»و «خشم و هیاهو»، در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر امسال اکران شده است.
هومن سیدی بازیگر جوانی که طی چند سال اخیر رو به کارگردانی آورده است و با ساخت فیلمهای نو و سبک و سیاق جدید توانسته در سینما جایگاه مورد قبولی برای خود رقم بزند.
این کارگردان موضوعات اجتماعی و معضلات پیش آمده برای جوانان را دستمایه فیلمهای خود قرار میدهد و این فیلم نیز در ادامه روند فیلسمازی او ازین امر مسثتنی نیست.
«میگن اگه چوپان نباشه گوسفندا تلف ...
نگاهی به فیلم«مغزهای کوچک زنگ زده» در جشنواره امسال؛
چوپان حکم پدر را برای گوسفندها دارد، آدم بدون پدر، هیچی نیست
گروه هنر: فیلم « مغزهای کوچک زنگ زده» آخرین ساخته هومن سیدی، بعد از فیلمهای «آفریقا»، «سیزده»، «اعترافات ذهن خطرناک من»و «خشم و هیاهو»، در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر امسال اکران شده است.
هومن سیدی بازیگر جوانی که طی چند سال اخیر رو به کارگردانی آورده است و با ساخت فیلمهای نو و سبک ...
مسیح شبان من است
پنجمین اثر هومن سیدی اثری پخته تر از فیلمهای قبلی او است. پس از ساخت آفریقا، سیزده، اعترافات ذهن خطرناک من و خشم و هیاهو، این بار هم سیدی به سراغ آدمهای شکست خورده رفته است. داستان آدمهای شکست خورده در لایههای پنهان جامعه. فرقی نمیکند این آدمها متعلق به کدام طبقه اجتماعی هستند. چه فقیر و چه ثروتمند، چه شهری و چه روستانشین و چه خلافکار و چه آدمحسابی. همه آدمهای فیلمهای سیدی شکست را تجربه میکنند، شکستی که گاه در دل فیلم رخ میدهد و یا قبل از شروع داستان فیلم اتفاق افتاده است.
مجالی نیست تا در مورد آثار قبلی سیدی بحث کنیم همانقدر کافی است که بدانیم سه آدمدزد فیلم آفریقا، شبیه پسربچه فیلم سیزده، مثل دختر و پسر فیلم اعترافات اشتراکی در بزهکاری از روی شکست دارند که نهایتا ...
پنجمین اثر هومن سیدی اثری پخته تر از فیلمهای قبلی او است. پس از ساخت آفریقا، سیزده، اعترافات ذهن خطرناک من و خشم و هیاهو، این بار هم سیدی به سراغ آدمهای شکست خورده رفته است. داستان آدمهای شکست خورده در لایههای پنهان جامعه. فرقی نمیکند این آدمها متعلق به کدام طبقه اجتماعی هستند. چه فقیر و چه ثروتمند، چه شهری و چه روستانشین و چه خلافکار و چه آدمحسابی. همه آدمهای فیلمهای سیدی شکست را تجربه ...
فیلمی با فیلمنامه کم نقص و کارگردانی و بازی های عالی، به نظرم مهمترین اشکال کار که البته به فیلمنامه برمی گردد، شخصیت پردازی فرهاد اصلانی و فضای کاری اوست.
این شخصیت پدرخوانده وار و کارگاه موادسازی او بیشتر یادآور فضای باندهای مواد مخدر آمریکای جنوبی است مضاف بر اینکه منطقی به نظر نمی رسد که کسی برای تامین کارگر سرپرستی غیررسمی بچه های بی سرپرست را از شیرخوارگی بر عهده بگیرد!
کاش این شخصیت و فضای مربوط به آن ایرانیزه می شد تا از باورداشت لازم برخوردا شود.
کارگاهی در این سطح که کارگرهای فراوانی دارد و قبلا هم داشته است، چرا تا آن زمان لو نرفته است؟ با توجه به بدرفتاری هایی هم که گاه با کارگران شده است، کافی بوده است که یکی از همین ناراضیان که نمونه هایش را در همین فیلم می بینیم. (کارگری که مواد دزدیده است!) کل تشکیلات را لو بدهد.
باعرض سلام خدمت سینما دوستان
فیلمنامه های زیبا ، کارگردانان ماهر،بازیگران حرفه ای و در نهایت فیلمی بی نظیر رو شاهد هستیم که با همه این اوصاف اشکالات خاص خودش رو هم داره.
فیلم از لحاظ بازیگری و حس و حال نمایش دادن به مخاطب کاستی رو نداره.
