مالکوم و مری

ترجمه اختصاصی سلام سینما نقش‌آفرینی دو بازیگر سیاه‌پوست جوان و خوش‌آتیه یعنی «جان دیوید واشینگتن» و «زندایا» می‌تواند فیلم «سم لوینسن» را بسیار پرسر و صدا و تغییردهنده‌ی جریان فعلی سینما نشان دهد. در بدترین حالت می‌تواند یک پروژه‌ی شیک اما خنثی باشد. اما در نهایت «مالکوم و مری» فیلمی با نقش‌آفرینی‌های دقیق و هنرمندانه است که دیدگاه‌های جالبی را عرضه می‌کند و از طرفی دیگر نشان می‌دهد که منتقدان می‌توانند چقدر روی اعصاب فیلمسازان بروند. «مالکوم»(جان دیوید واشینگتن) یک فیلمساز جوان مغرور است که به همراه نامزد باهوش و زیبایش «مری»(زندایا) پس از مراسم اکران فیلم اول «مالکوم» به خانه‌ی شیکی برگشته‌اند که تهیه‌کنندگان فیلم برای فیلمبرداری، آن خانه را برای او کرایه کرده بودند. «مالکوم» به آشپزخانه می‌رود، برای خود نوشیدنی می‌ریزد، آهنگ جیمز براون را پخش می‌کند و برای خود یک افترپارتی خصوصی برگزار می‌کند. اما «مری» به شدت از دست او عصبانی زیرا «مالکوم» هنگام سخنرانی در مراسم از او تشکر نکرده است. او از این مسئله بسیار ناراحت است که داستان فیلم «مالکوم» از زندگی شخصی غمگین او الهام گرفته شده است که در آن به موضوعاتی مثل عشق، رابطه، سلبرتی بودن و چالش‌های هر دوی آنان در رویارویی با مسائل نژادپرستانه به عنوان دو سیاه‌پوست پرداخته است.  «مالکوم و مری» یکی از آن فیلم‌های بلند پرمحتوایی است که در دوران کووید19 ساخته شده است. این پروژه هنگامی آغاز شد که فیلمبرداری سریال «ایفوریا» با نقش‌آفرینی «زندایا» ساخته‌ی «لوینسن» در شبکه‌ی اچ‌بی‌او متوقف شده بود. قرنطینه مسئله‌ی صمیمیت بین افراد یک خانه را وارد چالش کرد که «مالکوم و مری» نیز درباره‌ی چالش صمیمیت است. این فیلم پر از فریادها و سخنرانی ...