خارج کردن | Extraction (2020)

حضور «گلشیفته فراهانی» ، بازیگر ایرانی که جذابیت او مسخ¬کننده است و شاید اغلب مخاطبان آمریکایی او را در نقش همسر خوش¬شانس «آدام درایور» در فیلم «پترسون» اثر «جیم جارموش» بخاطر بیاورند ، از جمله نقاط قوت «خارج کردن» است که در کنار مظلومیت «ساجو» ، باعث برانگیختن حس همدلی در مخاطب م‌شود.

«فراهانی» بر خلاف نقش‌های سابقش در «درباره الی» یا «پترسون»، در مرکز داستان نیست. او یک زن جذاب بالفطره است. با اینکه چند شلیک زیبا با اسلحه¬های بزرگ و حضوری خیره‌کننده در سکانس پایانی فیلم دارد، اما نقشی که به او داده شده به اندازه‌ی خودش بزرگ نیست. «نیک خان» با درخشش «گلشیفته فراهانی» باید فیلمی مستقل و جداگانه برای خودش داشته باشد و احساس میکنم که نسبت به «خارج کردن»، فیلمی بهتر خواهد شد.

امتیاز مثبت فیلم این است که تنها بازیگر زن فیلم به نام «نیک خان» با بازی «گلشیفته فراهانی» که رهبر تیم «تایلر» است ، موفق شده تا به اندازه خودش ، به میزان اکشن فیلم اضافه کند.

گلشیفته فراهانی به طرز عجیبی یکی از جذاب ترین بازیگران سینمای جهان است که البته اینجا بیشتر از دو سکانس برای نشان دادن خودش فرصت ندارد.

اگر دنبال فیلمی اکشن با قدرت روایی بالا می گردید ، باید بگویم که این ویژگی ها را «خارج کردن» یافت نخواهید کرد. «کریس همسورث» فرصتی یافته تا صرفا قدرت انعطاف پذیری عضلاتش را نشان دهد و فیلم نیز به توانایی او در ایجاد موقعیت های کمدی مانند انچه که در دنباله سینمایی «انتقام جویان» از او دیده بودیم ، پشت کرده است.

از کاراکتر «ثور» تا «ثور چاق» و بسیار نقش های دیگر در این بین «کریس همسورث» هرگز بابت استفاده از جذابیت ظاهری رب النوع مانند خود در راستای ایفای نقش های احمقانه و کم ارزش خجالت زده نبوده است. شاید این لطف زیادی باشد که ما «تایلر ریک» را یک کاراکتر بخوانیم اما این باعث نمی شود که زیباترین و شیک ترین دلال اسلحه جهان با نقش آفرینی «گلشیفته فراهانی» او را برای نجات یک نوجوان 14 ساله استخدام نکند.