به فیلم رای بده:
«خروج» زندگی گروهی پنبهکاران شهرستانی را روایت میکنند که محصولاتشان بر اثر بارش شدید باران آسیب دیده و وعدههای مسئولان که به آنها داده شده، پوچ درآمده است. این گروه تصمیم میگیرند برای اعتراض به وضعیتشان نزد هیأت دولت در نهاد ریاست جمهوری بروند.
فیلمساز سرباز ما این بار از خروج می گوید و به آن می اندیشد.
این یادداشت در زمان اکران فیلم «خروج» در جشنواره فیلم فجر نوشته شده است. نقد مفصل فیلم در زمان اکران عمومی نوشته خواهد شد.
مخاطب در مواجهه با فیلم «خروج» با این سوال مواجه خواهد شد که آیا حاتمی کیا همان فیلم ساز معترض است . آیا هر فیلمی که نسبت به مسئله ای اجتماعی، سیاسی و یا فرهنگی نقطه نظری ارائه دهد فیلمی معترض است؟ آیا اصولا فیلم ساز وظیفه ای دارد تا اعتراض کند؟ یا وظیفه فیلم ساز تنها ارائه سینماست، این پرسش ها ی فرامتنی ...
لحظههایی از فیلم درست به اندازه همین تیتر کمیک است نه از جنبه به سخره گرفتن فیلم که نه، تنه میزند به ژانر کمدی جاده ای اجتماعی هالیوود، چیزی شبیه green book مثلا
حاتمیکیا قصد اضافهگویی و پرداختن به خرده روایت را نداشته و مهمترین نکته در فیلم برای او مضمون و عدالتخواهی در یک جامعه بوده است
حاتمی کیا، قریبیان را انتخاب کرده تا شمایلی از مردی ساکت اما عصیانگر را به نمایش بگذارد در حالیکه نسبت خودش با زمانه ابدا سکوت نیست. که اساسا فریاد است. فریادی از نوع حاج کاظم آژانس شیشهای، فریاد قاسم ارتفاع پست و نهایتا ابراهیم امروز که خشمگینانه به همه میتازد. «خروج» را شخصیت فیلم جلو نمیبرد (شخصیتی ...
خروج تازه ترین ساخته ابراهیم حاتمی کیا ، سینمایی ترین اعتراض او نسبت به همه چیز است . فیلم سازی که با قدرت تصویر ، اعتقاد خود را بسط می دهد و توانایی بروز چالش دراماتیک در آن را دارد . «خروج» تماما سعی می کند «آژانس شیشه ای» دیگری باشد اما گرفتار تله استناد به حقیقت می شود . اعتراض در این اثر اگر ...