دعوای دو برادر، بحرانی را در خانواده ایجاد می کند. مادر این خانواده و دو عروسش که در سه طبقه یک خانه زندگی می کنند سعی می کنند هرکدام به تنهایی بار مشکلات پیش آمده در زندگیشان را به دوش کشند.
دیگر برایمان عادت شده است که وقتی در تیتراژ فیلمی نام هومن بهمنش را می بینیم باید منتظر دوربینی خوش ذوق و با حوصله ای باشیم . اینبار هم همین اتفاق می افتد و ما از همان ابتدا دوربین باسلیقه ای را مشاهده می کنیم . این را گفتم تا بگویم نکته اساسی خانه ای در خیابان چهل و یکم دوربین خوب و در عین حال در خدمت ریتم و فضای فیلم است و مهمترین المانی که باعث می شود فیلم به ذوق نزند و تا انتها بشود دنبال کرد همین دوربین هومن بهمنش خواهد بود.
اما اگر بخواهیم به خود فیلم بپردازیم باید گفت برای فیلمسازی که فیلم اول خود را ساخته است بعنوان کار اول، به نسبت فیلم قابل قبولی از آب در آمده با ذکر این نکته که ریتم کند و سکانس ها و دیالوگ های اضافی و عبث به ذوق می زند که طبیعتا ضعف فیلمنامه ای ست. بله چند دیالوگ و رد و بدل های نچندان ضروری و بی روح مخصوصا در ارتباط مادران قصه با فرزندانشان ، سکانس های ابتر و عبث در بعضی موارد مانند رفت و آمد های بیهوده به دادگاه و کلانتری، تکرار مکررات مدرسه ی دختربچه قصه و... باعث شده است که مخاطب با فاصله با فیلم ارتباط برقرار کند
فیلم را می توان بعنوان فیلمی با داستان مینیمالیستی بیان کرد داستانی سرراست که کمتر به حاشیه میرود با گره ای که هرچند بسیار زیاد در سینمای ایران دیده ایم و آنهم قتل و قصاص است اما اینبار با زاویه ای متفاوت جاییکه اولیای قاتل و مقتول یکی ست، مادر خانه! پس باید بار غم اصلی را روی شانه های مادر حس کنیم اما این اتفاق چندان چشمگیر نیست و ما بیشتر با پسر مقتول و یا خانواده های دو برادر درگیر هستیم.
بعد از مدتها ما یک علی مصفا ضعیف میبینیم قاتلی که هیچ حسی بعنوان قاتل یا پشیمان از قتل در او نمی بینیم چه در اولین مواجهه با مادر بعد ...
دیگر برایمان عادت شده است که وقتی در تیتراژ فیلمی نام هومن بهمنش را می بینیم باید منتظر دوربینی خوش ذوق و با حوصله ای باشیم . اینبار هم همین اتفاق می افتد و ما از همان ابتدا دوربین باسلیقه ای را مشاهده می کنیم . این را گفتم تا بگویم نکته اساسی خانه ای در خیابان چهل و یکم دوربین خوب و در عین حال در خدمت ریتم و فضای فیلم است و مهمترین المانی که باعث می شود فیلم به ذوق نزند و تا انتها بشود دنبال کرد همین ...
تجربه اوج یک درد از سوی مادر
این فیلم بیش از آن که پیام اجتماعی به دنبال داشته باشد در ستایش مادر و نقش مهم و دوس داشتنی مادر است؛ باید گفت قالب فیلم با محتوی جور در آمده، یک محیط سرد و بدون جذابیت که با دعوای دو برادر و اظطراب مادر شروع میشود شما را درگیر خواهد کرد، شروع خیلی خوب در همان ابتدای فیلم باعث میشود هیجانی هرچند موقتی از سوی تماشاگر دریافت شود که این هیجان میتوانست تا پایان ادامه یابد.
این فیلم بیشتر از آنکه روایت گر یک داشتان باشد، اشاره به نقش پر مخاطره مادر دارد، مادری که یک فرزند را در نزاع میان دوبرادر از دست داده و نمیخواهد فرزند دیگری را از دست بدهد و در پایان با تحمل درد و فشار روحی که بر او وارد شده رای به قصاص فرزند خود میدهد.
