زیر سایه کنار (۱۳۷۲)

در موقع عمل جراحی یک رزمنده ی مجروح به نام حسین، پلاکی که شماره اش خوانده نمی شود از او به دست می آید. مادر حسین به بالین پسرش می رود و ماه ها از او پرستاری می کند. با آزاد شدن اسرا، پدر حسین یک ماهی سنگی و یک انگشتر را به نشانی پسرش می فرستد. حسین درمی یابد که انگشتر به دوست صمیمی اش علی تعلق دارد. او پس از جست وجو مادر علی را می یابد و پی می برد که پیر زن در این سال ها از مجروحی ناشناس پرستاری می کرده که خودش نیز می دانسته که او پسرش نیست. حسین ماجرای شهادت علی را برای پیرزن بازگو می کند.