مسخره باز (1397)

#جشنواره_فیلم_فجر امسال از تنوع بیشتری برخوردار است و فیلمها تنها در یک ژانر اجتماعی ساخته و انتخاب نشدند بیشترِ این آواهای جدید از سوی جوانان تازه نفس است. فیلم مسخره باز یکی از آنهاست. از آنجا که کارگردان این فیلم #همایون_غنی_ زاده از عالم تئاتر می آید، ایده های بدیعی را با خود به سینما آورده است. داستان پر از خیال و فانتزی است. خیالِ شیرینی که قرار بود این سینماتوگراف برایمان بسازد ولی کم کم یادش رفت و فقط شد بازنمایی رئالیستی از چهره کریه جامعه. نمایشی که گاه از اصلِ آن هم خشن تر است و بیننده نگون‌بخت مجبور است ببیند و کوچکترین راه فراری برای دیدنِ یک فیلمِ تخیلی،فانتزی،عاشقانه، شاعرانه و معنوی به سختی به دست می‌آید. مسخره‌باز یکی از این راههای فرار است. می توانی در صندلی سینما فرو بروی و غرق در لذت و فارغ از بدبختیهای بیرون خیالت را پرواز بدهی. وقتی که چند سال پیش فیلم هتل بزرگِ بوداپست را دیدم، حیرت کردم که سینما چه امکان نامحدودی ایجاد میکند برای گسترش خیال. تنها یک ذهنِ طلایی می خواهد و دستهایی پرتوان که بتواند آن ایده ناب را اجرایی کند. آن موقع با حسرت آرزو می کردم چه میشد اگر ما هم در میان انبوه فیلمهای یکنواختمان یک فیلم فانتزی داشتیم؟ فیلم مسخره باز این امید را به واقعیت مبدل کرد. بازی های اغراق شده و سر هایی که مثل مرغ تکان می خورند. دوربینی که از زوایای عجیبی مثل زیر چانه و پس گردن صورتها را می گیرد، نورپردازی زیبا و رنگهای کهنه شده، بی زمان و مکانی فیلم_ البته می خواهد ایرانِ قبل از انقلاب را تداعی کند_ ولی معلوم نیست دقیقا کدام کودتای نافرجام را می گویند و کی است که مردم منتظر وقوع زلزله هستند همینطور در مورد مکان داستان، بعید است در ایران شهری داشته باشیم که مغازه هایش آنقدر به دریا نزدیک باشند که آشغالها را از چاه وحشتناک کفِ مغازه بشود به دریا ریخت و موقع مد از همان چاه آب غل غل کند. عاملی که در شکل گرفتن این فانتزی زیبا بسیار کمک کرده، طراحی صحنه #سهیل_دانش_اشراقی و جلوه های ویژهُ جواد مطوری است. سهیل دانش اشراقی را می شناسم از بدنه تجسمی به سینما رفته هنر را خوب می شناسد و سالهاست که در طراحی و انیمیشن نامی به هم زده است. بی دلیل نیست که آنقدر آب و رنگ صحنه ها خوب و به جا از آب درآمده و شاید وقت آن رسیده که دوستان سینمایی نقش هنرمندان تجسمی را در بالابردن خلاقیت و ایجاد لحظات بدیع و تازه در فیلم جدی بگیرند. [ ] اگرچه فیلم از لحاظ ایده و اجرا بسیار نو و جدید است. اما ضعف هایی در فیلمنامه دارد که اهالی سینما را ناخرسند می‌کند. مثلا فیلم پر است از صحنه های بامزهُ شستن سر و تراشیدن پسِکله های گوشتالو و چرت زدن کاظم خان و پراندنِ سبیلِ مشتری، که وقتی این صحنه ها بیش از ده بار تکرار می‌شود دیگر بیمزه و خسته کننده است و تو را وا میدارد به ساعتت نگاهی کنی. همینطور ارجاع بی اندازه به فیلمهای تاریخ سینما که گاهی واقعا زیادی است. ای کاش سازنده در تدوینی مجدد راضی شود کمی از زوائد را دور بریزد. البته داشتنِ ضعف برای یک فیلم اولی طبیعی است و به نظر من اهالی سینما باید به این تک صدایی خاتمه دهند و اجازه دهند ژانرهای متنوع رشد کنند. شنیدم که رضا میرکریمی از قول الکساندر ساخاروف فیلمساز بزرگ روس درباره سینمای ایران می گفت: فیلمهای خوبی دارید اما تنها یک ژانر دارید. [ ] مسخره باز نقاط قوت زیادی دارد ومطمئنا فیلمساز در ادامه کار و با تجربه بیشتر فیلمهایی می‌سازد که دوستداران فیلمِ کمدی را هم از دیدن کمدیهای بسیار سخیف و آبکی نجات دهد. [ ]

تبریک به همایون غنی زاده بابت این فیلم خوبش. + ضمن احترام به کاربران فهمیم این سایت و دیگر هموطنان، به نظرم متاسفانه سطح سلیقه ی بیشتر مردم ایران پایینه و سلیقه شون به خوبی پرورش داده نشده. در تمچید هایی که در برخی فیلم های دیگر میشه و بعضی از نظرات منفی ای که در مورد این فیلم داده میشه هم این موضوع نمود زیادی داره. به هر حال بیشتر مردم از خیلی از بهترین آثار تاریخ سینمای جهان هم لذت نمی برند.

