مصادره

کارگردان

مهران احمدی

نویسنده

علی فرقانی

تهیه‌کننده

محمدحسین قاسمی

بازیگرهارضا عطاران, هومن سیدی, بابک حمیدیان, میرطاهر مظلومی, هادی کاظمی, مزدک میرعابدینی, سیامک صفری, مهران احمدی, لوسینه گیراگوسیان, میلنا واردانیان, آلیسا میلکستیان, امیرصدرا حقانی, هارمیک سوقومونیان

خلاصه‌‌‌‌‌فیلم

ایران خیلی بزرگه اما این وقتی خوبه که ادم بدشانسی نباشی. برای بعضی ها زندگی یه جور قماره..ترکیبی از خوش شانسی و بدشانسی..حالا دیگه فرق نمی کنه توی ایران باشی یا اونور دنیا، یا اینکه ساواکی باشی یا انقلابی، یا با همشهری ات ازدواج کرده باشی یا با یه خواننده امریکایی.. خلاصه هرکی باشی و هرجوری باشی مواظب باش که مصادره در کمین نشسته

ویدیوها

معرفی کامل فیلم

بازیگرها

عکس ها

تصاویر بیشتر

نظر منتقدین

کیوان کثیریان

"مصادره" یک شروع قابل قبول برای مهران احمدی است. یک قصه که قابلیت‌ داشت به یک کمدی سبُک بدل شود، با هوشمندی به یک فیلم طنزآلود سیاسی خوش‌ساخت، به‌اندازه و جمع‌و‌جور، تبدیل شده و از افتادن به ورطه کمدی‌های بی‌مایه و خالتوری نجات پیدا کرده است. ساختمان فیلمنامه درست طراحی شده و رگه‌هایی از فانتزی در فیلم خودنمایی می‌کند. عطاران همچنان بامزه و دیدنی و البته کنترل شده است. ارجاع تقریبا مستقیم به بعضی شخصیت‌ها مثل هخا و خاوری در نوع خود جالب توجه است.

مصطفی رضایی

یک سوم ابتدایی فیلم یادآور ورسیونی دیگر از نهنگ عنبر است، با همان تم و همان طنازی‌های رضا عطاران. اما هر چه فیلم جلوتر می‌رود تلاش می‌کند دز سیاسی‌ اجتماعی‌اش را بیشتر کند. همین رویکرد باعث می‌شود با ملغمه‌ای از شوخی‌های جنسی-کلامی و نگاه‌های سیاسی مواجه شویم.

آریان گلصورت

فیلم متناقضی است. چه از نظر فرم که به عنوان یک کمدی سطح پایین پشت تصاویر شیک و پروداکشن مفصل پنهان می‌شود و چه از نظر مضمون که به هر طرف تکه‌ای می‌اندازد و در نهایت به موضع مشخصی نمی‌رسد. این تناقض را حتی می‌توان در فرامتن فیلم نیز دید. چه از نظر تناسب کارنامه تهیه‌کننده و مشاور کارگردان با شوخی‌های جنسی فیلم و چه از این نظر که متهم پرونده صندوق فرهنگیان سرمایه‌گذاری می‌کند تا چنین فیلمی را بسازند و اختلاسگر فراری را مسخره کنند!

سامان سالور

بعضی شوخی های فیلم نظیر به كار بردن نادرست و جمله بندی های من درآوردی عطاران و استفاده از جملات دو پهلو که هر چند تكراری است اما برای تماشاگر كه حاضر است برای شنیدن این شوخی ها دست در جیب كرده و چرخ اقتصادی سینمای ایران را بچرخاند و به فروش فیلمها كمك كند، همچنان جذاب است و از تماشاچی در سالن تاریك خنده می گیرد.