ویژه نیمه شب

(( این متن حاوی اسپویل است . اگر فیلم را ندیده اید متن را نخوانید ))   پس از اولین فیلم نه چندان موفقش ، داستان های شات گان ، با فیلم پناه بگیر بود که نام جف نیکولز در بین منتقدان و سینماگران و فیلم بین های حرفه ای پخش شد. هر کس آن فیلم را دید به این مهم اعتقاد پیدا کرد که یک کارگردان خوبِ دیگر به سینما اضافه شده است . چند سال پس از آن بود که نیکولز ماد را ساخت . فیلمی که به اندازه ی پناه بگیر نظر منتقدان و تماشاچیان را جلب نکرد اما فیلم بدی هم نبود . خوب ساخته شده بود و در دفعه اول مخاطب را نگه میداشت . حالا و پس از چند سال از این آثار ، این کارگردان 37 ساله با فیلمی به سینماها آمده که به اندازه پناه بگیر عالی و قابل تحسین است . ویژه نیمه شب ، با بازی خوب مایکل شانون ، جوئل اجرتون و کریستین دانست . البته مایکل شانون دیگر پای ثابت همه فیلم های نیکولز است . در هر چهار فیلمی که نیکولز تاکنون ساخته حضور داشته و به گفته خودش بعد از این هم نمیخواهد فیلمی از او را از دست بدهد . ویژه نیمه شب ، فیلمی درباره اعتقاد و باور است . همان تِمی که نیکولز در پناه بگیر هم مطرح کرده بود . در آنجا پدر خانواده بود که خبر از وقوع یک طوفان آخرالزمانی میداد و میخواست باورش کنند ، در اینجا پسر بچه ای است که به زمین و این دنیا تعلق ندارد و حالا پدرش است که به پسرش اعتقاد قلبی دارد و میخواهد هر طور شده به پسرش کمک کند تا به مکان اصلیش بازگردد . در این راهِ بی بازگشت ، دوست پدر که پلیس محلی است و مادر کودک هم یاری دهنده اند . اعتقاد پدر به خاص بودن پسرش قلبی و عمیق است ، اصلا حرف فیلم بر سر همین اعتقاد است . مردم آن مزرعه هم که کودک را نزد خودشان نگه میداشتند به کودک اعتقاد داشتند ...