می تونیم بگیم سناریو و در آخر فیلم تلاش می کرد که به ما بفهمونه که سرنوشت انسان ها مختلفه ولی به معنای این نیست که تغییر نمی کنه و می تونیم به این مفهوم برسیم که در هر شرایط سخت و هرچقدر هم دشوار گاهی افرادی به داد می رسند که فکرش رو هم نمی کردیم و گاهی صفحه روزگار به مراد دل ماهم می چرخد.باید دانست که فیلم تنها نشان دهنده فقر و بدبختی و قشر ضعیف نیست بلکه گاهی نشان دهنده شادی آن ها با این امکانات کم است .
نشان دهنده کوته فکری و رسومات بد جا افتاده ما ایرانی ها است که باید طی گذر زمان تغییر یابد.
و یک پیام مهم دارد که شاید موضوع آن کلیشه ای باشد ولی نحوه بیان و نشان دادن آن در فیلم و پیاده کردن آن در سناریو نه تنها کلیشه ای نیست بلکه بسیار جسورانه و خلاقانه است
پیام :از هر دست بدی از همان دست پس میگیری .
پیامی کلیشه ای که نحوه نشان دادن، بسیار حرفه ای است.
خسته نباشید خدمت تمامی کادر این فیلم.
روزی بهترین مشخص خواهد شد.
محمدسینا خسروی هفشجانی.
فیلم تکلیفش نه با مخاطب روشنه نه با خودش فیلمنامه چند پاره که تا آخر فیلم هم ادامه پیدا میکنه . اصلا فیلم چی میخواست بگه ؟فیلمساز خواسته یک ژست من میتونم رو با کپی ناشیانه فیلم شهر خدا ارائه بده و بازی به شدت مسخره بازیگر فیلم که تا آخر فیلم آزار میده و اونهایی که با دیدن این فیلم هیجان زده شدن پیشنهاد میکنم فیلمهای ماندگار تاریخ سینما رو یک بار مرور کنن. اونوقت متوجه میشن سینما رو با ادا در آوردن اشتباه گرفتن .یکم فیلم خوب ببینید لطفا
این گانگستر بازیا اضافه بود،اسلحه و باند وکشیک رو سقف سوله در زاغه نشین های تهران اصن با واقیعت منطبق نیست.این جور جاها مث آب خوردن لو میرن،ولی در کل مقبول بود.امسال فیلمی ک فیلمنامش سراسر منطقی و جذاب باشه ندیدم.نمیدونم چرا منطق فیلمنامه رو در نظر نمیگیرن؟؟آخرین فیلم قشنگی که دیدم سد معبر بود که واقعا منو درگیر خودش کرد.
زاغه نشین هایی که بخاطر اوضاع داغون زندگیشون و ناتوانیشون تو تغییر امورشون دنبال یه نفر میگردن که ازش تبعیت کنن، مهمم نیست که اون شخص کی یا چکاره باشه، دردی که متاسفانه تو کل جامعه هست اما شاید نه به این شدت و تو زندگی های زاغه نشینی بیشتر شدت میگیره، با اینکه از یکی از بازیگرهای این فیلم به شدت نفرت داشتم ، بخاطر دوستم رفتم و فیلم رو دیدم ، بی تعارف بازی همه شون عالی بود و فیلم خسته کننده نبود و حاشیه نداشت
فیلم خوبی بود و بازی بازیگر ها خیلی خوب بود جمله اول و آخر فیلم (میگن اگه چوپان نباشه گوسفندا تلف میشن یا گم میشن یا گرگ بهشون میزنه یا از گرسنگی میمیرن چون مغز ندارن، هرکسی که مغز نداره به چوپان احتیاج داره، یه چوپان دلسوز) منو یاد کتاب کتاب نوجوان ابدی انداخت که تحلیل روانشناسی کتاب شازده کوچولو هست پیام خوبی داره فیلم کاش همه درک کنند و بهش توجه کنند
من نمیفهمم چرا تو این شرایط باید فیلمی رو ببینم پر از داد و بیداد و دعوا و تنش های عصبی. چرا به جای فیلمسازی از زندگی بزرگان و هنرمندان و ... باید زندگی اراذل و اوباش رو بسازند. البته با احترام به بازی های خوب و ریتم خوب فیلم
فیلم جالب نبود
جذابیت صفر
استفاده از نا بازیگر ها
تموم داستان کسل کننده نشون دادن یه مفهوم معمولی و پیش پا افتاده و بدون جذابیت
فوق العاده کسل کننده
فیلم پر از دعوا های الکی
بزرگنمایی های غیر واقعی
بازی اقای محمد زاده که اصلا جالب نیست و همش ادا اصوله و یه کارکتری که منو میخکوب بکنه را نمیبینم اسم فیلم را هم نمیتوان گذاشت فیلم ایرانی هر چند که درباره قشر خاصی از افراد بسیار محدود ساخته شده هر چند اقتباسهای خوبی هم میتوان از فیلم کرد اما با توجه به شرایط حال حاظر هیچوقت ضرورت سلخت چنین فیلم را احساس نمیکنم نمیدونم هدف چیه و واقعا ما داریم در ایران فیلم میسازیم و قراره المانهای خودمون را داشته باشیم و نماینده فرهنگ عموم مردم باشیم یا قشرهای خاص... و خیلی حرفای دیگه که نه اینجا میشه مطرحش کرد نه فرصتش هست
فیلم بسیار زیبا , با بازیگری بسیار توانمند, و یکی از بهترین فیلم های غیرکمدی سال های گذشته, گریم, طراحی صحنه و فیلم برداری و شخصیت پردازی بسیار حرفه ای , بسیار فیلم را دوست داشتم و قطعا اگر عوامل فیلم به اصفهان اومدن باز برای دیدن فیلم خواهم رفت ,
خيلي عالي بود به نظر من حتما ارزش يكبار ديدن رو داره. با اينكه ميشد كليت بخشي از فيلمو به ابد و يك روز تشبيه كرد ولي بسيار بسيار قوي تر از ابد و يك روز بود چرا كه بعد ديدن ابد و يك روز خودمو فحش دادم بابت وقتي كه صرف اين فيلم كردم ..... اما اين فيلم قطعااا ارزش داره
به نام او که مغز داد تا گوسفند نباشیم...
