مصادره (۱۳۹۶)

مصادره اولین فیلم مهران احمدی در جایگاه کارگردان است . او که تا پیش از این جدا از بازیگری در پشت صحنه نیز فعالیت هایی داشته است ( به عنوان برنامه ریز ، دستیار کارگردان و ... ) تا حد زیادی از تجربه ی ساخت اولین فیلم بلند سربلند بیرون آمده است . احمدی برای فیلم اول به سراغ فضا و سوژه ای رفته است که در صورت پرداخت درست می تواند برای تماشاگر ایرانی و برای یک فیلم کمدی سوژه ی جذابی باشد . زندگی یک مامور ساواک در دوران انقلاب و پس از آن و از طرفی زندگی گروه خاصی از ایرانیان ساکن در لس آنجلس از انقلاب تا زمان حال . احمدی در مصاحبه هایش بسیار گفته است که به دنبال کمدی ای بوده است که در عین خنداندن تماشاگرش به او احترام هم بگذارد ، ادعایی که از حق نگذریم بیراه نبوده است و تلاش سازندگان آن برای این که فیلمی حداقل استاندارد پیش روی مخاطب بگذارند دیده می شود ، مصادره فیلمنامه ی نسبتا خوب و کار شده ای دارد ، دکوپاژ و کارگردانی دارد (چیزی که در خیلی از فیلم های کمدی وطنی شاید زیاد به آن اهمیت داده نمی شود )، فضاسازی خوبی دارد و ... مصادره کارگردانی قابل قبولی دارد . احمدی با همراهی فیلمبردار (مسعود سلامی) فضاسازی خوبی ایجاد میکنند . موسیقی فیلم و ترکیب موسیقی های ایرانی و مکزیکی بسیار هماهنگ با اتمسفر و فضای فیلم درآمده است . مجموعه ی این عوامل از مصادره یک کمدی استاندارد میسازد که صد البته بی نقص نیست اما قطعا ارزش دیدن دارد . کاراکتر اصلی یعنی یارجانلو پرداخت خوبی دارد ، به نوعی فیلم را میتوان نکوهش کاراکتر اصلی دانست ؛ نکوهش باری به هر جهت زندگی کردن او . زمانی که مامور ساواک است نمی داند دقیقا مشغول چه کاری است ، او مامور خرید است اما نمیداند وسایلی که میخرد برای شکنجه استفاده می شود ...