زخم کاری (۱۳۹۹)

   زخم کاری یک الگوی بومی سازی و مدرن سازی شده از نمایش مکبث شکسپیر است که خودش اقتباسی از یک کتاب رمان کوتاه به همین اسم است. سریال پر از عناصری است که هم باید در یک اقتباس ادبی جا خوش کرده باشد و هم در یک فیلم گنگستری ایرانی وجود داشته باشد، «محمد حسین مهدویان» در مقام کارگردان اگر صدای آن موسیقی متن و بتمن! نشان دادن قهرمان داستان را کمتر کند، اثری ساخته که تقریبا هیچ نقصی ندارد. با نقد سریال زخم کاری همراه ویجیاتو باشید. در سینمای ایران همیشه جایگاه آثار اقتباسی لنگ می‌زند. فیلم‌های بسیار کمی بر اساس یک کتاب ایرانی ساخته شدند که شاید تعداد آنها به انگشتان دو دست هم نرسد و مواردی که گلیم‌شان را از آب بیرون کشیدند که بسیار کمتر هم هستند. دایی جان ناپلئون معروف‌ترین (و بهترین) اثر اقتباسی در سینمای ایران است و پس از آن موارد انگشت شماری نیز وجود دارد که توانستند این عرصه را خالی نگه ندارند. از «گاو» یا «آتش بدون دود» (بر اساس رمان چند جلدی نادر ابراهیمی) گرفته تا همین اواخر فیلم آذر،پرویز، شهدخت و دیگران که بر اساس کتابی به همین نام ساخته شده بود. برخی از کارگردانان ایرانی به جای سرک کشیدن به ادبیات غنی کشور به ساخت اقتباس‌هایی از آثار ادبی جهانی پرداخته‌اند و می‌توان گفت که در زمینه ساخت یک اثر اقتباسی بر اساس کتاب‌های خارجی بیشتر می‌توان مثال آورد تا اقتباس‌های سینمایی از روی آثار داخلی. «محمد حسین مهدویان» بعد از آنکه یک ملودرام جنگی می‌سازد و سپس یک فیلم اکشن را کارگردانی می‌کند و به دنیای کمدی گروتسک و سیاسی هم با «شیشلیک» سر می‌زند، با سریال «زحم کاری» هم یک کار اقتباسی بر اساس یک رمان ایرانی نسبتا جدید انجام می‌دهد و هم به ژانری سر می‌زند که در ایران کمتر شناخته ...