شیطان وجود ندارد (۱۳۹۸)

   شیطان وجود ندارد قبل از آنکه یک اثر سینمایی قابل ستایش باشد اعتراض بزرگی است نسبت به اجبار . محمد رسول اف با دقت و داده های فراوان نقشه اعتراض را در اثر خود طرح می کند و اپیزود ها علاوه بر ارتباط ساختاری ، پیوستگی ضمنی با یک دیگر برقرار می کنند . مسئله اصلی من با چنین فیلم هایی موضعی است که در برابر جامعه و مخاطب می گیرند . جامعه مطرح شده در این اثر قبل از آن که از دل فرهنگ در حال حرکت به سمت تمدن نشات بگیرد مصداق بارز اسنوبی هایی است که مارسل پروست در رمان عظیم «در جست و جوی زمان از دست رفته» عنوان می کند .  *اسنوبی ها مفهوم تولید شده در اثر به شدت تحریک کننده است . این هیجان علاوه بر خطرناک بودن نوعی تشویش اذهان عمومی نیز محسوب می شود چرا که جامعه را نسبت به اصل عمل اعدام بدبین می کند نه مجریان و مجرمین . فصل اول فیلم با نام «شیطان وجود ندارد» با بازی خوب شخصیت مرد روبه رو شده است . بازیگر علاوه بر حس گرفتن درست مخصوصا با چشم ها ، فروخوردن خشم و احساس گناه از عملی را ، هنرمندانه  نمایش می دهد . از این نظر اپیزود ابتدایی از سایر فصول «به من گفت : تو می تونی اجامش بدی» ، «روز تولد» و «مرا ببوس» متفاوت و دارای اهمیت است که شخصیت داستان در برابر اجبار سر فرود می آورد و انگیزه و انتخاب خود را فدای مادر سالخورده اش می کند . فیلم برداری فیلم که سعی شده با استفاده از دوربین تله و انتخاب چشم اندازهایی به سبک و سیاق عباس کیارستمی نسبت به واقعیت صادق و چشم نواز باشد قابل ستایش است اما مخاطب امروزی دیگر حوصله نماهای تکراری دوربین ، ماشین و راننده را ندارد . از این جهت همه شخصیت ها و داستان های فیلم یک اسنوبی محسوب می شوند که همگی برای آنچه آرمان خود می دانند مبارزه ...