دوستی می گفت: سال ها قبل در کسوت یک دیپلمات، در کشورهای مختلف، ملاقات های متعددی با اناث جماعت داشتم، اولین چیزی که در این ملاقات ها خود را نشان می داد، دست دراز شده خانم ها و پس زدن آن از سوی من بوده است، در این دیدار ها، برخی از بانوان می پرسیدند؟ چرا برخی از شماها وقتی تنها هستید، دست می دهید، ولی وقتی با مترجم و یا همراه تشریف دارید، از این کار طفره می روید؟! این تناقض در رفتار، برای آنان بسیار عجیب می نمود.
در عالم هنر و ورزش نیز ما با چنین رویه ای روبرو هستیم، همین چند روز پیش بود که در شبکه های اجتماعی، فیلمی از یک فوتبالیست معروف به همراه یک هنرمند معروف تر که روسری خود را از سر برداشته و دست در دست هم در یک مرکز خرید در قطر در حال گشت و گذار بودند، منتشر شد.
کارگردانان ما برای انتقال همین واقعیات، در جستجوی فضاهای باز، آزاد و تماشاچی پسند، زحمت سفر تا قاره آمریکا را بخود می دهند، ولی در انتقال مفاهیم، همچون رفتار برادر دیپلمات مان، ناچار از روایت و خواست رسمی از موضوع شده، در نتیجه در حالی که در کشور های مهد آزادی از نوع پوشش، ارتباط دختر و پسر، دیسکو و رقص و آواز و ..... بسر می برند، گرفتار قوانین و مقررات نوشته و نا نوشته سینمای ایران شده و با توشه ای از یک فیلم متوسط به میهن باز می گردند. این باعث می شود تا همه هزینه های گزاف سفر به خارج از کشور، به نمایش چند لوکیشن و یکی دو بانوی بی حجاب ختم شود و کارگردان که شان خود را تا حد یک ناظر کیفی شبکه تلویزیونی پائین آورده، ناچار از روایت رسمی تائید شده در سناریو می شود، در نتیجه با عدم نمایش زنان بی حجاب در خیابان ها ( لباس و آرایش زن هنرپیشه فیلم هم که بی حجاب است، دست کمی از لباس بانوان در خیابان ...
دوستی می گفت: سال ها قبل در کسوت یک دیپلمات، در کشورهای مختلف، ملاقات های متعددی با اناث جماعت داشتم، اولین چیزی که در این ملاقات ها خود را نشان می داد، دست دراز شده خانم ها و پس زدن آن از سوی من بوده است، در این دیدار ها، برخی از بانوان می پرسیدند؟ چرا برخی از شماها وقتی تنها هستید، دست می دهید، ولی وقتی با مترجم و یا همراه تشریف دارید، از این کار طفره می روید؟! این تناقض در رفتار، برای ...
بدون شرح
کمدی چیست؟ (در سینمای ایران) هر چیزی که بتواند بخنداند! اصلا مهم نیست چه چیزی یا چگونه. فقط بخنداند!
این تعریف را میتوان بعد از دیدن چند فیلم (به اصطلاح) کمدی از سینمای ایران، استنباط کرد. بسیاری از فیلمهای کمدی ایران (یکجورهایی همهشان) صرفا در غالب سرگرمی قرار میگیرند. جدا از اینکه به شخصه معتقدم که سینما در وهله اول سرگرمی است، اما دیدن فیلمهایی که وقت آدم را تلف میکند، خیلی درد آور است. چه سرگرم کننده باشد چه سرگرم کننده نباشد. کمی به ساختار «تگزاس» دقت کنید. خیلی آشنا به نظر میرسد. چون هر بخشِ آن را در فیلمهای کمدی دیگر دیدهایم. انگار که کارگردان، فیلمهای کمدی چند سال اخیر ایران را تماشاکرده است و با ترکیب آنها به ایده تگزاس رسیده است. تگزاس از فیلمنامه زجر میکشد. زیرا ...
کمدی چیست؟ (در سینمای ایران) هر چیزی که بتواند بخنداند! اصلا مهم نیست چه چیزی یا چگونه. فقط بخنداند!
