هیهات (۱۳۹۴)

هیهات یک فیلم اپیزودیک است که به ترتیب هادی نائیجی، دانش اقباشاوی، روح الله حجازی و هادی مقدم دوست آن را کارگردانی کردند، فیلمی حماسی با مضامین مذهبی و عاشورایی. اینکه چهار فیلمساز جوان تصمیم می گیرند که در این زمینه فیلم بسازند قابل تحسین است ، آن چیزی که از مختصات ساختاری این فیلم پیداست با چهار داستان حدود بیست دقیقه یی طرف هستیم که قرار است برخلاف شیوه های مرسوم قصه پردازی کنند اما بیست دقیقه در سینما زمان محدودی است برای اینکه یک درام به چفت و بست محکم برسد از همین لحاظ اگر هر کدام از این اپیزود ها در قالب یک فیلم کوتاه ساخته می شد بافت و لایه های ارزشی هر کدام از قصه ها به طور واضح دیده می شد اساسا فیلم های اپیزودیک اگر چه در راستای یک هدف مشترک به جلو می روند اما این مسئله هم حائز اهمیت است که فیلمساز مخاطب را هم در نظر بگیرد در بعضی از سکانس های هیهات به خصوص در اپیزود دوم و چهارم احساس می شود که فیلمساز فقط به دنبال حدیث نفس خودش است و می خواهد به یک جریانی کوچک شاخ و برگ اضافی بدهد . اپیزود اول به کارگردانی هادی نائیجی با استفاده درست از مذهب و آیین دینی به سمت و سوی درستی حرکت می کند به این معنا که فیلمنامه ی اپیزود اول بر اساس مضامین و مفاهیم عاشورایی شکل می گیرد مادر رحمان مریض و روبه مرگ است و دوست دارد به زیارت امام حسین برود رحمان که کاری از دستش برنمی آید مجبور می شود ماشینی که ضریح امام حسین را حمل می کند را بدوزدد تا مادر پیرش ضریح امام حسین را از قاب پنجره اتاقش ببیند تلاش رحمان برای به آرزو رساندن مادرش و گرفتار شدنش بستری را فراهم می کند که با یک قصه پردازی جمع و جور اما منسجم روبرو شویم. این اپیزود هم میزانسن های سینمایی و هم ریتم مناسبی برای قصه تعریف ...ادامه مطلب