مصادره (1396)

سلام دیشب به همراه همسرم برای دیدن این فیلم رفته بودم گفتم نکاتی در خصوص این فیلم از نظر یه بیننده عادی بگم شاید برای بقیه بکار بیایید. ببینید این فیلم در طبقه فیلم های کمدی نیست.کسی اگر فکر میکنه طنز این فیلم مثل اینه بغل یا اکسیدان یا نهنگ عنبر هستش اشتباه فکر میکنه.داستان فیلم جدیه و انسجام نسبتا خوبی داره.مقداری به نظر میرسه طنز کار یاقای عطاران تکرای شده و یواش یواش داره به طنز به سبک عطارانی مشهور میشه.اقای سیدی بازی به نسبت جذاب تری از بقیه را اجرا میکنه.بعضی ها هی در مورد دیدن و ندیدن پیشنهاد میکنن من میگم هر فیلمی حتی یکبار ارزش دیدن را داره.با تخفیف 6000 دادیم که نسبت به خرید یه فیلم سی دی 5000 میصرفه.یه چیز بگم یه مقداری حرفهای رکیک به فارسی و انگلیسی رد و بدل میشه که به نظر میرسه عدم توانایی از بلاغت و طنز پردازی زوری سعی کردن مردم را بخندون.صحنه های داشت که من به عنوان مرد بودن مقداری خجالت کشیدم از جمله انداختن باقی اضافات ختنه بچش برای گربه و ...برید ببیندید

مصادره یک فیلم عاری از خلاقیت و به نوعی کلاژی از چندین فیلم است. حتی در گریم و پوشش هم تلاش شده که موقعیت های موفق قبلی تکرار شوند و خلاقیتی به کار نرود! در راستای همسویی ایده با نهادهای شناخته شده به کارگردان اجازه داده اند عکس هایده و داریوش به در و دیوار بزند که ظاهرا بی پروا باشد! یک سوم اول فیلم با این وجود قابل تماشا است، اما از آن به بعد فیلم خسته کننده و در یک سوم پایانی غیرقابل تحمل میشود. شاید بتوان آنرا فیلمی در حدو اندازه ساعت 5 عصر دید، هر دو خسته کننده و توام با اعتماد به نفس فراوان البته از نوع کاذب!