مسابقه آواز یوروویژن: داستان حماسه آتش

ترجمه اختصاصی سلام سینما چی اتفاقی افتاده «ویل فرل»؟ براساس معیارهای من یک دهه درخشان را از زمانی که در «مردان دیگر» محصول سال 2010 ایفای نقش کردی را گذرانده‌ای. از آن روز تا به حال ، با چند نقش مکمل جذاب بطور مثال در «به سوی شرق و پایین» و یک صداپیشگی خوب در «فیلم لگو» به این فکر می‌کنم که در صنعت سینمای کمدی چند نفر به تو حسودی می‌کنند. اما درباره‌ی نقش‌هایی که برای آنها بالاترین دستمزد را گرفتی باید این را در نظر داشت که می‌توانستی کارهای بهتری را قبول کنی اما ترجیح دادی که امروزت را خوش باشی(«خانه» ، «هولمز و واتسون»). من به عنوان یکی از دنبال‌کننده‌های همیشگی «ویل فرل» باید این حقایق را بگویم. ویل ، من درباره‌ی عدم تعادل در کارنامه‌ی کاری‌ات فرضیه‌هایی دارم. البته اگر بتوانم ویل صدایت کنم اما مطمئنم که نمی‌توانم. مهم‌ترین فرضیه‌ام حول این موضوع است که راهت را از «آدام مک کی» که بهترین آثارت را با اثار او تجربه کرده‌ای ، جدا کردی. دلیل دیگر شاید عدم توانایی‌ات در رد کردن همکاری با شخصیت‌های شناخته شده‌ای مثل «مل گیبسون» بود. اما محض رضای خدا کمی درباره‌ی انتخاب‌های کمدی‌ات تجدید نظر کن. اولین نکته‌ای که درباره‌ی آخرین فیلمت « مسابقه‌ آواز یوروویژن : داستان حماسه آتش» توجهات را جلب می‌کند ،‌ عنوان طولانی و غیرضروری آن است که مانند خود فیلم بیهوده کش پیدا کرده است. برای 123 دقیقه‌ی بسیار طولانی فیلمت که به اندازه‌ی ده‌ها ساعت طول می‌کشد ، مخاطبانت را به یک سفر بسیار طولانی به یک مسابقه‌ی بین‌المللی موسیقی که قرار است خنده‌دار باشد و شما هم امیدوارید که تفاوت فرهنگی قاره‌ی اروپا برابر باشد با کمدی در فرهنگ آمریکای شمالی ، می‌بری. اما با وارد کردن بخش‌هایی از مسابقه‌ی واقعی و ...