مسخره باز (۱۳۹۷)

خیلی فیلم جالب و قشنگی بود و درضمن عامه پسند نیست چون تا حدودی هنری هست با مفاهیم هنری زیاد که نیاز به تفکر و چند بار دیدن دارد بازی بازیگران هم مخصوصا استاد نصیریان هم عالی بود

وااای عالی بود عااالی بود 😍😍 زیبا ترین و جذاب ترین فیلم جهان حرف نداشت😘 تیکه های خنده دار هم داشت ولی فوق العاده بوددددددددددددددددددددددددد😘😘😘😘😘😘

واقعا فیلم مسخره ای بود. قبلا تئاترهای فوق العاده ای از همایون غنی زاده دیدم، اما این فیلم با اینکه شبیه تئاتر بود ولی اصلا جالب نبود. کشش و ظرفیت این داستان نهایت 20 دقیقه ست، نه 100 دقیقه!!! انقدر خسته کننده و بدون جذابیت بود که هرچی تلاش کردم نتونستم تا آخر فیلم رو ببینم. به هیچکس توصیه نمیکنم، وقت تلف کردنه

حیف این ستاره ها تو این فیلم

آقای غنی زاده زحمت کشیده و سینمای ایران رو به سطح اول سینمای جهان نزدیک کرده

آقای غنی زاده همین سبک رو ادامه بده 👍👍👍👍👍👍 واقعا سینمای ایران فیلم پر مفهوم وپراز المان وروانشناسانه ای مانند مسخره باز کم داره 😍درود به شما که به فیلمت آب نبستی😍حداکثر تلاشتو کردی وهمه چیز سرجای خودش بود

یک فیلم خاص و فانتزی. فیلم خوبی بود و من دوست داشتم. بازی بازیگران هم فوق العاده عالی بود. تنها عیب فیلم به نظر من تخیلات آقای دانش(صابر ابر) در اواخر فیلم خیلی زیاد و خارج از حوصله بود.

بسیار اثر زیبا، عمیق،پر محتوی و سرشار از تفکر و اندیشه بود. شاید نشود آنطور که شایسته است در مورد این فیلم صحبت کرد. اما عاقلان را یک اشارت بس بود عاشقان را تشنگی زان کی رود

فوق العاده عالی بود .... واقعا فیلم بی نظیری بود و شایسته حمایت هست من واقعا به سینمای Experimental علاقمندم و می دونم ساختن اینجور فیلما چقدر سخت هست ( اینکه بتونی چیزی بسازی که تا آخر مخاطب رو روی صندلی نگه داره ) که البته این فیلم خیلی جاها آدم رو میخکوب هم میکنه واقعا جای شکر داره که توی سینمای ما یه همچین فیلمی ساخته شده ( که در جهان بی نظیره )......... هرچند خیلی ها هم هستند که کلا با هر سبک جدیدی مخالفت می کنند .... چیزی نمیشه به اونا گفت ... ولی سینما و کلا همه چیز تو همه جای دنیا با همین ظهور کارها و سبک های جدید هست که به جلو حرکت میکنه وقتی مسخره باز رو توی سینما دیدم تا چند وقت حالم واقعا خوب بود چون من همیشه آرزوم بود تا یه فیلم بلند Experimental بسازم که بتونه بیننده رو پای فیلم نگه داره و وقتی دیدم این فیلم اینکار رو تونست به این شکل عالی انجام بده کلی انرژی و انگیزه گرفتم همایون غنی زاده با قدرت ادامه بده دنیا با وجود همایون غنی زاده هاست که به جلو حرکت میکنه موفق باشی

گم کردن فلسفه در ایجاد مرز میان فرهنگ ها مرزی که وجود ندارد.علاقه به. ظاهر حقیقی یک دروغ قدیمی

مزخرف

فیلم خوب و متفاوت با بازی های عالی🌸🌸🌸

بسیار خلاقانه و ساختار شکن.تبریک به سینمای ایران برای چنین فیلمی.

برای کار اول همایون غنی زاده خیلی خوب بود

عالی همین

یکی از بهترین کارهای تاریخ سینمای ایران بود . فیلمی که مثلشو ندیدیم تو سینمای ایران .

