به رنگ ارغوان (۱۳۸۳)

  خطای دید در رنگ ها جشنواره  بیست و هشتم به پایان رسیده و یکی از پر سر و صداترین فیلم های این دوره  "به رنگ ارغوان" برنده چهار جایزه بهترین فیلم، کارگردانی،فیلمبرداری و  بهترین فیلم از نظر مخاطبان را به خود اختصاص داده است و جزو اولین فیلم  های اکرانی بعد از جشنواره می باشد تا از سنگینی بار پنج ساله آن برای  فیلمساز بکاهد.  موفقیت "به رنگ ارغوان" را می توان از دو منظر منصوبین جشنواره و مخاطبان  واکاوید. از این دو، نظر مخاطبان از اهمیت بیشتری برخوردار است چه آن که  نظر و سلائق دست اند کاران جشنواره از توزیع جوایز روشن و واضح است.  هنرمند  عضوی از جامعه ای است که در آن زندگی می کند و آفرینش یک اثر هنری را برای  ابراز افکار، احساسات و یا عقاید خود در مورد مسائل پیرامونی همچون جنگ و  صلح، پیروزی ها و شکست ها، شادی ها و غم ها، عدالت و ظلم و بسیاری دیگر از  وقایع برمی گزیند. هر مخاطب می تواند تاویل و تفسیر ویژه ای از یک اثر در  طول زمان داشته  باشد اما هر چه به زمان آفرینش آن اثر نزدیک تر شویم دو عامل زمینه های  پیدایش و پدید آورنده در تاویل و تفسیر پر رنگ تر می شود. برای مثال  "رزمناو پوتمکین" ساخته آیزنشتاین 1925 در زمان خود علاوه بر نوع کارگردانی  خلاق و برترین تکنیک های زمان خود، یک بار ارزشی در جهت تثبیت انقلاب  مارکسیست لنینیستی روسیه داشت. اما با گذشت بیش از هشتاد سال احترام و  ستایش جامعه هنر به آیزنشتاین و اثر هنریش به دلیل همان تکنیک های بدیع می  باشد چه بسا اندیشه و اعتقادات او اکنون اگر به ضد ارزش تاویل نشود لااقل  جایی در جامعه جهانی و حتی روسیه فعلی ندارد، که این به  معنی تاویل دوگانه اثر در دو زمان با زمینه های کاملا متفاوت است که گاه  می تواند این فاصله زمانی بسیار ...