به بهانه دیدن فیلم مغزهای کوچک زنگ زده ساخته آخر هومن سیدی
فیلمی ملودرام و گانگستری در سینمای خسته ایران با یک پروداکشن عظیم وبسیار سخت لااقل برای کارگردان اثر
بازی های فوقالعاده و دلچسب بعضاً شیرین به جز کمی تکرار در بازی نوید محمد زاده
مشابه فیلم های شهر خدا _گومورا به خصوص دارودسته نیویورکی...
الگویی برای ساخت کارگردان که به شنیده خودم در آن ابتکار وجود دارد ابتکاری که مختص کارگردان (هومن سیدی) شده است و در دیگر آثار او نیز بارز و هویدا است
فیلم سیدی فضا، لحن و ساختار خوبی دارد بیننده را به موقع و به جا غافلگیر کرده و همراه نگه میدارد
دیالوگ ها بسیار خوب و شبیه زندگی فیلم نوشته شده است
فیلمبرداری اثر درخشان و دیدنی است
که به این موضوع موسیقی دلنشین و درست فیلم کمک شایانی میکند.
چوپان در فیلم نماد قدرت است و گوسفندان ابزار اویند این تمام فیلم و زندگی حال ماست...
و این قدرت ویژگی جابجایی دارد به مانند پدر خوانده...
هرچند پایان فیلم درخشان، امیدوارکننده و انسانی است امیدی که در شهر فیلم و شهر ما کمرنگ است.
در آخر شنیدن کی بُود مانند دیدن...
توانستید ببینیدش 👍👍👍
همه چیش عالی بود از کارگردانی و فیلمنامه محشر هومن سیدی و فیلمبرداری عالی پیمان شادمانفر و بازی بینظیره تک تک بازیگران مخصوصا فرهاد خان اصلانی و نوید که خیلی از ابد وو بک روز بود
ازين بهترم ميشه مگه واقعا عالي بود من همش فك ميكردم ديمه تو سيمنماي ايران حالا حالا ها از ابد و يك روز بهتر نميبينيم ولي واي ك چقدر اين فيلم خوب بود كاملا منطقي و باور پذير كلا من هميشه ميگم سيدي كارگردانيش بيسته همه فيلماش خوبه
فیلمهای هومن سیدی هیهاو زیاد دارن ولی اکثرا توخالی هستن و خیلی روی بازی با دوربین و تکنیک کارش مانور میده بجای داستان. این فیلم چیز خاصی نداره و یه داستان ساده است با زرق و برق مورد علاقه هومن سیدی. نوید محمدزاده که دیگه کلا تکراری شده همه نقشهاش
دقیقا این نقش رو کجا بازی کرده بود که تکراری شده ؟؟؟؟؟؟؟
فقط دلتون میخواد مخالفت کنین چون به نظرتون کلاس داره فک کنم
اینایی که گفتی کلی گویی بود یه نقد منصفانه بزار رو این فیلم لطفا
فیلمو دوست داشتم . همه چیزش خیلی خوب بود . البته وسط هاش یه خرده از ریتم خارج شد و زیاد مخاطب رو به خودش جذب نمی کرد ولی خیلی سریع به حالت قبلی ش برگشت و موفق شد یه بار دیگه توجه مخاطب رو جلب کنی . خلاصهاینکه برخلاف بازی های قبلی نوید محمدزاده این بازیش حرف نداشت . فیلم خیلی خوب شروع شد و پایانش هم عالی بود .