فيلم بايد از دقيقه ٧٥ و بعد از باطل شدن جواز كسب ...تمام ميشد اما جسارت و ايده هاي تجربه گرايانه غني زاده فيلم را به پرتگاه برده و تماشاگر بعد از ١٥ دقيقه پاياني غير قابل تحمل فيلم را با نتيجه ي اينكه مسخره بود از سينما خارج ميشه . خودم كه به احترام بازي فوق العاده حميديان نصريان و صابر ابر تا پايان فيلم تحمل كردم

از این فیلم و کارگردانش باید حمایت بشه

از اسم فیلم مشخصه که چه کوفتیه واقعا با فیلم ساختنشون چهارتا بازیگر به نام توی یه اتاق ۱۲متری شعور خودشونو ببینند را بردن زیر سوال

بسیار خسته کننده و بی سرو ته شاید میرفت رو صحنه تاتر قابل تحمل میشد

فیلم عالی بازیگراعالی بازی گرفتن و انتخابه بازیگرا عالی فقط کلا فیلمه تئاترالیه انشالله که گیشه ی خوبی داشته باشه انگیزه بشه برا کارگردانایه دیگه کمیم بیان سمت این سبک کارا خسته شدیم انقد فیلمه آبکی دیدیم

فیلم فوق العاده مزخرف و خسته کننده

بهترین فیلمی بود که در چند ماه اخیر تماشا کردم، فوق العاده بود!! یک فیلم سطح بالا و بازی عالی.. و در پایان موزیک خوب! میشه از دیدن این فیلم و بازی بازیگرانش واقعا لذت برد

سلام خیلی از‌دوستان می فرمایند باید تئاتری باشی تا فیلم رو بفهمی .دوست عزیز ،سینما ، اسمش روش هستش سینما . تئاتر و صحنه نمایش هم صحنه نمایشه .خیلی از مخاطبان اصلا به تئاتر و ... علاقه ای ندارند و تشریف آوردن سینما تا فیلم سینمایی ببینند نه صحنه تیاتر. از نظر من شاید برای تئاتر دوستان فیلم خوبی از کار در اومده باشه ولی برای سینما دوستان و فیلم باز ها افتضاحه و گر چه آدم از یه سری فیلم ها انتظار داره ولی خب نا امیدش می کنند. سپاس روزی بهترین مشخص خواهد شد محمدسیناخسروی هفشجانی

اگر حوصله چند بار دیدن یک فیلم رو ندارید به دیدن مسخره باز نروید هر چند دفعه اول هم اگر خودتون رو تو دنیای خیال فیلم رها کنید لذت میبرید و چقدر بازی بابک حمیدیان به چشمم اومد خیلی قوی بود

با جرات میتونم بگم بدترین فیلمی بود که توی کل دوران زندگیم دیدم . حیف اون 10 تومنی که روز سه شنبه دادم و رفتم توی سینما نشستم . واقعا فیلم مضحک و مسخره ای بود و واقعا اسمش برازنده این فیلم هست یک فیلم مسخره

من معمولا عادت دارم در زمان فیلم دیدن به حسم اعتماد می کنم که فیلم اگر باهات ارتباط برقرار کنه و حرف دل تو رو بزنه و فراتر از اون لحظاتی از زندگی رو یادت بیاره و شاید اگر خیلی خوب باشه در لحظاتی از زندگی فردی به یاد سکانس یا دیالوگی از اون فیلم بیوفتی!! مسخره باز فیلمی بود که در حین دیدنش ازش لذت کامل رو می بری با لحظات فیلم درگیر و مانوس میشی و وقتی از سینما اومدم بیرون تا مدت ها حالم خوب بود . . .

مسخره باز خیلی فیلم بدی بود خیلی !

