گلوریا بل | Gloria Bell (2018)

این روزها کمتر فیلمی را مانند گلوریا بل می بینیم. فیلم هایی که با زبانی ساده مشکل زندگی افراد بالغ را به نمایش درآورند و از ستاره های بزرگ سینما نیز در آن استفاده کنند، تبدیل به درّ ناب در حال و هوای امروز سینما گشته اند. «گلوریا بل» با آرامش در مسیر خود حرکت می کند و عجله ای برای ارائه ی گره های داستانی یا گره گشایی ندارد. این فیلم دارای قصه است و قصه گو است اما روایت آن عاری از اتفاقات احساسی و ملودرام است. داستان فیلم مانند شخصیت اصلی آن نقل کردنی است. چیز خاصی در درون این قصه نیست که برای هر انسانی در طول زندگی روزمره اش اتفاق نیافتاده باشد. المان های رومانتیک قدرتمندی در فیلم وجود دارند اما بر خلاف استانداردهای هالیوودی با فانتزی ادغام نمی شوند. این فیلم به خوبی به همه ثابت می کند که چرا نوشتن یک داستان عاشقانه برای افراد جوان خام بسیار راحت تر از افرادی است که نیمی از زندگی خود را گذرانده اند و با کوله باری پر تر از کوله بار خانواده ی کارداشیان در سفر به درون یک رابطه می آیند.