تلقین

  "آغاز"ی بر مدینه فاضله سخت  است ننوشتن در مورد فیلمی که می تواند یکی از شاهکارهای هنر سینما باشد.  اما ترس از این که اظهار نظر و تاویل ها باعث محدودیت برداشت آزاد مخاطب و  لذت از درک درونمایه های زیبای چنین اثری شود، نگارنده را متقاعد می کند که  به متن اثر وارد نشده و با گشتی در حواشی آن میل به نوشتن را تسکین دهد.  فیلم "Inception‎"  به کارگردانی کریستوفر نولان که به "آغاز" یا "کاشتن" ترجمه شده است جدید  ترین اثر وی می باشد. بیداری.و خواب، حقیقت و رویا، واقیت و خیال، برون و  درون ذهن و نحوه عملکرد و شناخت آن از موضوعات مورد علاقه نولان است. در  جهان واقع رویدادها در مکان و زمانی پیوسته، بی گسست، یکسویه و بدون بازگشت  روی می دهند در حالی که خیال  و رویا در ذهن می تواند بدون ربط منطقی بین زمان و مکان و روابط علی و  معلولی و همچنین با گسست و تغییر جهت زمان، شکل گیرد.امروزه پیشرفت های  حیرت انگیز جلوه های ویژه در کنار شیوه های رایج تدوین و روایت سینمایی،  جهان فیلم را هرچه بیشتر به دنیای تخیلات و رویایی ذهن نزدیکتر کرده است.  کریستوفر نولان با "آغاز" مخاطب را به درون مار پیجی وارد می کند که از  ابتدا تا انتها تعلیق است و در آن واقعیت و رویا و خواب را به بازی می  گیرد. او شکل جدیدی از روایت های چند گانه را به کار می برد که می توان آن  را روایت طولی نامید، سفری رفت و برگشتی، پله به پله از ضمیر  خودآگاه به عمق ضمیر ناخودآگاه با رویایی درون رویا و خوابی درون خواب  دیگر. استفاده از سبک های مختلف باعث شده است برخی این اثر را در گروه فیلم  های اکشن، تخیلی و یا روان شناختی به شمار آورند که همگی به نظر درست می  رسد. اما نگارنده ترجیح می دهد دایره ای بزرگتر را برای این اثر در نظر  گرفته وآن ...