6 ابر قهرمان

صنعت سینمای هالیوود همواره بر دو اصل سرمایه و هوش تکیه داشته و این را گاه بدون پنهان کاری و کاملا عیان در دل داستان هایش هم می گنجاند. شاید بتوان گفت ساختار این سینما،چه از بعد اقتصادی و چه هنری و درونی، فیلم را بر مبنای اصل و هدفی استوار ساخته اند. اصل همان هوش است و هدف ،سرمایه. انیمیشن  big hero 6  ساخته دان هال و کریس ویلیامز، بر همین مبنا استوار است.از انتخاب نام شهر فرضی آن سانفرانسوکیو که ترکیبی است از سرمایه (سانفرانسیسکو -آمریکا ) و هوش (توکیو-ژاپن ) تا ساختار ارائه اطلاعات و مصالح داستانی درون فیلم.یعنی قهرمانی کوچک، اما تیز هوش دانش رباتیک به نام هیروهامادا که به همراه برادر بزرگش،تاداشی روزی به دانشگاه می رود و آنجا در سکانسی دیدنی در یک آزمایشگاه با چهار نفر دیگر آشنا می شود که هر کدام برای خودشان اعجوبه هایی هستند. هیرو با دیدن آنها علاقه‌مند به آن محیط می شود،اما برای اثبات لیاقتش باید بتواند با اختراع چیزی نظر رییس دانشگاه ،پرفسور رابرت کالاگان را جلب کند.به عبارتی در اینجا هوش و سرمایه در دل داستان تنیده شده‌است. هیرو نام با مسمایی است،هم نمایندگی هوش و ذکاوت توکیو را دارد و هم به معنای قهرمان از نوع و جنس نجات دهنده و نه پروتاگونیستی است. سرمایه هم در قامت کاراکتر سرمایه گذاری که به او پیشنهاد خرید می دهد به وضوح دیده می شود. این دو محتاج مکانی است به مثابه میز مذاکره که بشود هوش و سرمایه را به دورش گرد آورد که دانشگاه این نقش را بر عهده دارد.دانشگاه از منظری،  خود آمریکاست.یعنی کشوری که می تواند یا همواره خواسته و توانسته نخبگان را از نقاط مختلف جهان ،بالاخص قاره آسیا جمع و با سرمایه گذاری روی‌ آنان، در واقع نه به نفع آنها، بلکه به سود خودش،به تداوم در قدرت ...