شعله ور

کاش می‌شد فیلم اخیر نعمت‌الله را ندید. اینهمه فاصله میان این فیلم و آثار پیشین او باورکردنی نیست. ور رفتن بی‌فایده با یک موقعیت ساده بی‌آنکه چیز تازه‌ای از میان آن بشود بیرون کشید و بی‌آنکه قصه، سویه جالبی داشته باشد و بی‌آنکه شخصیت‌ها اندکی جذاب باشند و بشود به آنها نزدیک شد و درکشان کرد. دریغ از یک لحظه‌ حس‌برانگیز و یک رابطه به‌دردبخور. خبری از ظرافت‌های شیرینِ نوشته‌های نعمت‌الله و مقدم دوست نیست، اجرا هم ویژگی خاصی ندارد و موقعیت نمایشی طراحی شده هم بیش از اندازه کسالت‌بار است و نمی‌تواند مخاطب را درگیر کند. طبیعتا "شعله‌ور" ضعیف‌ترین فیلم حمید نعمت‌الله است.

"شعله ور" فيلمى ضدداستان و به شدت شخصيت محور است. فيلمى با مؤلفه هاى آشناي سينماي حميد نعمت الله كه به نظرم سر و گردنى پايين تر از ساير فيلمهاى اين كارگردان قرار مى گيرد. امين حيايى بازى درخشانى در فيلم دارد كه اميدوارم در داوريها ديده شود. فيلمبردارى خوب از ديگر ويژگيهاى اين فيلم است.

تک‌گویی‌های درونی شخصیت‌ها در کنار دیالوگ‌های متداول بیرونی، دیگر دارد برای آثار حمید نعمت الله تبدیل به یک شناسه می‌شود. از فیلمنامه سر به مهر گرفته تا رگ خواب و حالا شعله‌ور؛ که در آن قرار است اضمحلال یک فرد بی‌مسئولیت و پربخل از زاویه دید خودش روایت شود، و نعمت الله این مسیر را کم و بیش خوب ترسیم کرده است؛ به جز مراحل پایانی که لحن یک دفعه عوض و از صمیمیت متن کاسته می‌شود. فیلم از جهاتی یادآور آرایش غلیظ است؛ با این تفاوت که مایه‌های فانتزی بی‌ربط آن اثر را ندارد و تمرکزش بر شخصیت اصلی، اجازه انحراف از مسیر اصلی را نمی‌دهد.