مزخرف ترین فیلم جشنواره بود

یک فیلم خسته کننده و غیر قابل فهم کل فیلم در یک ماکت دوازده متری واقعا جای تاسف داره که وقت مردم رو میگیرن با هشت بازیگر واقعا کسل کننده بود

به نظرم در همون تاتر بمونه بهتره.... نیازی به اومدن در سینما نیست ...این فیلم به هیچ عنوان نمی تونه با مخاطب عام ارتباط برقرار کنه...و از این نظر ضعیف و خسته کننده است ،غنی زاده یک کارگران قوی در عرصه تاتر است و بهتر بود همان المان ها را بر روی پرده نقره ای نمی آورد....ارتباط گیری با این فیلم پر از هرج و مرج کار سختی بود.

تئاتری باید باشی تا بفهمی فیلمو

تئاتری بود با بازیهای عالی. ارزش دیدن داره.

با تشکر از علی نصیریان، بابک حمیدیان و صابر ابر که بازی قشنگی داشتند بیشترین امتیاز من به فیلم برای جلوه های ویژه میدانی بود 👍👍

یه فیلم خوب با بازیهای عالی. البته بدلیل متفاوت بودنش شاید خیلی ها دوسش نداشته باشن. عالی بود دیالوگ ها یا صحنه ها یا موسیقی های متن که از فیبم های قدیمی استفاده کرده بود. ولی چون شاید بعضی ها این فیلم ها رو به یاد نیارن بی ربط میومد دیالوگها

عالی بود

نپسندیدم فیلم رو، شاید فقط عده کمی از فیلم خوششون بیاد. اصلا هم قابل مقایسه با اژدها وارد میشود نیست،دوتا اثر کاملا متفاوت هستن. اژدها آدم رو جذب میکرد با داستانش،اما مسخره باز اینطور نیست.

هومایون غنی‌زاده فیلم ساز خوبیه و با این فیلم نشون داد اگه ازش حمایت بشه کارگردان موفقی خواهد شد.

افتضاح بود

فیلم متفاوت ،با فیلنامه خوب ،بازی ها عالی و میشه گفت این فیلم در راستای تئاتر می سی سی پی نشسته میمیرد بود و ارزش دیدن دارد

حیف استاد نصیریان که تو این فیلم بود البته با عرض تسلیت به ایشون

عالی بود فقط یه چیز رفته بود رو مغز من چرا نصیریان اوایل مغازه رو با ضمه تلفظ میکرد بعد شد فتحه

فوق العاده افتضاح

حيف وقتتت با كلييي سكانس تكراري من كه وسط فيلم رفتم بيرون سردرد گرفتم

یک قسمت هایی از فیلم واقعا مسخره بازیه و شاید در سکانس های پایانی منتظر تمام شدن فیلم باشید ولی در کل وارد شدن به دنیای خیالی ذهن کارکتر که با تلفیقی از موسیقی های نوستالژیک و بعضا استفاده از پاستیش سینمایی هست جالبه

بسیار خوب.بازی ها عالی به خصوص استاد نصیریان.

کاش به احترام مسخره باز یه جایزه اختصاصی در نظر بگیرن حرف زیاد میشه زد راجع بهش ولی منم ادایه دین میکنم به مسخره باز و میگم برایه رها شدن از کلیشه ها به زلزله نیاز داریم مسخره باز پیش لرزه ی و فتحه بابیه برای رونمایی از موج نویه سینمای ایران

مسخره باز یک فیلم سورئال سرحال و سطح بالاست که در سینمای ایران این نوع فیلم جدیده و امیدوارم با ساخته شدن این فیلم بازهم شاهد فیلم های سورثال در سینمای ایران باشیم ... کارگردانی همایون غنی زاده بی نظیره و همچنین بازی ها علی الخصوص علی نصیریان که همچنان نقش های متفاوت و سرزنده بازی میکنه ... تمام اجزای این فیلم از نورپردازی و فیلمبرداری و طراحی صحنه از سینمای ایران بالاتره

فيلمي بسيار سطح بالا و خاص و نو با ايده گيري از تئاترهاي غني زاده مثل در انتظار گودو و مي سي سي پي و .... ولي كمي خسته كننده ، بازي ها فوق العاده هم صابر ابر و هم بابك حميديان و البته استاد نصيريان . در كل مخاطب عام با فيلم ارتباط برقرار نمي كنن براي اينكه نكته هاي خيلي ريزي داره .

اینجا برای ارسال نظر یه گذینه خطر لو رفتن داستان داره ک البته نباید در مورد فیلم مسخره بازی نگران لو رفتن داستان بود. هرچند تو یک خط بخواهیم پلات رو بگیم یک خطی خوبی میشه اما فیلم اصلا هدفش داستان نیست هدف پز دادن آشنایی با سینما و توانایی اجرای تکنیکهاس هرچند خیلی‌ها را جذب میکنه اما من اژدها وارد می‌شود رو خیلی بیشتر دوست داشتم