سیکاریو 2: روز سرباز

ترجمه اختصاصی سلام سینما فیلم «سیکاریو» محصول (2015) ، نگاهی دهشتناک و کابوس وار به مشکل جدید آمریکایی ها بود. اگرچه فیلم درباره ی جنایات بین مرز آمریکا و مکزیک بود، ولی در عین حال محدودیت های قانونی و اینکه خلافکاران برای رسیدن به هدفشان تا کجا به شکستن قانون ادامه می دهند را نیز به ما نشان داد. این روش هوشمندانه ای برای نشان دادن مرزهای فیزیکی به عنوان نقطه ی شروع رمزگشایی از مرزهای شخصیتی و اتفاقات بعد از کنار گذاشتن آن مرزها بود. متاسفانه، به جای ادامه ی این ایده های خوب، دنباله ی این فیلم یعنی «سیکاریو : روز سرباز» وجود برطرف کردن نقطه ضعف های فیلم قبلی در همین حد باقی می ماند و این ایده ها را به چیزی بهتر و والاتر تبدیل نمی کند. داستان با وجود غیر قابل پیش بینی بودن، تمرکز ندارد، و ما را در دریایی از بی اخلاقی غرق می کند تا اینکه شخصیت ها شروع به کارهایی می کنند که اصلا با رفتار قبلی خودشان همخوانی ندارد. می توان گفت که «سیکاریو : روز سرباز» نسبت به «سیکاریو» فیلمی سیاه تر است، ولی این سیاهی به دنبال هدف مشخصی نیست. فیلم با بیان این نکته که قاچاق انسان تجارت پرسودی برای کارتل ها در مرز آمریکاست آغاز می شود. این تجارت منجر به نفوذ ۴ تروریست به خاک آمریکا می شود، که در صحنه ای ناگوار وارد فروشگاهی در شهر «کانزاس» شده و خود را منفجر می کنند. مقامات آمریکایی معتقدند کارتل های مواد مخدر این حمله را ترتیب داده اند،‌ و حالا می خواهند این کارتل ها را به جان یکدیگر بیاندازند. آن ها از «مت گریور»(جاش برولین) می خواهند این عملیات را اجرا کند، و مت هم از همکار قدیمیش «الخاندرو گیلیک»(بنیسیو دل تورو) کمک می گیرد تا وانمود کنند کارتل ها با یکدیگر وارد جنگ شده اند. این اتفاقات در نهایت ...