فیلم از بار دراماتیکی بالایی ...
این فیلم بیش از آن که پیام اجتماعی به دنبال داشته باشد در ستایش مادر و نقش مهم و دوس داشتنی مادر است؛ باید گفت قالب فیلم با محتوی جور در آمده، یک محیط سرد و بدون جذابیت که با دعوای دو برادر و اظطراب مادر شروع میشود شما را درگیر خواهد کرد، شروع خیلی خوب در همان ابتدای فیلم باعث میشود هیجانی هرچند موقتی از سوی تماشاگر دریافت شود که این هیجان میتوانست تا پایان ادامه یابد.
این فیلم بیشتر از آنکه روایت ...
یک زمستان سرد
فیلم، چه به لحاظ روایی و چه از منظر فرم ساده است. با این حال زنجیره علت و معلولی مستحکمی دارد و از این منظر می توان امتیاز قابل قبولی به فیلمنامهاش داد. فیلم لحنی رئالیستی دارد و سعی می کند این لحن را در سراسر خود حفظ کند که در این زمینه نیز نسبتاً موفق عمل می کند.
همان طور که در سینمای اصغر فرهادی مضمون «قضاوت» بسیار حائز اهمیت است، در «خانه ای در خیابان چهل و یکم» نیز قضاوت تم اصلی فیلم است.وقتی مخاطب خود را در جایگاه شخصیت های مختلف فیلم می گذارد تصمیم گیری برایش دشوار می شود و ممکن است در طول فیلم بارها نظرش تغییر کند. گاه ممکن است با سعید و فروغ همذات پنداری کند و گاه خود را جای حمیده بگذارد و احساس کند او بدبخت تر است؛ گاه برای برادر به قتل رسیده دل بسوزاند و گاه فکر ...
فیلم، چه به لحاظ روایی و چه از منظر فرم ساده است. با این حال زنجیره علت و معلولی مستحکمی دارد و از این منظر می توان امتیاز قابل قبولی به فیلمنامهاش داد. فیلم لحنی رئالیستی دارد و سعی می کند این لحن را در سراسر خود حفظ کند که در این زمینه نیز نسبتاً موفق عمل می کند.
همان طور که در سینمای اصغر فرهادی مضمون «قضاوت» بسیار حائز اهمیت است، در «خانه ای در خیابان چهل و یکم» نیز قضاوت تم اصلی ...
خطاب به کسانی که میگن سرگرم کننده نبود .لطفا ژانر فیلم رو در نظر بگیرید .فیلم تاثیرگذار بود .باید از بیرون همیشه به مشکلات که نه به وقایع افتاده نگاه کرد
تلخ . خوب . قابل تامل
کسانی که نمیتونن خشمشونو کنترل کنن باید این فیلمو ببینن و درس بگیرن
7 از 10
0
0
پاسخ
گزارش تخلف
۶ سال پیش
August 19, 2017
به نظرم هیچ فیلمی دیدنش خالی از لطف نیست ، در هرحال با تمام نقاط ضعف یا قوت هر اثر ، نمیشه تلاش و زحمت عوامل فیلمو به راحتی نادیده گرفت . به نظرم بازی های خوبی توی فیلم ارایه شه بود ، بازیگرا خوب بودن ، به موضوع خوب پرداخته بودن ، کارگردانی خوب بود ، ضعف این فیلم فیلمنامه بود . با ابن که طرح خوبی داشت ولی به خوبی بهش شاخ و برگ نداده بودن ، فقط برای من واکنش های نقش فروغ قابل باور نبود ، به عنوان زنی که شوهرش کشته شده خیلی آروم بود ، توقع خشم و کینه بیشتری میرفت ازش . همین واکنش های فروغ یا سارا بهرامی فیلمو یک نواخت میکنه
اصلاً انتظار دیدن یک شاهکار در حد "فروشنده" و "ابد و یک روز" رو نداشته باشید. یه فیلم خیلی تخت و ساکت و آروم و کند. ولی بازیهای خوبی داشت. فضاش خیلی تاریک و تلخه. ولی خب به معضل متفاوتی پرداخته. یه بار دیدنش می ارزه
۲
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
March 10, 2017
قشنگ بود. تأثیرگذار
۶
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
March 5, 2017
فیلمی کاملا متوسط
۷
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 26, 2017
نه می شه گفت عالی نه می شه گفت بد. بینابین بود.
