دختر

فیلم زیاد بدی نیست. معمولیه منتها اسم فیلم باید « عمه » باشه! « دختر » خیلی عنوان مناسبی برای این فیلم نیست!

خیلی چرت و مزخرف بود

مسخره بود

فیلم تا وقتی که ستاره خونه عمه نرفته بود خوب بود.بقیه ش رو دوست نداشتم! ازبازی مریلا زارعی هم اصلا خوشم نیومد! اگه نقش رو به شبنم مقدمی میدادن بهتر بود

فیلم فوق العاده است. در قدم اول، تمام المان های دختر بودن در فیلم دختر هست؛ به جزئیات بسیار موشکافانه نگاه شده: لاک زدن، اتاقی با دکوراسیون دخترانه، جمع دخترانه، دغدغه های دخترانه، و حتی قاب موبایل دخترانه... چیزی که در فیلم های ایرانی کم میبینیم. یک سکانس فوق العاده فیلم در توصیف دختر جاییه که ستاره با وجود عصبانیت و ناراحتی از پدر، به عمه اش میگه بابام گناه داشت و نباید اینطوری باهاش صحبت میکردی، و یا انتخاب آبادان در انتخاب رشته دانشگاه. بازیگران عالی، موسیقی متن بسیار عالی، فیلمنامه بسیار عالی، امیدوارم در سینمای ایران بیشتر از این فیلمها ببینیم؛ فیلمهایی که به شعور مخاطب احترام میذارن

من نمیدونم چرا بحث تعصب و غیرت و سختگیری به دختر و جنس مونث میشه کارگردان های ما دستشون رو روی خوزستان میزارن.یادمه فیلم عروس آتش هم تعصب افراطی رو توی خوزستان نشون داده بودن.در کل فیلم خوبی بود.بازی فوق العاده فرهاد اصلانی و مریلا زارعی و بازی نه چندان خوب ماهور الوند.و اینکه فیلم نکته مبهم زیاد داشت.خصوصا در رابطه با زندگی فریده ولی چیزی از پیام فیلم کم نمیکنه.

بد نبود

با توضیحاتی که در مورد فیلم شنیده بودم انتظار داشتم فیلمی ببینم که رویکر مشخصی به مقوله آزادی عمومی زنان داشته باشد ولی عملاً یک فیلم بی مساله دیدم... بی مسالگی با گذاشتن قضاوت بر عهده بیینده، متفاوت است. در این فیلم هیچ نظری نسبت به انتخاب فریده یا رابطه ستاره و فرهاد وجود ندارد، به علاوه "غلطی" که فریده کرده و موجب قهر چند ساله برادر شده مشخص نیست؛ همسر فریده به احمد میگه شما از اول هم از من خوشت نمی آمد در حالی که اون دو برای اولین بار پشت در منزل فریده ملاقات کرده اند. بعد از گم شدن ستاره پدر پونه در نقش یک قهرمان آزاداندیش وارد میدان میشود در حالی که اساساً هیچ نیازی به حضور او و حضور پلیس در این معرکه نیست، خلاصه که باید از نویسنده پرسید "فازت چی بود" وقتی این متن را نوشتی؟ اگر چه نباید از بازیهای خوب و دیالوگهای حساب شده فیلم گذشت.

تنها نقطه مثبت فيلم فيلمبرداريش بود وسلام.

این چی بود بی معنیو بی سروته وسرکاری

انصافا فیلم خوبی بود و به دلم نشست هرچند مثل خیلی دیگر از فیلم های ایرانی در پایان فیلم احساس می کنی سوال های زیادی در ذهنت مونده که بدون پاسخ به اونها فیلم به اتمام رسید اما در کل خیلی خوب بود.

آقای میر کریمی من فیلم شمارا تو جشواره وتوی اکران عمومی 2تیر 1395 دیدم وهردوبارهم لذت بردم به نظرم بهترین فیلم شما است یک بازگشت خوب به فیلمسازی شماست هشتمین ساخته آقای میرکریمی به نام ذختر بهترین اثر شماست تبریک به خاطر جایزتون یک پیشرفت جدی نسبت به فیلم ضعیف امروزبازگشت به فیلم خیلی دورخیلی نزدیک تبریک دوستون دارم امتیاز فیلمتون برای شبکه خانگی موسه هنرهای تصویری سوره بسیار کیفت بالایی دارد من لذت بردم تشکر

سر تعظیم فرود میارم برای کارگردانی اقای میر کریمی بسیار زیبا و قشنگ و دقیق اشاره کردند به همچنین اتفاقاتی تشکر میمنم ازتون که استادانه کار میکنید

اوال این فلیم سینمایی دختر درکجایی تهران بازی شده بود و دوم سریال ماه پلنگ ازشبکه سوم سیما بخش می شود

یک فیلم کاملا معمولی!!! داستان خاصی ندارد مثل این می مونه که یک روز از زندگی خیلی از ماها رو فیلم برداری کرده باشند!!!

