دادگاه شیکاگو 7

   در ابتدا، باید بگویم که فیلم 7 محکوم شیکاگو بر اساس داستان واقعی ساخته شده و استفاده از شخصیت های واقعی، چالشی برای {نویسنده} است؛ زیرا هر کدام از شخصیت ها مخالفان و موافقانی دارند و  نویسنده باید شخصیت را آنطور که مطابق با پیام فیلم است، به تصویر بکشد. آرون سورکین ، با شخصیت پردازی 7 محکوم شیکاگو ،انگار میخواهد دل همه را به دست بیاورد. او در فیلمش، شخصیت ها را [خاکستری] نشان میدهد . شخصیتی که نه کاملا خوب است ، نه کاملا بد؛ نه مثبت و نه منفی. در واقع مانند همه ی انسان های جهان، ویژگی های خوب و بد را با هم دارد.  در ادامه بحث شخصیت پردازی، در مورد شخصیت های اصلی هیپی فیلم صحبت خواهم کرد. ابی ( ابوت) هافمن و جری روبین.  دو جوان که مواد مخدر مصرف میکنند، به تفریح بیش از هر چیزی اهمیت می دهند، لباس های گشاد با رنگهای روشن میپوشند و موهای بلندی دارند. در ادامه، فیلم در شخصیت پردازی این دو جوان تغییر مسیر میدهد و ابی را شخصیتی {باهوش} معرفی میکند و جری را شخصی {احساسی} که انسانیت برایش از هر چیزی مهم تر است. «هیپی های معاصر»: گروه هائی که امروزه وامدار هیپی ها هستند، مانند هیپی های دهه 60 میلادی به آرمان هایشان پایبند نیستند. قبل از اینکه به این موضوع بپردازم، توضیحی مختصر در مورد هیپی ها میدهم. هیپی ها [خرده فرهنگ] هستند. خرده فرهنگ، زیر مجموعه ای از فرهنگ اصلی یک کشور ( فرهنگ مادر) است که توسط گروهی از افراد به وجود می آید که ارزش هایشان مخالف با ارزش های فرهنگ مادر است. مانند، میل به مصرف مواد مخدر و زندگی بدون محدودیت در هیپی ها. از آنجائی که هیپی ها دست به شورش و نافرمانی از سیستم زدند، {ضد فرهنگ} نیز هستند.  امروزه 2 گروه هیپی در آمریکا وجود دارد: ...