شعله ور (۱۳۹۵)

بعد از فیلم های خوبی مانند "بی‌پولی"، "بوتیک" و... انتظار از حمید نعمت الله بسیار بالا رفته است. با اینکه نگارنده از فیلم قبلی این کارگردان (رگ خواب) راضی نبود ولی با ذوق و شوق و علاقه به پای فیلم جدید این کارگردان یعنی "شعله ور" نشست. بزرگترین مشکل فیلم "رگ خواب" از فیلمنامه نشئت می‌گرفت. که آن ضعف را به بهانه نویسنده از حمید نعمت الله دور کردیم. اما وقتی در فیلم "شعله ور"، در قسمت نویسندگان، زوج موفق حمید نعمت الله و هادی مقدم دوست به چشم می‌خورد. آن هم بعد از تجربیاتی موفق، انتظار فیلمنامه‌ای بسیار قوی را داریم. اما متاسفانه این انتظار انتظار براوره نمی‌شود. و در این فیلم مانند فیلمِ قبلی، بزرگترین ضعف به فیلمنامه مربوط می‌شود. فیلمنامه‌ای که انسجام خود را حفظ نکرده و به اصطلاح، خوش ریتم نیست. و همین باعث می شود تا مخاطب نتواند فیلم را با علاقه دنبال کند. اساسا هدف اصلی "شعله ور" مشخص نمی‌شود. فرید (امین حیایی) را داریم، شخصیتی که فکر می‌کند هیچ عددی نشده است، می‌شود کاملا فیلم را در این یک خط خلاصه کرد. زیرا بعد از این شخصیت اصلی هدف مشخصی برای دست پیدا کردن ندارند. فرید می‌خواهد عقده گشایی کند؟ با آدم های موفق مشکل دارد؟ به دنبال راه انداختن کسب و کار جدید است؟ می‌خواهد تغییر کند؟ می‌خواهد برای بهتر شدن قدمی رو به جلو بردارد؟ می‌خواهد تجدید فراش کند؟ می‌خواهد دوباره با زن سابقش ازدواج کند؟ اساسا فرید همه اینها را می خواهد و هر کاری را هم انجام می‌دهد. و همین باعث شده تا فیلم انسجام و ریتم خود را از دست بدهد. و در کنار این، چیزی که باعث شده مخاطب از فیلم زده شود در یک سوال خلاصه می شود، فرید چه می خواهد؟ در واقع می توان گفت در هر نقطه‌ای از فیلم می‌شد از سالن خارج شد. زیرا ...