علی در جست و جوی همسر سابق و پسرش به تهران میآید. امیر علیرغم مشکلات خانوادگی در تلاش است تا به روش خود گرفتاری آدمهای دور و برش را حل کند./ یکی با کار، یکی با پول، یکی با زندگی، یکی هم با سیگار. همه خودشونو میکشن. فقط راه هاشون فرق میکنه.
نیما اقلیما یکی از معدود فیلم اولی های جشنواره امسال است. در این این چند سال اخیر فیلم اولی های زیادی به سینما معرفی شدند که تعداد زیادی از آنها موفق بودهاند و تعدادی هم، همه را شگفتزده کردهاند، مانند سعید روستایی یا اصغر یوسفی نژاد و... . همین باعث شده تا توجه زیادی به سمت کارگردانان جوان برود. درمورد دو کارگردان دیگر فیلم اولیِ حاضر در جشنواره پیشینهای در ذهن دارم، اما درمورد نیما اقلیما باید بگویم با ذهنی خالی و سفید به تماشای فیلمش نشستم. مسئلهای که درمورد فیلمساز های جوان تر مطرح است، علاقه آنها به استفاده از ساختار و نوع جدید است و به دنبال رسیدن به فرمی نو هستند، که نیما اقلیما یکی از این کارگردان هاست. «امیر» فیلمی ساختار شکن است، که از همین الان قابل تشخیص است که مورد توجه همه قرار نمیگیرد. این فیلم سلیقه همه مردم نیست و احتمال زیادی میرود تا در گروه هنر و تجربه اکران شود، اما میتواند یکی از فیلم های موفق هنر و تجربه باشد. امیر، فیلم شگفت انگیزی نیست، اما خیلی میتوان از این فیلم لذت برد. با فیلمی پر معنا و پر مفهوم مواجه هستیم، که برای رسیدن به این معانی تنها به دیالوگ ها اکتفا نکرده است. البته امیر یک فیلم دیالوگ محور است، و تقریبا هر اتفاق و هر کنشی با دیالوگ به مخاطب انتقال پیدا میکند. اما کارگردان برای رسیدن به هدف نهایی فقط به دیالوگ ها اکتفا نکرده است. المان های بسیار جذابی در فیلم استفاده شده و استفاده از نمادها نیز در فیلم کم نیست. المانهایی خلاقانه نظیر نشان ندادن کودک تا انتهای فیلم. وقتی ما صورت کودک را کامل میبینیم که چوب شور را مانند سیگار دستش گرفته است. یکی دیگر از نکات خلاقانه، فیلمبرداری کار است. سبکی جدید در فیلمبرداری که به دل مینشیند. ...
نیما اقلیما یکی از معدود فیلم اولی های جشنواره امسال است. در این این چند سال اخیر فیلم اولی های زیادی به سینما معرفی شدند که تعداد زیادی از آنها موفق بودهاند و تعدادی هم، همه را شگفتزده کردهاند، مانند سعید روستایی یا اصغر یوسفی نژاد و... . همین باعث شده تا توجه زیادی به سمت کارگردانان جوان برود. درمورد دو کارگردان دیگر فیلم اولیِ حاضر در جشنواره پیشینهای در ذهن دارم، اما درمورد نیما اقلیما باید ...
امیر؛ سرد و بی روح
در طول 36 دوره جشنواره فیلم فجر که تاکنون برگزار شده است معمولا ساخته های فیلم اولی ها شگفت ساز های جشنواره بوده و خوب همین روند این انتظار را برای فیلم اولی های امسال هم ایجاد کرده بود ولی می توان گفت امیر آقای اقلیما آن فیلمی که متظرش بودیم نیست.
شروع فیلم شاید اولین پالس برای نشان دادن فیلمی آرام و درامی بدون پیچیدگی خاص را به شما نشان دهد. داستان فیلم مردی را نشان می دهد که سنگ صبور همه است با اینکه خودش زندگی درهمی دارد ولی باید مشکلات دیگران از جمله علی و زنش و خواهرش را حل کند.
صحنه های ابتدایی کاملا رنگ درگیری دارد از جمله دعوای خیابان.داستان در سکانس های بعد روابط تیره و مشکلات خانودگی را به تصویر می کشد و امیر شخصیتی است که می خواهد این موارد را حل ...
در طول 36 دوره جشنواره فیلم فجر که تاکنون برگزار شده است معمولا ساخته های فیلم اولی ها شگفت ساز های جشنواره بوده و خوب همین روند این انتظار را برای فیلم اولی های امسال هم ایجاد کرده بود ولی می توان گفت امیر آقای اقلیما آن فیلمی که متظرش بودیم نیست.
شروع فیلم شاید اولین پالس برای نشان دادن فیلمی آرام و درامی بدون پیچیدگی خاص را به شما نشان دهد. داستان فیلم مردی را نشان می دهد که سنگ صبور همه ...
