داستان زنی را در آستانه شصت سالگی دنبال میکند که پس از رکود اقتصادی بزرگ، سفری را در غرب آمریکا آغاز میکند و به عنوان یک خانه به دوش امروزی، در یک ون زندگی میکند.
ترجمه اختصاصی سلام سینما
«کریستوفر مککندلس» میگوید: “اگر میخواهی از زندگیات لذت ببری، باید یکنواختی و محافظهکاری را کنار بگذاری و سبک زندگی شورشی را انتخاب کنی و طوری زندگی کنی که در ابتدا به نظر خودت هم دیوانهوار باشد اما همین که به این سبک زندگی خو گرفتی، زیباییهایش را در خواهی یافت”. البته این نوع زندگی برای خود «مککندلس» که سوژهی کتاب «به سوی وحش» اثر «جان کراکویر» بود، چندان به کار نیامد. او در تنهایی در سن 24 سالگی در سفرش به آلاسکا درگذشت. اما فلسفهی زندگی او سرمنشأ الهام برای بسیاری دیگر از جمله «کلوئی ژائو» بوده است تا که جایی آن را فریم به فریم در آخرین اثرش یعنی «سرزمین خانه به دوشها» میبینیم. او زندگی رمانتیکی را به تصویر کشیده است که طی یک سفر جاده به نوعی به توصیف «مککندلس» از زندگی میرسد.
مانند فیلم قبلی «ژائو» به نام «سوارکار» که یک شاهکار جیبی است و جشنی از کشمکش واقعیت و خیال در غرب آمریکا با بازیگرفتن از بازیگرانی است که خود واقعیشان را به شکلی شاعرانه نقشآفرینی میکنند، در «سرزمین خانه به دوشها» نیز «فرانسیس مک دورمند» در نقش یک کاراکتر مصنوع به نام «فرن» که بیوهای شصت ساله اهل نوادا است و خانهاش را در حادثهای عجیب از دست داده است، میدرخشد. حالا «فرن» تصمیم گرفته است در خودروی ون سفیدش زندگی کند. «فرن» شاید زنی از هم پاشیده باشد اما «ژائو» با هوشمندی او را تبدیل به زنی میکند که همواره در سفر است. این روشی است که «ژائو» برای تبدیل کتاب «جسیکا برودر» به نام «سرزمین خانه به دوشها : زنده ماندن در آمریکای قرن 21» به فیلم خودش انتخاب کرده است.
این ایده شاید چندان هم به حکایتی که «برودر» آن را در کتابش آورده است، شباهت چندانی نداشته ...
ترجمه اختصاصی سلام سینما
«کریستوفر مککندلس» میگوید: “اگر میخواهی از زندگیات لذت ببری، باید یکنواختی و محافظهکاری را کنار بگذاری و سبک زندگی شورشی را انتخاب کنی و طوری زندگی کنی که در ابتدا به نظر خودت هم دیوانهوار باشد اما همین که به این سبک زندگی خو گرفتی، زیباییهایش را در خواهی یافت”. البته این نوع زندگی برای خود «مککندلس» که سوژهی کتاب «به سوی وحش» اثر «جان کراکویر» بود، چندان به ...
(نقد فیلم سینمایی "سرزمین آواره ها | Nomadland")
"سرزمين آوارگان Nomadland" برخلاف رويه رايج هاليوود در چند سال اخير كه تلفيقى از زرق و برق و اكشن بوده، مجموعه اى از پيچيدگى هاى گوناگون زندگى را در قالب قصه اى كوتاه، ولى ديدنى و جذاب به تصوير كشيده است.
اين اثر، داستان سرسپردگى كارگردان است؛ سرسپردگى اى به انسان هاى ترك يار و ديار گفته، و كارگردان به وضوح اين سبك زندگى انسان هاى داخل فيلم خود را دوست دارد و با زنان آن همزادپندارى مى كند.
اين اثر به شدت مؤنث محور است، ولى با تغييراتى كه فمينيست طى سالها كرده، نمى توان بى درنگ كارگردان را فمينيست خواند.
اشتياق مفرط كارگردان به مؤكد كردن تنهايى شخصيت زن خود به كمك دوربين اكثراً ثابت، به غايى ترين و بيشترين آزادى عمل خود مى رسد... ممكن است برخى تماشاگران، ...
"سرزمين آوارگان Nomadland" برخلاف رويه رايج هاليوود در چند سال اخير كه تلفيقى از زرق و برق و اكشن بوده، مجموعه اى از پيچيدگى هاى گوناگون زندگى را در قالب قصه اى كوتاه، ولى ديدنى و جذاب به تصوير كشيده است.
اين اثر، داستان سرسپردگى كارگردان است؛ سرسپردگى اى به انسان هاى ترك يار و ديار گفته، و كارگردان به وضوح اين سبك زندگى انسان هاى داخل فيلم خود را دوست دارد و با زنان آن همزادپندارى مى كند.
اين ...
فقر مدرن
عشایر عنوان فیلمی به کارگردانی کلوئی ژائو کارگردان چینی است که با این اثر موفق به دریافت شیر طلایی جشنواره ونیز شد . این اثر بیش از هر ایدئولوژی دیگری در محتوا و ساختار بیننده حرفه ای سینما را به یاد آثار «ترنس مالیک» و «درخت زندگی» او می اندازد . فرم غالب بر ذهن مولف از انباشت تجربی بصری نشات می گیرد و بیش از هر موضوع دیگری چنین امکانی را به بیننده می دهد تا قبل از هر داستان تجربه گرایی در فرم را شاهد باشد . چنین انتخابی از سوی کارگردان به هیچ وجه بد نیست چرا که با موقعیت و سوژه ها به خوبی سینک شده است اما مسئله اساسی من با این رویکرد دیده نشدن خلاقیت مولف است .
*در امتداد شب
مولف همواره سعی دارد از ساختار حراست کند و این موضوع با بازی خوب فرانسیس مک ...
عشایر عنوان فیلمی به کارگردانی کلوئی ژائو کارگردان چینی است که با این اثر موفق به دریافت شیر طلایی جشنواره ونیز شد . این اثر بیش از هر ایدئولوژی دیگری در محتوا و ساختار بیننده حرفه ای سینما را به یاد آثار «ترنس مالیک» و «درخت زندگی» او می اندازد . فرم غالب بر ذهن مولف از انباشت تجربی بصری نشات می گیرد و بیش از هر موضوع دیگری چنین امکانی را به بیننده می دهد تا قبل از هر داستان تجربه گرایی ...