رقیب پیشتاز

اختصاصی سلام سینما-  هیو جکمن در یک درام متفاوت سروصدا به پا کرده است.  هیوجکن نامزد جایزه اسکار، با بازی در نقش سناتور بدنام ایالت متحده امریکا در فیلمی که درباره اخلاق و انسانیت در سیاست و اتاق خبر است چنان نقش آفرینی دارد که مخاطب را به فکر فرو می برد.  چه چیزی ارزش تیتر شدن را دارد؟ چه چیزی باعث می شود تا اصحاب رسانه زمان خود را صرف به تصویر کشیدن آن کنند درحالیکه موضوعات بی اهمیت تر را نگه می دارند؟ از زمانی که دونالد ترامپ پایش به کاخ سفید باز شده است روزنامه نگاران دیگر کمتر به موضوعات بی ربطی می پردازند و این بحث پیش آمده که اتاق خبر دچار نوعی بیماری شده است.  در فیلم جدید جیسون رایتمن با عنوان" رقیب پیشتاز" او ما را به سال 1988 و زمانی که گری هارت، با بازی هیو جکمن، سناتور ایالت متحده بود می برد. به نظر می رسد او فردی است که بعنوان نامزد دموکرات ریاست جمهوری کاملا بی خرد است. او جذاب، خوش لباس و باهوش بود و سن کمش نیز او را در میان رای دهندگان کم سن محبوب کرده بود( 25 سال جوان تر از رونالد ریگن رئیس جمهور ). او معمولا از حضور در جمع خودداری می کرد، و زمانی که توجهات از قواعد سیاسی به سمت زندگی شخصی اش تغییر پیدا می کرد احساس ناخوشایندی داشت، او نمی داند که در مقابل مجله پیپل چطور باید با همسر و دخترش رفتار کند تا از این طریق به منفعت سیاسی برسد.  از جمله پارادوکس های محتاط بودن این است که روزنامه نگاران بیشتر تمایل دارند تا درباره زندگی شخصی چنین فردی بدانند. مدتی زمزمه هایی از خیانت هارت به گوش می رسید، چیزی ثابت نشد اما تا مدت ها او را به عنوان فردی هوسباز می شناختند. زمانی که شایعات به صورت قانونی مطرح شد، اگرچه کاری نادرست و عجله ای بود اما ...