مرد عنکبوتی: درون دنیای عنکبوتی | Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018)

برای هرکسی که از فیلم های ابرقهرمانی خسته شده است این یک خبر تژادیک است: "مرد عنکبوتی: درون دنیای عنکبوتی" چنین ژانری را تقویت می کند و نشان می دهد که چرا چنین ژانری با مخاطب مدرنی که از جنگ با قدرت ناامید شده است ارتباط برقرار می کند، و تاکید می کند که چگونه چنین افسانه های پرطرفداری قادر هستند تا در زمانی که همه چیز بی اعتبار شده است مجددا خود را ابداع کنند. درست لحظه ای که به نظر می رسد" جنگ ابدیت" تمام محبوبیت را از آن خود کرده است، بخصوص با مرگ استن لی که می تواند نوعی پایان این دوره تلقی شود، و مجموعه Turn Off the Dark که از احمقانه ترین جایگزین های مرد عنکبوتی بود، یکی از هیجانی ترین مجموعه ها تولید می شود تا به ما یادآوری کند که چنین فیلم هایی وجود دارند تا افراد بتوانند در قالب آنها ظهور کنند.

هسته اصلی «مرد عنکبوتی: درون دنیای عنکبوتی» مسئولیت پذیری نیست بلکه انتظارات است. مایلز نوجوان نمی داند از او چه انتظاری می رود و اینکه باید به چه آدمی تبدیل شود. قبل از اینکه او توسط عنکبوت گزیده شود، فقط می خواهد کالج را ترک کرده تا به مدرسه قدیمی خودش در بروکلین برگردد، اما وقتی او لباس مرد عنکبوتی به تن می کند انتظارات از او خیلی بیشتر می شود. پیتر پارکر به نوعی استاد اوست، اما هردوی آن ها در حال جدال با مشکلاتشان هستند، به طوری که پیتر هم نمی داند آیا می تواند از پس بچه دار شدن و پدر بودن بربیاید یا خیر. در فیلمی که این همه انسان عنکبوتی را دور هم جمع کرده، خیلی جالب است که هسته اصلی داستان این است که جایگاه ما در دنیا چیست. مایلز و پیتر به جای اینکه به دلیل وجود دیگر افراد عنکبوتی احساس خوبی نداشته باشند، به این نکته توجه دارند که حالا تنها نیستند و می توانند با چالش های بزرگتری روبرو شوند.