این تعریف را میتوان بعد از دیدن چند فیلم (به اصطلاح) کمدی از سینمای ایران، استنباط کرد. بسیاری از فیلمهای کمدی ایران (یکجورهایی همهشان) صرفا در غالب سرگرمی قرار میگیرند. جدا از اینکه به شخصه معتقدم که سینما در وهله اول سرگرمی است، اما دیدن فیلمهایی که وقت آدم را تلف میکند، خیلی درد آور است. چه ...
کمدی ، ژانرِ سرگرمی!
اساسا تصور می شود ژانر کمدی در سینمای ایران تعریفِ مشخصی نداشته و فیلمسازان برای رسیدن به کمدی تنها به بازیگر و موقعیت های پیش پا افتاده ی تکراری بسنده می کنند به طوری که فیلمساز برای ساخت فیلم کمدی از ترکیب بازیگر استفاده می کند نگرش فیلمساز این است که برای فروش بالا می تواند از بازیگرانی استفاده کند که پیش از این باعث فروش فیلم های به اصطلاح کمدی شده اند به همین دلیل این فرمول تکراری دیگر جواب نمی دهد و در بیشتر مواقع تماشاگر را پس می زند، فیلمساز این مسئله ی مهم را درک نمی کند که سینمای کمدی در شرایط کنونی نمی تواند به بازیگر متکی باشد اساسا این نگرش از ریشه اشتباه است و همین باعث می شود که ژانر کمدی در ایران به شدت پیش پاافتاده تلقی شود زیرا در این گونه فیلم های شبه کمدی نمی ...
اساسا تصور می شود ژانر کمدی در سینمای ایران تعریفِ مشخصی نداشته و فیلمسازان برای رسیدن به کمدی تنها به بازیگر و موقعیت های پیش پا افتاده ی تکراری بسنده می کنند به طوری که فیلمساز برای ساخت فیلم کمدی از ترکیب بازیگر استفاده می کند نگرش فیلمساز این است که برای فروش بالا می تواند از بازیگرانی استفاده کند که پیش از این باعث فروش فیلم های به اصطلاح کمدی شده اند به همین دلیل این فرمول تکراری دیگر جواب ...
فیلم چیزی نداره که بشه راجب بهش حرف زد
جز حرکات تکراری پژمان جمشیدی و سام درخشانی بدون ذره ای تغییر
حرکات این دوتا تغییری نمیکنه بلکه از فیلمی به فیلم دیگر منتقل میشه
فیلمی که بتواند آدم رو شاد کند و بخنداند بطوری که چند لحظه ای شاد بود و بتواند مارو از مشکلات مان چند ساعتی دور کند خیلی هم خوب و از این سبک فیلها با موضوعات جذاب تر زیاد نیاز داریم و فیلمهای طنز موقعیت، این مدل فیلمهارو زیاد نیاز داریم
اگه نظر ها رو ببینید به مال من هم میرسید پس گوش کنید اگه براتون حرف مردم مهمه از زندگی دست بکشید نمیگم به نظراتشون اهمیت ندید گوش کنید ولی انجام ندید ولی عمل نکنید برای نظر دادن در مورد یک فیلم باید ببینیش وقتی هم داری میبینی باید ازاد باشی باید به خودت بگی اومدم شاد باشم اومدم از دنیای شلوغ دور و برم راحت شم پس یادتون باشه کسی که نظر میده باید ازاد باشه کسی که نظر میده نباید خسته،ناراحت یا...باشه
ببینید برید فیلم رو ببینید حتی اگه دوستش نداشتید به خودتون بگید فیلم خوبی نبود اما پشیمون نشید
فقط دیگران رو از دیدنش منصرف نکنید .
شابد از نظر اون فیلم خوبی باشه
شاید تنها دلخوشیش همین باشه
شاید ...نمیدونم انتخاب با خودت.
بله بنده هم با نظر شما موافقم
نظرات دوستان به دو گروه خوب بود و از نظر نقد و بررسی افتضاح بود تقسیم میشن.