افتضاح بود وقت تلف کردن

حیف وقتی که پای این فیلم هدر رفت....هرکی میخواد بره سینما قبلش نقدشو بخونه تا بفهمه چقققدر مسخرست(خیالتون هم راحت انقدر بی سر و ته هست که موضوع داستان رو متوجه نشید از نقد)

افتضاح ترین و چندش آورترین فیلمی که توی عمرم دیدم البته اگه بشه اسمشو گذاشت فیلم!وسط فیلم سینمارو ترک کردیم

#جشنواره_فیلم_فجر امسال از تنوع بیشتری برخوردار است و فیلمها تنها در یک ژانر اجتماعی ساخته و انتخاب نشدند بیشترِ این آواهای جدید از سوی جوانان تازه نفس است. فیلم مسخره باز یکی از آنهاست. از آنجا که کارگردان این فیلم #همایون_غنی_ زاده از عالم تئاتر می آید، ایده های بدیعی را با خود به سینما آورده است. داستان پر از خیال و فانتزی است. خیالِ شیرینی که قرار بود این سینماتوگراف برایمان بسازد ولی کم کم یادش رفت و فقط شد بازنمایی رئالیستی از چهره کریه جامعه. نمایشی که گاه از اصلِ آن هم خشن تر است و بیننده نگون‌بخت مجبور است ببیند و کوچکترین راه فراری برای دیدنِ یک فیلمِ تخیلی،فانتزی،عاشقانه، شاعرانه و معنوی به سختی به دست می‌آید. مسخره‌باز یکی از این راههای فرار است. می توانی در صندلی سینما فرو بروی و غرق در لذت و فارغ از بدبختیهای بیرون خیالت را پرواز بدهی. وقتی که چند سال پیش فیلم هتل بزرگِ بوداپست را دیدم، حیرت کردم که سینما چه امکان نامحدودی ایجاد میکند برای گسترش خیال. تنها یک ذهنِ طلایی می خواهد و دستهایی پرتوان که بتواند آن ایده ناب را اجرایی کند. آن موقع با حسرت آرزو می کردم چه میشد اگر ما هم در میان انبوه فیلمهای یکنواختمان یک فیلم فانتزی داشتیم؟ فیلم مسخره باز این امید را به واقعیت مبدل کرد. بازی های اغراق شده و سر هایی که مثل مرغ تکان می خورند. دوربینی که از زوایای عجیبی مثل زیر چانه و پس گردن صورتها را می گیرد، نورپردازی زیبا و رنگهای کهنه شده، بی زمان و مکانی فیلم_ البته می خواهد ایرانِ قبل از انقلاب را تداعی کند_ ولی معلوم نیست دقیقا کدام کودتای نافرجام را می گویند و کی است که مردم منتظر وقوع زلزله هستند همینطور در مورد مکان داستان، بعید است در ایران شهری داشته باشیم که مغازه هایش آنقدر به دریا نزدیک باشند که آشغالها را از چاه وحشتناک کفِ مغازه بشود به دریا ریخت و موقع مد از همان چاه آب غل غل کند. عاملی که در شکل گرفتن این فانتزی زیبا بسیار کمک کرده، طراحی صحنه #سهیل_دانش_اشراقی و جلوه های ویژهُ جواد مطوری است. سهیل دانش اشراقی را می شناسم از بدنه تجسمی به سینما رفته هنر را خوب می شناسد و سالهاست که در طراحی و انیمیشن نامی به هم زده است. بی دلیل نیست که آنقدر آب و رنگ صحنه ها خوب و به جا از آب درآمده و شاید وقت آن رسیده که دوستان سینمایی نقش هنرمندان تجسمی را در بالابردن خلاقیت و ایجاد لحظات بدیع و تازه در فیلم جدی بگیرند. [ ] اگرچه فیلم از لحاظ ایده و اجرا بسیار نو و جدید است. اما ضعف هایی در فیلمنامه دارد که اهالی سینما را ناخرسند می‌کند. مثلا فیلم پر است از صحنه های بامزهُ شستن سر و تراشیدن پسِکله های گوشتالو و چرت زدن کاظم خان و پراندنِ سبیلِ مشتری، که وقتی این صحنه ها بیش از ده بار تکرار می‌شود دیگر بیمزه و خسته کننده است و تو را وا میدارد به ساعتت نگاهی کنی. همینطور ارجاع بی اندازه به فیلمهای تاریخ سینما که گاهی واقعا زیادی است. ای کاش سازنده در تدوینی مجدد راضی شود کمی از زوائد را دور بریزد. البته داشتنِ ضعف برای یک فیلم اولی طبیعی است و به نظر من اهالی سینما باید به این تک صدایی خاتمه دهند و اجازه دهند ژانرهای متنوع رشد کنند. شنیدم که رضا میرکریمی از قول الکساندر ساخاروف فیلمساز بزرگ روس درباره سینمای ایران می گفت: فیلمهای خوبی دارید اما تنها یک ژانر دارید. [ ] مسخره باز نقاط قوت زیادی دارد ومطمئنا فیلمساز در ادامه کار و با تجربه بیشتر فیلمهایی می‌سازد که دوستداران فیلمِ کمدی را هم از دیدن کمدیهای بسیار سخیف و آبکی نجات دهد. [ ]