فيلمي عميق و زيبا. تايم فيلم كمي طولانيه فقط

افتضاح

خوبه

سینمای میرکریمی از قابل احترام ترین اثرهای سینمایسست. کلا فیلمساز درجه یک هست و همیشه مورد تحسین قرار گرفته هر فیلمی ساخته شسته و رفته بوده مثل کامبوزیا برتوی افخمی و فرهادی اینا فیلم و خوب میسازن

فیلم خوب شروع می شود اما هرچه از زمان فیلم می گذرد به نظر می رسد نوعی بی حوصلگی هم در متن و هم در کارگردانی فیلم وجود دارد. بازی ها قابل قبول بودند. بعضی از دیالوگ های شعاری در مورد تحریم ها و اتکا به تخصص داخلی و امثالهم خیلی گل درشت به نظر می رسید و در ضمن ارتباطی هم به خط اصلی داستان نداشت. یکی از نکات جالب برای من تلاش کارگردان برای بیان این موضوع بود که سخت گیری های این پدر به دلایل سیاسی و اجتماعی، مربوط به پدران این نسل است و پدران یک نسل قبل تر بر خلاف تصور تساهل بیشتری داشتند همانطور که دایی مسن دختر از لاک او تعریف می کند و برایش شعر دختر آبادانی را میخواند. نکته مثبت دیگر این بود که فیلمساز هیچ تلاشی برای دادن پیام و نصیحت نه به دختران و نه به پدران نداشت و تنها وظیفه خود را بیان چالش ها و دلمشغولی های هر دو بخش داستان می دانست.

نمیدونم چرا ولی بازی ماهور الوند رو وقتی تو بالکن با دوستش حرف میزد باور نکردم

به نظرم بهترین فیلم جشنواره بود، در مجموع با ایراداتی که داشت، روند مثبت و قابل تاملی داشت، کمترین حجم شعارزدگی رو داشت، پرداخت شخصیت ها به صورت قابل قبولی انجام شده هرچند ایراداتی رو براش میشه تصور کرد. برخی دوستان راجع به پایان داستان که در اکران عمومی حذف شده پرسیدن، من به طور دقیق به خاطر نمیارم اما اگر بخام نقل به مضمون بکنم باید بگم که به کافی شاپ برمیگرده و ماهور الوند در جواب سوالی که ازش پرسیدن اگر بری، برمیگردی؟ ( که توی یک سوم اول فیلم پرسیده میشه و اون هم مکث طولانی ای میگه) جواب میده که: نه ! برنمیگردم... همین تک سکانس حذف شده کمک فراوانی میکرد که ما بیشتر شخصیت ستاره رو جمع بندی کنیم و چالش داستان رو بیشتر لمس کنیم.

نمی شه گفت فیلم خوب بود یا بد ولی داستان فیلم موضوع مهمی بود از روابط پدر و دختر و روابط برادر و خواهر اما به این موضوع خیلی ساده پرداخته شده بود و اگر خوشمزگی های ظریف داخل فیلم مثلا جایی که یکی از دختر داخل کافی شاپ از کارگر کافی شاپ می پرسد که آیا مدیر کافی شاپ متاهل است و از این دست جملات. فیلم فاقد جذابیت بود

فیلم معمولی با ریتم یکنواخت و کمی کسل کننده..کلا اتفاق خاصی نمیوفته:)))

فیلم ریتم خوبی داره اما در کل موضوع ساده ای داره و جذابیتی نداره تنها مزیت فیلم بازی خوب فرهاد اصلانیه اگه نبینید هیچ چیزیو از دست ندادید

خیلی معمولی بود

میرکریمی هنوز هم خوب فیلم میسازد و مهرداد کاشانی هم هنوز عالی مینویسد و فرهاد اصلانی هم به خوبی فیلمنامه را درک میکند و چقدر میرکریمی استادانه از ماهور الوند بازی می گیردد.

من هنوز هم‌ به امیذ دیدن فیلمی مثل خیلی دور خیلی نزدیک، می رم که فیلم های میر کریمی رو ببینم اما هی نا امیدتر می‌شم. داستان فیلم تکراری و یک خطیه، پرداخت خوبی هم نداره. شخصیت ها هی به امان خدا رها می شن. نه دختر اصلی به سر پ سامونی می رسه، نه تکلیف عمه معلوم می شه ، نه دلیل نصف رفتارای پدر ماجرا روشن میشه. تنها نکته مثبت فیلم بازی فرهاد اصلانیه. فیلمبرداری هم از حق نگذریم عالی و جذاب بود و چهره دوست دتشتنی از آبادان و مردمش نشون داده بود.

