سلام.
فیلم زیبایی بود.
خب در واقع نمی شه گفت فوق العاده بود، اما در سطح فیلم های ایرانی به شدت فیلم ارزشمندی بود. هر چند به علت مختلف العلامت بودن فیلم ها جا داره چهار نقد و نظر متفاوت بخوره. و تنها چیزی که فیلم ها رو به هم چفت کرده بود مفهوم عاشورا بود.
در کل قسمت ابتدایی به شدت زیبا بود. همه ی موارد به جا کار شده بود و خصوصا از نظر توانایی انتقال احساس خوب عمل کرده بود.
با این حال قسمت دوم توانایی این کار رو نداشت. و با کشدار کردن ماجرا بخشی از قدرتش رو از دست داده بود. جا داشت که شخصیت اصلیُ بعد از گفتن اینکه به پیاده روی اربعین نمیره کار رو تموم می کرد و کارگردان فیلم رو به پایان می رسوند. بی شک قدرتش از صحنه های آبکی بعدی این قسمت بیشتر می شد.
اما قسمت سوم هم قسمت جذابی بود. با این حال به نظرم کمی عقیم موند. در واقع از اونجایی که کمی وارد جزپیات ماجراهای زندگی شخصیت ها شده بود، خودبه خود لزوم پرداخت بیشتر به ماجرا حس می شد که به دلیل کوتاه بودن از انجام اون بازمونده بودن.
اما قسمت چهارم که به حق می شه بهش لقب عالی رو داد. هم از نظر تاثیر گذاری احساسی و هم از منظر تکنیک کار. البته بخشی از کنکاش های زن دکتر، توی فایل های تلگرام کسل کننده شد با این حال پایان به شدت قدرتمند این بخش همه ی ضعف هاش رو می پوشونه.
ان شاالله که خدا توفیقات بیشتری به عوامل فیلم بده.
یا علی
خطر لو رفتن داستان