ایستاده در غبار (۱۳۹۴)

فیلم ایستاده در غبار دومین اثر «محمدحسین مهدویان»، کارگردان جوان سینمای ایران است. مهدویان را بیشتر با «آخرین روزهای زمستان» می شناسیم. مجموعه ای چند قسمتی که به زندگی شهید حسن باقری از فرماندهان نام آشنای دوران دفاع مقدس پرداخته است. سبک فیلم سازی ایستاده در غبار دقیقا مثل آخرین روزهای زمستان است. روایتگری عده ای که از نزدیک با شخصیت مورد نظر در ارتباط بوده اند و صحنه سازی هایی بر اساس گفته های راویان. این بار مهدویان به سراغ جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان رفته است و زندگی او را روایت کرده است. پیرامون این اثر چند نکته شایان ذکر است: ۱- روند تحول احمد متوسلیان به جوانی انقلابی خیلی ضعیف و مصنوعی تصویر شده بود. حمله ای قلبی به احمد دست می دهد، در بیمارستان بستری می شود و به توصیه پزشک باید عمل قلب باز انجام دهد. در مدتی که بستری است احمد از اطرافیان خود تقاضا دارد به جای کمپوت برایش کتاب بیاورند و او به سرعت کتابها را می خواند. بعد از مرخص شدن احمد انقلابی شده است. اما اینکه آن کتابها چه بوده و چه نویسنده ای آنها را نوشته است، معلوم نیست؟ احمد متوسلیان تحت تاثیر نوشته های چه کسی متحول می شود؟ شریعتی یا مطهری؟ خمینی یا بهشتی؟ بازرگان یا مصدق؟ به دنبال چه ارزش هایی است؟ شاه و دستگاه طاغوت در منظر او چگونه است؟ با چه پشتوانه ایدئولوژیکی به جنگ طاغوت می رود (مارکسیسم یا اسلامی)؟ جایگاه امام خمینی (ره) در تفکرات احمد متوسلیان کجاست؟ همه اینها سوالاتی است که در هاله ای از ابهام بی پاسخ می ماند. اگرچه مطالعه زندگی احمد متوسلیان می تواند جواب خیلی از این سوالها را بدهد اما این فیلم نتوانسته ابهامات موجود را بر طرف کند.   ۲- احمد متوسلیان نوجوانی ...