۷
۴
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 25, 2017
بی نظییییییییییییییییییییییییر بود
۴
۶
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 23, 2017
همونطور که جعفر پناهی از دستیاری کامبوزیا پرتوی شروع کرد و خودش کارگردان بزرگی شد قربانی هم که دستیار اصغر فرهادی بوده نشون داد که کارش رو خوب یاد گرفته
خیلی حوصله سر بر بود.
فقط بازیگر خردسال ( صنم ) خیلی خوب بود.
اصلا اوج و فرود نداشت و این خسته کننده اس واقعاً .
۴
۱۱
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 11, 2017
فیلم بسیار خوبی بود . لذت بردم از دیدن این فیلم- خیلی خوبه که جدیدا فیلم هایی اینجوری پیدا میشن که به شعور بیننده احترام میذارن- بدن نقطه تاریک مبهم روایت یک داستان با سادگی تمام و آرامی بدون هیاهو الکی بازی خوب همه و بخصوص بچه های که تو سکانس پایانی نفس رو تو سینه همه حبس کرده بود تو سینما سکوت مطلق شده بود و چه زمان عالی برای تمام شدن فیلم فوق العاده در بهترین زمان ممکن فیلم تموم شد. هیچ چیز اضافه ای نداشت فقط اینکه تمومی آدمای فیلم خیلی خوب بودن بیش از حد
۱۰
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 8, 2017
فیلم خوبی بود ، عالی نبود ولی از خیلی از فیلم های سینمای ما بهتر بود..
موضوع فیلم موضوع کلیشه ای بود و همین کافیه که همه فیلم رو بکوبن، ولی ارزش دیدن داره فقط به خاطر اهمیت بالای پیام فیلم و تاثیری که می تونه روی جامعه بذاره.
۳
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
February 1, 2017
فیلم افتضاح بود اگرم میگم افتضاح بود اینجوذی نیست که طرفدار فیلمای آبکی مثله سلام بمبئی باشم ،ولی این فیلم نه اوج و فرود داشت،نه شخصیت ها میتونستن با مخاطب ارتباط برقرار کنن به طوری که برای من به شخصه اصلا مهم نبود شخصیت علی مصفا چه اتفاقی براش می افته،از اول فیلم هم میشد حدس زد که تهش چی میشه من واقعا نمیدونستم چرا نشستم دارم فیلم رو نگاه میکنم ،هیچ کششی نداشت
۵
۱۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
January 27, 2017
به نظرم فیلم بسیار تاثیر گذاری بود و بهترین بازی رو من از بازیگر خردسالی که نقش صنم رو بازی میکرد،دیدم.امیدوارم آقای قربانی در تجربه های بعدی هم مانند این فیلم بسیار احساسی و قلبی باشد.
۱۱
۵
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
January 23, 2017
موضوع نو و جدیدی بود ولی صحنه هاش در نیومد. مخصوصا دعوای اولش که خیلی مصنوعی بود. سارا بهرامی عالی بود... آقای قربانی دستیار کارگردان فیلم درباره الی بودن و من با دیدن فیلم اولشون امیدوار شدم برای فیلمهای خیلی خیلی بهتر بعدی...
۷
0
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
January 18, 2017
دیدم فیلم و
و نکته ای که هست اینه که یه فیلم بود فقط
تاثیر گذاری لاک قرمز و نداشت و شاید اصلا قابل مقایسه با اون نبود.
و در خوشبینانه ترین حالت بهش 7 دادم فقط بخاطر بازیگرای خوبش در حالی که انتظارم خیلی بیشتر بود .
بعنوان فیلم اول فیلمساز تا حدودی قابل قبول بود با ذکر این نکته که ریتم کند و سکانس ها و دیالوگ های اضافی و عبث به ذوق می زد که طبیعتا ضعف فیلمنامه ای ست اما در کل میشه بعنوان یک فیلم مینیمالیستی با دوربین خوب تحمل کرد و تا آخر دید