متری شیش و نیم (1396)

ساختن چنین فیلم‌هایی با رویکردی رئالیسم محض آنقدرها به مذاق مخاطب ایرانی خوش نمی‌آید، اما انتخاب موضوعی واقعی، با رویدادهایی واقع‌گرایانه و اضافه کردن ملودرام سینمایی نئورئالیسمی می‌سازد که تمام عناصر، واقعی جلوی دوربین چیده شده‌اند و پذیرفتن تلخی و رنج ادم‌های واقعی مقابل دوربین با چاشنی درامی پلیسی همراه می‌شود.استفاده از نابازیگرانی که واقعا درگیر اعتیاد هستند و چیدمان درستشان مقابل دوربین -که قدرت مدیریت کارگردان جوان را بیشتر و بیشتر به رخ می‌کشد- واقعه را بهتر و ملموس‌تر نشانمان می‌دهد.

شروع کوبنده فیلم، نوید بخش دیدن یک فیلم سینمایی قوی است اما متاسفانه چنین نیست. فیلم جدید سعید روستایی بازهم به معضل اعتیاد نگاه می‌کند ولی این بارنه در قالب یک داستان خانوادگی بلکه در قالب یک فیلم درام کمی تا قسمتی پلیسی. سعید روستایی از منظر فنی در فیلم خود هیچ چیزی کم نگذاشته، او بهترین قاب‌های تصویر را برای به تصویر کشیدن داستانش انتخاب می‌کند. فیلمبرداری و تدوین فیلم بی نقص صورت گرفته و موسیقی هم که برای تک تک صحنه‌ها انتخاب و خلق شده حال و هوای آن سکانس را دوچندان می‌کند. در واقع باید گفت که فیلم جدید سعید روستایی اگر این تیم بازیگری قوی را نداشت در حد یک فیلم ضعیف تلقی می‌شود اما با وجود بازیگران قوی، فیلمساز توانسته مشکلات شدید فیلمنامه بی‌محتوا و کاراکترهای مقوایی خود را لاپوشانی کند

«متری شیش و‌نیم» بهانه‌ای‌ست برای به رخ کشیدن توان سعید روستایی در کارگردانی و تسلط او در سر و شکل دادن به سکانس‌های بزرگ، پرزحمت و البته دشوار سینمایی. سعید روستایی در «متری شیش و نیم» از منظر کارگردانی تلاش در ساخت یک فیلم پلیسی در حد استانداردهای جهانی دارد و در بخش فیلمنامه‌نویسی در تلاش‌ست یک دوقطبی پلیس خاکستری و خلافکار دوست‌داشتنی را سر و شکل دهد، که در اولی تا حد خوبی موفق بوده و در دیگری نمی‌توان قضاوتش کرد. ورنه در مرحله اجرا و بازی دوقطبی نوید محمدزاده و پیمان معادی را نمی‌توان به خاطر نسپرد.دو قطبی‌ای که اگر جرح و‌تعدیل‌های نسخه فعلی در کار نبود بهتر و دقیق هم به چشم می‌آمد.

متری شش و نیم را به جرات می توان محصول هوش و پشتکار و مردم شناسی فیلمساز دانست. تقابل خیر و شر در متری شش و نیم آنقدر جذاب است و آنقدر مخاطب را در مواجهه با شخصیت های اصلی دچار قضاوت می کند که می توان تا آخرین لحظه حتی برای ناصر خاکزاد دلسوزی کرد و با او همراه شد. ناصر خاکزاد با بازی خوب و درخشان نوید محمدزاده یکی از ماندگارترین شخصیت های سینمایی است که تا امروز در سینمای ایران خلق شده است. ابعاد این ظرافت در شخصیت پردازی آنقدر جذاب و گیرا است که مجال مفصل تری را می طلبد تا بتوان آن را بهتر تحلیل کرد. شخصیتی که در اوج جوانی عمیق است و در جهان پیرامون خود یک ضد قهرمان دوست داشتنی به حساب می آید.