میرکریمی همواره اسیر یکسری ایده آل گرایی و رئالیسم است و همین امر باعث می شود تا فیلمی همانند دختر که تا اواسط فیلم قصه گو است با گره های داستانی، تبدیل به یک شعارزدگی و افت شدید فیلمنامه ای شود تا همچنان از فیلم خوب "خیلی دور خیلی نزدیک" اش به شدت فاصله داشته باشد

شاهکار نبود ولی بدم نبود.

یه فیلم کسل کننده دیگه از رضا میرکریمی موضوع فیلم و پرداخت اون اصلا کشش 100 دقیقه فیلم رو نداره. فیلم تو 30 دقیقه میتونست تموم بشه و عملا یه ساعت از فیلم اضافه است و کارکردی نداره و اگه حذف بشه اتفاقی نمی افته. روند رو به ضعف میرکریمی با "به همین سادگی" ، " یه حبه قند " ، " امروز" و حالا "دختر " ادامه داره به نظرم بهترین فیلم میر کریمی خیلی دور خیلی نزدیک بود که فکر نمیکنم با این روند دیگه تکرار بشه

سلام دوستان. به نظر من اصلا به درد سن بالاي ٢٠-٢٥نميخوره. و واقعا همه منتظره تمام شدنش بودن.

قشنگ بود. مخصوصا برای دختران و پدران سرزمین من

در کل قشنگ بود

بازی فرهاد اصلانی ومریلازارعی خیلی خوب بودوارزش دیدن داره

فیلمی کسل کننده اما قشنگ. بازی هاشو دوست دارم. مریلا زارعی خیلی خوبه. همین طور ماهور الوند و فرهاد اصلانی (طبق معمول همیشه). بازگشت شکوهمند آقای میرکریمی به دوران خوش فیلمسازیش

بازي ضعيف نقش اصلي دختر و بازي فوق العاده مثل هميشه آقاي اصلاني يك موضوع بسيار ساده و كسل كننده در جامعه امروز ورژن تغيير يافته از فيلم عروس آتش ولي با اين تفاوت كه در عروس آتش فرصت نفس كشيدن نداري ولي اين فيلم خلا وجود دارد مي تواني در حين ديدن فيلم فضاي خالي و خسته كننده را خس كني در مجموع نظر منفي

دختر شروع خوبی دارد همانطور که مخاطب از اسم فیلم و موضوع آن انتظار دارد او را پرت کند وسط بحثهای چند دختر در کافه و همهمه و بحثهای دخترانه و ماشین سواریشان به خوبی از آب درآمده فیلم یکی از این دخترها را انتخاب میکند تا به نمایندگی از آنها قصه ای از دغدغه آنها و ارتباط با اطرافیانشان را برای مخاطب تعریف کند. شخصیت پدر و خانوده دختر به خوبی معرفی میشوند تنش گیرایی بین دختر و پدر شکل میگرد سفر دختر و مشکل پرواز در برگشت، عزمیت شبانه پدر به درستی دراماتیزه میشوند و مخاطب با فیلم سرپایی روبه روست اما درست بعد از سکانس خوب سیلی خوردن ستاره از پدرش به یکباره فیلم دوپاره میشود روایت شکل عوض میکند و فیلم وارد فازی میشود که مخاطب انتظارش را ندارد. ریتم می افتد موقعیت از حالت تحرک به حالت ایستا درمیآید و از همه مهمتر شخصیت ستاره به عنوان گرانیگاه فیلم به حاشیه رانده میشود و شخصیت عمه جای او را میگیرد. حتی شخصیت پدر هم تا حدی در اواخر فیلم عقیم میماند. نمی دانم علت اینکه میرکریمی مسیر عوض میکند دقیقا چیست آیا نمیداند که چطور فیلم را در این مسیر اولیه پیش ببرد که از او بعید است یا محافظه کاری و یا عجله برای روشنگری کار دستش داده. در هر صورت او ساختار ملتهب پیش رونده فیلم را قربانی نمادپردازی صریح ( حال و روز عمه آینه آینده دختر) و نتیجه گیری زودهنگام ضمنی (فروپاشی اقتدار پدرانه) میکند تا اینکه بخواهد ما را با شخصیت دختر سرگردان در نمود بیرونی (کلان شهر بی رحم) و رابطه ملتهب او با پدر کم عاطفه اش در نمود درونی بیش از پیش جلو ببرد. شخصیت عمه در طول فیلم قبل از حضور پررنگش به خوبی زمینه چینی نمیشود ما هنوز مختصات زندگی عمه و شخصیتش را به خوبی نمیشناسیم و فیلمساز هم حتی هنگام حضور عمه ذره ذره اطلاعات میدهد اما از آن طرف از ما میخواهد بلافاصله او را به عنوان جانشین دختر فیلم که بیش از یک ساعت با او همراه بودیم قبول کنیم هرچند زارعی بازی عمیقی ارائه میدهد اما نقش هنوز برای مخاطب عمیق نشده است بنابراین مشکلش با شوهرش گنگ و پرخاش یکباره اش به برادرش به ظاهر اغراق آمیز می نماید در سکانس پایانی دفاع دختر که فیلمساز او را در یک سوم پایانی به داخل اتاق عمه رانده است از پدر در برابر پرخاش عمه چندان قابل درک نیست همینطور آن توصیه آخر عمه به دختر (که هیج جا خانه آدم نمیشود) به نظر نتیجه گیری تحمیلی به نظر میرسد. بنابراین در اینجا عوض کردن دودکش خانه عمه در پایان فیلم به عنوان ایجازی در دگردیسی دنیای آدمهای فیلم نمیتواند مثلا به اندازه روشن شدن رادیو و چرخیدن پنکه در پایان یه حبه قند تاثیرگذار و عمیق باشد.

