کاغذ بی‌ خط (۱۳۸۰)

کاغذ بی خط یکی از فیلم های مهم تاریخ سینمای ایران محسوب می شود که پانزده سال از ساخت آن می گذرد، مهم ترین دلیل اهمیت کاغذ بی خط بی شک ناصر تقوایی است، کارگردان گزیده کار و وسواسی که حاضر نیست در هر شرایطی فیلم بسازد چرا که تقوایی  چه در ادبیات و چه در سینما صاحب فکر و نبوغ است، اساسا هنر تقوایی در ادبیات و سینما فرمی جدید پدید می آورد، فرمی متفکرانه که اغلب آن را با جریان روشنفکری اشتباه می گیرند اما تقوایی با بهره گیری از ادبیات ما را به سینمایی وصل می کند که در نهایت سادگی حرف های پیچیده یی می زند . کاغذ بی خط داستان سادۀ را روایت می کند، مسیر فیلم شبیه به زندگی همۀ آدم هاست، این فیلم خانه یی را به تصویر می کشد که اجزای اصلی آن خانواده را تشکیل می دهند و در دل این خانواده موضوعاتی روایت می شود که موضوع اساسای و دغدغه ی ناصر تقوایی به حساب می آید، رویا(هدیه تهرانی) و جهانگیر(خسروشکیبایی) صاحب دو فرزند هستند که زندگی معمولی را سپری می کنند جهانگیر نقشه کش است و رویا به دلیل تخلیل قوی اش دائما در حال داستان سرایی است و به کلاس های فیلمنامه نویسی می رود تا درست نوشتن را یاد بگیرد، رویا می خواهد نوشتن را از خانواده اش شروع کند از احوالات مادرانه اش تا رابطه ی زناشویی اش با جهانگیر ... کلیت کاغذ بی خط بسیار ساده و روان است اما در پسِ نگاه سادۀ ناصر تقوایی به مقولۀ زندگی، لایه های عمیق دیده می شود که می تواند یک زندگی را به بحران تبدیل کند، اساسا همین لایه های پیچیده کاغذ بی خط را به جلو می برد ، اساسا این لایه ها در شخصیت ها نمود پیدا می کند به عنوان مثال در خط روایی فیلم ما هیچ چیز از گذشتۀ این زن و شوهر نمی دانیم و فقط مدتی از زندگی آن ها را می بینیم، در همین مدت زمان فیلم ...