خورشید (۱۳۹۸)

ترجمه اختصاصی سلام سینما «مجید مجیدی» فیلمش را با نوشته‌ای در ابتدای فیلم به 152 میلیون کودک کار تقدیم می‌کند. این آمار بسیار تکان‌دهنده است اما قرار نیست که شما را به یک فیلم سرگرم‌کننده دعوت کند. با این حال «خورشید» حکایتی هیجان‌انگیز است که روایتی دیکنزی براساس نگاه واقع‌گرایانه‌ی اجتماعی خود درباره‌ی فقر در تهران با چاشنی یک سرقت که به درامی عمیق درباره‌ی یک معلم(که در آمریکای دهه 80 می‌توانست توسط «رابین ویلیامز» ایفای نقش شود) آراسته شده است را به تصویر می‌کشد. «بچه‌های آسمان» اثر «مجیدی» اولین فیلم ایرانی بود که نامزد بهترین فیلم خارجی زبان در مراسم اسکار شد که در نهایت مجسمه‌ی طلایی به «روبرتو بنینی» برای «زندگی زیباست» رسید. حالا «خورشید» که بیشترین جوایز را در جشنواره‌ی فیلم فجر از آن خود کرده است، می‌تواند به همان میزان توجه‌ها را به سمت خود جلب کند. قهرمان این فیلم پسربچه‌ای 12 ساله به نام «علی»(روح‌الله زمانی) است. او یک بچه‌ی ولگرد است که به همراه سه تن از دوستانش در خیابان‌های شهر پرسه می‌زند. بازیگران نوجوان «خورشید» دارای پس‌زمینه‌ای در زندگی واقعی خود هستند که با کاراکتر آنان قرابت دارد و همین برای فهم انرژی خیره‌کننده آنها در ایفای نقششان کافی است. اولین باری که پسرها را می‌بینیم در حال بررسی خوردورهای لوکسی هستند که در پارکینگ یک فروشگاه بزرگ پارک شده‌اند. یکی از کارهایی که انها انجام می‌دهند، دزدیدن تایرهای اتومبیل و بردن آنها به یک انبار تایر است. یک تعقیب و گریز جیسون بورنی را اطراف سیستم مترو می‌بینیم که ارزشمند است. این پسرها کاری را انجام می‌دهند که برای زنده ماندن وادار به انجام دادن آن هستند. والدین آنها یا مرده‌اند یا در زندان هستند و یا آنها را ترک ...