فیلم موضوع خوبی داره و کلیت کار بسیار منصفانه و بدور از کلیشه بوده و بسیاری از مخاطبان هم می تونند چه در جایگاه پدر و دختر یا حتی دوست یه مقداری از خودشون رو تو فیلم ببینند که این خودش نکته مثبتی بود ولی خب در پایان فیلم باید بگم احساس می کردم فیلم می تونست پرداخت بسیار بهتری داشته باشه نسبت به این موضوع مهم و رها شده به نظر می رسید... در کل سبک فیلم سازی آقای میر کریمی رو بسیار دوست دارم ولی فیلم قبلی شون امروز رو بیشتر می پسندم.

نه بد بود نه خوب. بازی ها درخشان بودند. کمی دلم گرفت. یاد محدودیت هایی افتادم که در جامعه ما برای دختران جوان وجود دارد.

فیلم هیچ نکته ای را باقی نمی گذارد که آدم بگوید مزخرف بود... ولی فیلمی کاملا معمولی بود و هیچ هیجان خاصی درش وجود نداشت ولی در کل از خیلی از این فیلمای مزخرفی که این دوره زمونه میسازن بهتر بود

چرت ترین فیلم، ضعیف ترین فیلم، یک فیلم عمیق دیگر، افتضاح....... آخه اینم شد نظر دادن؟ چرا چرت ترین؟ چرا عمیق؟

باز هم یک فیلم عمیقدیگر از کارگردان کاربلد و جوان سینما. رضا میرکریمی عزیز

این فلیم سینمایی دختر در کجای منطقه دزاشیب تهران انحام می شود و این فلیم در کجا دردزاشیب انحا م خواهد شد و لان شما در منزل مریلا زراعی در نقش قرون ایفا کرده است انحا م می شود

یک فیلم بسیار متوسط ... ضعیف ترین ساخته آقای میرکریمی

افتضاح بود، افسوس بابت وقتی که تلف کردم

فيلم خوبيه كه تقريبا تا اواسط فيلم سر پاست و بعد از اون يكم از نفس مي افتده كه بر خلاف نظرات دوستان اصلا خسته كننده و شعار زده تكراري نيست...

این فیلم هم مثل دیگر کارهای اقای میرکریمی عمیق بود و ادم رو به فکر فرو میبره ...من واقعا از کارهای اقای میرکریمی لذت میبرم همیشه یه چیزی تو فیلم برای بیانش وجود داره ...خیلی دور خیلی نزدیک یه حبه قند...به همین سادگی..و زیر نور ماهش همگی عالییی

فیلم داستان جدیدی نداشت و توی فیلم های دیگری به طور غیر مستقیم یا حتی مستقیم این مدل داستان ها رو زیاد دیده بودیم؛ منتها به نظرم کارگردان میتونه یک موضوع تکراری رو به شیوه ی جدید و نگاه و تحلیل جدید مطرح کنه. اما متاسفانه این اتفاق در این فیلم نمی افته و هیچ نتیجه ای نمیشه از این فیلم گرفت که ارزشمند باشه و بدیهی نباشه! فیلم یک سری کنتاکت بین نسل والدین و فرزندان رو مطرح می کنه اما راه حلی ارایه نمی کنه! خیلی بد موقع و بیجا فیلم تموم میشه و من که شاید خیلی از قسمت های فیلم رو دوست داشتم و درگیرش شده بودم؛ فقط تونستم بگم : خوب که چی؟ از اون گذشته به نظرم این داستان از نسل امروز خیلی دور هست و بیشتر به چندین سال قبل میخوره تا امروز

خیلی فیلم خوب و عمیقی بود بازیهای فیلم به شدت واقعی بود. یه سری کلیشه های مرسوم هم تو فیلم شکسته شده بود که من دوست داشتم.