داستان غیرعامه پسند
نیما اقلیما جزو معدود کارگردانهای فیلم اولی در جشنواره سیمرغ امسال به شمار میرود که با فیلم امیر در این رویداد شرکت کرده است. فیلمی که به تعابیری در زمره بخش هنر و تجربه قرار میگیرد و بیشک اگر اقبال اکران عمومی پیدا کند هم در این بخش از سینمای کشور به نمایش در خواهد آمد و نه سینمای بدنه. اما همانطور که بسیاری از آثار حضور یافته در سینمای هنروتجربه، رنگ و بویی از اسم قرار گرفته در زیر چترش ندارند، امیر هم با مشکلات عدیدهای روبروست که در کنار تجربه جدیدی که برای بیننده میافریند قرار میگیرد و آن را از یک اثر هنری شاهکار به یک اثر هنری ضعیف تبدیل میسازد.
فیلم امیر داستان خاصی ندارد و قرار هم نیست که داشته باشد، سبک مینیمالیسمی که کارگردان برای ساخت فیلم خود در نظر گرفته این ...
نیما اقلیما جزو معدود کارگردانهای فیلم اولی در جشنواره سیمرغ امسال به شمار میرود که با فیلم امیر در این رویداد شرکت کرده است. فیلمی که به تعابیری در زمره بخش هنر و تجربه قرار میگیرد و بیشک اگر اقبال اکران عمومی پیدا کند هم در این بخش از سینمای کشور به نمایش در خواهد آمد و نه سینمای بدنه. اما همانطور که بسیاری از آثار حضور یافته در سینمای هنروتجربه، رنگ و بویی از اسم قرار گرفته در زیر چترش ندارند، ...
به نظرم فیلمبرداریش تو داوری های جشنواره نادیده گرفته شد چون انصافاً خوب بود ولی در بقیه شاخه ها زیاد فیلم خاصی نبود. بازی ها متوسط بودن و فیلمنامه خیلی کلیشه ای
۰
۰
پاسخ
گزارش تخلف
۵ سال پیش
February 9, 2018
نمی تونم نظری بدم چون کل فیلم رو خواب بودم. فقط یه تکه هایی از بازی دولتشاهی رو دیدم که به نظرم خوب اومد
امیر فیلم دیالوگ محوره که توش لزوما اتفاقات داستان رو شکل نمیدن .... تو فیلم امیر یک تلخی بی پایان رو شاهد هستیم که یک شبهه قهرمان بار این تلخی ها رو به دوش میکشه... دوربین و قاب هاش فوق العادس .... امیر فیلم متفاوت جشنواره که نگاه متفاوت و صبر زیاد میطلبه... بزرگترین مشکل امیر زیاده گویی و سکانس های اضافیست
فیلمی تجربه گرا که با وجود داستان لاغرش به لطف کارگردانی دقیق و بازیهای خوب خسته کننده نمیشود. دقیقا برخلاق «خجالت نکش» معضل افزایش جمعیت توسط جامعه و مردمی بی صلاحیت را نشان داده است. امیر پدر ایده آل فیلم است؛ شخصیتی محکم و در عین حال با منطق و مهربان. کسی که حاضر به از خود گذشتگیست و در میان این جمع تنها فردیست که صلاحیت پدر شدن و اصلا صلاحیت فرزند دار بودن را داراست. پرداخت به زندگی خانوادگی امیر در راستای همین مضمون کلی اثر است.
۱
۰
پاسخ
گزارش تخلف
۵ سال پیش
February 6, 2018
خیلی خیلی خسته کننده بود. ریتم کند. دوربین نماهای عجیبی گرفته بود که برای من زیاد قابل درک نبودن. فقط بازی ها خیلی خوب بود. بخصوص سحر دولتشاهی که فکر کنم امسال برای یکی از این نقش های مکمل بالاخره نامزد بشه
۰
۰
پاسخ
گزارش تخلف
۵ سال پیش
February 6, 2018
فیلمبرداری فوق العاده قوی که تا حالا ندیده بودم.خود فیلم هیچ
سال های قبل بخشی در اکران فجر وجود داشت به نام نگاه نو، کاش امسال هم 11 فیلم اولی می توانستند در بخش نگاه نو حضور داشته باشند. اما امسال قسمت سه کارگردان اولی شد که یکی از آن ها نیما اقلیماست. "دمت گرم، گل کاشتی". فیلم پر از قاب خوب بود، پر از بازی خوب مخصوصا سحر دولتشاهی، سکانس های طولانی اما پر محتوا، دیالوگ های ظریف و تاثیرگذار، انتخاب خوب موسیقی، فیلمبرداری متفاوت و جذاب و ... امیر، قصه ای بود از دل اجتماع، قصه ای از جنس تهران امروز که به قول خود فیلم "تو این شهر همه یه جوری دارن فرار می کنن"