هیولای پول

اگر عناصر اصلی فیلم "هیولای پول" (Money Monster) (درام گروگان گیری منسجم اما گهگداری از هم گسیخته ی جودی فاستر) را از هم جدا کنیم به نظر می رسد تعداد اندکی از این عناصر به طور کامل درست عمل کرده باشند. اگر بخواهیم آنرا نوعی اعلام جرم علیه دغلبازی های وال استریت تلقی کنیم باید بگوییم در این کار بسیار ناشیانه عمل کرده؛ به عنوان یک تریلر ناب هم تنها یک یا دو بار ریتم تند به خودش گرفته و به عنوان یک حماسه ی توطئه، راز محوری آن تأثیر گذار نبوده. با این وجود، فیلم در کل به طور غافلگیر کننده ای خوب از کار درآمده آن هم به لطف بازی های بی نقص جورج کلونی و جولیا رابرتز، کمی طنز مبتنی بر حماقت و کارگردانی خوب و روان فاستر که از سبک فیلم های خوبی مانند "بعد از ظهر سگی: Dog Day Afternoon" و "نفوذی: Inside Man " در خدمت ایجاد ترکیبی بسیار ساده تر و خفیف تر الگو گرفته. ممکن است این فیلم پس از دیدن تیتراژ پایانی در ذهن کسی باقی نماند، البته خدا می داند مخاطبان مختلف چی فکری در مورد آن می کنند، اما در یک چشم انداز کوتاه به عنوان یک سرگرمی بی تکلف ارزش این را دارد که برای آن وقت بگذاریم. جورج کلونی نقش یک مجری تلویزیونی به نام لی گیتس را بازی می کند. مشخصاً مشابه شخصیت جیم کرامر مجری برنامه "پول دیوانه" ی شبکه CNBC. لی یک برنامه ساز مستقل (self-promoter) بی شرم و حیاست که در مورد معاملات بازار سهام به بینندگان مشاوره می دهد. گروهی از رقاصان هیپ هاپ با لباس های عجیب و غریب و تنظیم عجیب و غریب تر و احمقانه ی آهنگ ها در این کار به او کمک می کنند. تهیه کننده ی صبور و پر تحمل او، پتی فن (با بازی رابرتز) قصد دارد برنامه ای از داخل شهر تهیه کند و هنگامی که ...