آسمان زرد کم‌عمق (۱۳۹۱)

آسمان زرد کم عمق فیلمی است که روایتش با تصویر همراه می شود و مضمونش، یک مضون  روانکاوی شده در دل یک زندگی زناشویی رو به اضمحلال جریان دارد. داستان فیلم با روایت  نریشن برای بیننده بازگو شده و در ادامه تصویری که ارائه می دهد، اکت های به وجود آمده از تعاریف راوی در پس فیلم است. یعنی از همان ابتدا شخصیت پردازی کاراکترها، بخصوص کاراکتر غزل توسط  فیلمساز بدون پیچش در دو نوع روایت، معرفی می گردد. یعنی یکی صحبت  کردن مهران (همسر غزل) از گذشته ی او و دیگری روایت تصویر است. یعنی با نشان دادن تصاویری پشت به پشت که آن هم دو خواستگاه کاملآ متضاد دارند. خواستگاهی که میزانسن در آنها سیر متحول شدن افکت های صوری و بینش و نگاه فیلمساز به اثر را به نمایش می گذارد. رابطه ی تصاویر و استفاده ی کمپوزوسیون رنگها در این اثر نیمه شاعرانه و نیمه روانکاوانه، در دو خواستگاه متضاد با هم ارائه داده می شود که این تضاد، یک رابطه ی دیالیکتیکی  برای  نزدیک شدن به زندگی این زوج و بازشناختن شخصیت غزل را به وجود می آورد. فضای خانه که کاملآ یک حس و حال ویران شده به لوکیشن بخشیده و استفاده ی تعمدی از رنگ های خاکستری و  کم رنگ یک چیز را نوید می دهد که مرز خیال و واقعیت در زندگی مهران و غزل همچون  دیوارهای پوسیده و در حال ویران شدن خانه، رو به سیاهی گام بر می دارد. اما در مقابل این تباهی خود خواسته، تصویر زیبای جنگل و کوهستان را می بینیم که در آن دوربین حرکاتش کند می شود و با تصویر کشیدن یک زیبایی، درست در مقابل تصاویر رو به اضمحلال خانه، قرار  می گیرد. فیلمساز با ارائه ی دو میزانسن مجزا، این رابطه ی دیالیکتیکی بین اضمحلال و زندگی را به زبان تصویر بیان می کند. میزانسن خانه ...