یه وا (۱۳۹۵)

  شاید کمتر فیلمی از سینمای ارمنستان دیده باشید. خود من شخصا تاکنون هیچ اثری از سینمای ارمنستان ندیده بودم و پس از تماشای یه وا متوجه شدم که باید بیشتر به سینمای این کشور سر بزنم. یه وا آنقدر فیلم خوبی است که اکرانش در سینمای هنر و تجربه ناراحتی دارد و هر کسی بعد از دیدن فیلم دلش می‌خواهد که فیلم را به دیگران معرفی کند تا ببینند. به شخصه معتقدم که اگر یه وا در سینماهای عمومی اکران می‌شد، بخت و اقبال نسبتا خوبی داشت و اگر تبلیغات فیلم درست و جامع‌تر بود می‌توانست به فروش بسیار بهتری دست پیدا کند. یه وا داستان زنی به همین اسم است که با دخترش به یک شهر مرزی در ارمنستان پناه برده و اینکه چرا به آنجا رفته و اصلا خانه‌ای که به آن پناه برده کجاست، یک به یک و به مرور برای تماشاگر رمزگشایی می‌شوند. یه وا فیلمی است که لذت بی حد و حصر دیدن یک قصه در قاب پرده سینمایی را به تصویر می‌کشد و همین داشتن قصه قرص و محکم باعث شده که فیلم بتواند تا لحظه آخر جذاب باشد. فیلمنامه یه وا هرچند دارای نواقصی است و تا آخر فیلم نمی‌تواند به برخی سوالات پاسخ شفاف دهد، اما مسیر خودش را درست می‌رود و هیچ جایی از ریتم نمی‌افتد. فیلمنامه همچنین کاراکترهای خود را به درستی پرورش می‌دهد و در میان همه یه وا را تبدیل به ستاره اثر می‌کند. او زنی است که در برابر همه دنیا ایستاده و می‌خواهد با فرزندش آسوده زندگی کند، زنی است پرستار که در برابر هجمه همه مردم به تنهایی ایستادگی می‌کند و یک قهرمان ناب مونث در قاب سینما است. یه وا تا حد زیادی یادآور فیلم همه می‌دانند اصغر فرهادی است ولی وقتی می‌فهمیم که تاریخ ساخت فیلم ربطی به اثر فرهادی ندارد، از این شباهت شگفت زده می‌شویم تا اینکه آن را یک نقص به حساب بیاوریم. کارگردان ...