(:
من که با این فیلم خندیدم و ازش لذت بردم و از سینمای ایران انتظار خلق آثار هالیوودی رو ندارم(به نظرم شما هم این انتظارات رو بذارین کنار)
دیروز قبل از رفتن به سینما اومدم اینجا و نظرات رو خوندم نظرهای کاربران کلا من رواز دیدن فیلم تگزاس پشیمون کرد اما دلو زدم به دریا و رفتم ... خدمت شما عرض کنم که منو امثال من که از ساعت 6 صبح میزنم بیرون و 6 عصر هم برمیگردم خونه ، اصلا برامون مهم نیست که وقتی میرم سینما فیلم به تاریخ سینمای ایران چیزی اضافه میکنه یا نه و یا ژانر هنری هست یا نه ، میخوام برم تا دو ساعت شاد باشم و یادم بره تو این کشور عزیزز و توی زندگیم چخبره .. فیلم خیلی خوبی بود شاد بود سرگرم کننده بود اگه میخواین دو ساعت دست کسیو که دوست دارید بگیرید و باهاش برید یه جایی که یادتون بره چقدر تو این زندگی بدو بدو دارید حتما این فیلم رو ببینید و اگه شما منتقد عزیز دنبال فیلم فیلمنامه فلان و از نظر هنری فلان میگردی برو جشنواره یا برو سینمای هنرو تجربه این فیلم روی پرده سینما برای عموم مردم اکران شد و من به عنوان یکی از همین عموم مردم میگم عااالی بود
يه فيلم بچه گانه و مسخره...حيف پول و وقت...دو سه جا ديالوگ هاي ضايعي گفته شد توي فيلم از اونا كه ميخواد كارگردان با يه ديالوگ كل داستان فيلمو ب مخاطب بفهمونه ولي خيييلي سطح پايين و آماتور..يه فيلم تماما گيشه اي
سلام. من و خانواده م ۲ مرتبه این فیلم رو دیدیم.
فیلم طنز بود ولی نه اون مدلی که باب شده با هنجارشکنی های کلامی مخاطب رو بخندونه. باخیال راحت بچه هاتون رو میتونید ببرید.
من نمره ی ۱۶ از ۲۰ میدم به این فیلم.
منم اول فكر ميكردم فيلم خوب نباشه اما اصلا قابل مقايسه با فيلمهايي كه گفتين مثه من سالوادور نيستم يا خوب بد جلف نبود اين فيلم خيلي بهتر بود من كلي خنديدم و لذت بردم پيشنهاد ميكنم حتما ببينيد به نظرم حتي ارزش دوبار ديدن رو داره
نقد فیلم تگزاس
سلام خدمت دوستان سینمایی خودم . میخواهم نظرم رو درباره ی فیلم تگزاس بگویم .
فیلم تگزاس در راستای خط فیلم های سال های قبل مثل من سالوادور نیستم . حرکت میکند . استفاده از مثلث اصلی بازیگران خوب بد جلف این بار به خوبی جواب نمیدهد . حضور حمید فرخ نژاد در فیلم کاملا حس تبلیغاتی و به خاطر فروش بیشتر به خوبی حس میشود . پژمان و سام باز هم نقش مکملی یکدیگر را انجام میدهند که جدا تکراری شده است . فیلم در برخی مواقع خنده میگیرد . اما نه به ان اندازه که درخور فیلم طنز باشد . از نظر داستانی فیلم فقط ابزاری از ان را نشان میدهد که داستان را پیش ببرد . نقش تکراری سام و پژمان شاید تو ذوق خورد . اما بار خنده بر دوش ان هاست .
در کل تگزاس نسبت به فیلم های سالوادور کمی سر تر است . اما این فیلم نمیتواند یک سینمایی را راضی کند .
ارزش نداره وقت بذاری به خاطرش بری سینما،فیلمنامه و مخصوصا کارگردانی بسیار ضعیف بود.پژمان جمشیدی داره خودش رو تکرار میکنه.
من لونه زنبور رو پیشنهاد میکنم
حيف پول... حيف وقت...
به تقليد از من سالوادور نيستم ساخته شده و استفاده از يك خانم با شلوار جين تنگ و پارامترهاي كاملا مشابه من سالوادور نيستم فقط براي فروش...
مسخره