تبریک به همایون غنی زاده بابت این فیلم خوبش. + ضمن احترام به کاربران فهمیم این سایت و دیگر هموطنان، به نظرم متاسفانه سطح سلیقه ی بیشتر مردم ایران پایینه و سلیقه شون به خوبی پرورش داده نشده. در تمچید هایی که در برخی فیلم های دیگر میشه و بعضی از نظرات منفی ای که در مورد این فیلم داده میشه هم این موضوع نمود زیادی داره. به هر حال بیشتر مردم از خیلی از بهترین آثار تاریخ سینمای جهان هم لذت نمی برند.

مزخرف ترین فیلم جشنواره بود

یک فیلم خسته کننده و غیر قابل فهم کل فیلم در یک ماکت دوازده متری واقعا جای تاسف داره که وقت مردم رو میگیرن با هشت بازیگر واقعا کسل کننده بود

به نظرم در همون تاتر بمونه بهتره.... نیازی به اومدن در سینما نیست ...این فیلم به هیچ عنوان نمی تونه با مخاطب عام ارتباط برقرار کنه...و از این نظر ضعیف و خسته کننده است ،غنی زاده یک کارگران قوی در عرصه تاتر است و بهتر بود همان المان ها را بر روی پرده نقره ای نمی آورد....ارتباط گیری با این فیلم پر از هرج و مرج کار سختی بود.

تئاتری باید باشی تا بفهمی فیلمو

تئاتری بود با بازیهای عالی. ارزش دیدن داره.

با تشکر از علی نصیریان، بابک حمیدیان و صابر ابر که بازی قشنگی داشتند بیشترین امتیاز من به فیلم برای جلوه های ویژه میدانی بود 👍👍

یه فیلم خوب با بازیهای عالی. البته بدلیل متفاوت بودنش شاید خیلی ها دوسش نداشته باشن. عالی بود دیالوگ ها یا صحنه ها یا موسیقی های متن که از فیبم های قدیمی استفاده کرده بود. ولی چون شاید بعضی ها این فیلم ها رو به یاد نیارن بی ربط میومد دیالوگها

عالی بود

نپسندیدم فیلم رو، شاید فقط عده کمی از فیلم خوششون بیاد. اصلا هم قابل مقایسه با اژدها وارد میشود نیست،دوتا اثر کاملا متفاوت هستن. اژدها آدم رو جذب میکرد با داستانش،اما مسخره باز اینطور نیست.

هومایون غنی‌زاده فیلم ساز خوبیه و با این فیلم نشون داد اگه ازش حمایت بشه کارگردان موفقی خواهد شد.

افتضاح بود

فیلم متفاوت ،با فیلنامه خوب ،بازی ها عالی و میشه گفت این فیلم در راستای تئاتر می سی سی پی نشسته میمیرد بود و ارزش دیدن دارد

حیف استاد نصیریان که تو این فیلم بود البته با عرض تسلیت به ایشون

عالی بود فقط یه چیز رفته بود رو مغز من چرا نصیریان اوایل مغازه رو با ضمه تلفظ میکرد بعد شد فتحه

فوق العاده افتضاح

حيف وقتتت با كلييي سكانس تكراري من كه وسط فيلم رفتم بيرون سردرد گرفتم

یک قسمت هایی از فیلم واقعا مسخره بازیه و شاید در سکانس های پایانی منتظر تمام شدن فیلم باشید ولی در کل وارد شدن به دنیای خیالی ذهن کارکتر که با تلفیقی از موسیقی های نوستالژیک و بعضا استفاده از پاستیش سینمایی هست جالبه