درخت گردو (1398)

اینکه گفته میشود بر مبنای داستان واقعی باید برخی قسمت ها دراماتیزه شود. این واقعی بودن امتیاز نیست. همه ایران و مردم جهان میدانند که سلاح های شیمیایی چه بلایی سر مردم سردشت آورد. به گریه درآوردن مخاطب هیچ ربطی به فرم ندارد. به گریه انداختن درست نیست. عکس های سردشت واقعی تر است. این تصاویر واقعی نیست این شکنجه مخاطب است. دوربین فیلمساز و ناله بچه ها در فیلم به شدت ضد انسانی است و من را همراه نمیکند. سینما حد دارد و اگر حد آن را اندازه نگیرد ضد آن میشود. چرا باید این‌ همه درد و خون را در چشم مخاطب کرد ؟ چه سودی میبریم؟ آیا این یک سند است؟ ابدا فیلم هویت ملی ندارد. هویت ملی یک فیلم یعنی ایجاد همدردی. هویت دینی ما بعد از هویت ملی می آید. فیلم مساله و هویت ملی ندارد و یک مساله محلی را با سواستفاده میگوید. فیلم به نظرم خیلی غیر انسانی است. فیلم ابدا همدرد این قربانیان نیست. بازی پیمان معادی اصلا خوب نیست. فیلم اصلا درمورد ظالم و مظلوم نیست