آشغال های دوست داشتنی

بزرگترین افتخار دولت در حوزه سینما تنها این بوده است که توانسته شماری از فیلم‌های توقیفی را اکران کند اما به چه قیمتی؟ مثلا «عصبانی نیستم» که الان روی پرده سینماهاست چه ربطی به نسخه اصلی سانسور نشده‌اش دارد؟ فیلم همه منطق شخصیت‌پردازی‌اش را از دست داده و تبدیل به اثری چندپاره شده است. اگر فیلم کامل را دیده باشید و این نسخه را در سینما ببینید تنها عصبانیت ناشی از قیچی قیچی کردن فیلم با شما خواهد ماند و اصلا به این فکر نخواهید کرد که «دم دولت گرم که فرصت اکران این فیلم‌ها را فراهم کرد!» خلاصه که اوضاع سانسور و توقیف در سینمای ایران نه تنها بهتر نشده که بدتر هم شده، به تعداد توقیفی‌ها و بیشتر از آن ساخته نشده‌ها اضافه شده است و از طرف دیگر فیلم‌هایی هم که ساخته می‌شوند محافظه‌کارانه‌تر و باسمه‌تر از هر وقت دیگری هستند.

محسن امیریوسفی:آقای میرکریمی پارسال گفتید چون فیلمت پروانه نمایش ندارد نمی‌توانی در جشنواره باشی/رضامیرکریمی:محسن جان می دانی که مشکل فیلمت، من نیستم اما خوشحالم که بهانه ای شدم که اعتراض کنی

توضیحات جشنواره‌ی جهانی فجر و محسن امیریوسفی درباره رد شدن فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» در جشنواره جهانی فجر

لیستی که حتی می توانست از لیست فعلی بخش سودای سیمرغ هیجان انگیز تر باشد به دلیل برخی از مشکلات که در زیر به ان اشاره می کنیم تبدیل به لیست کنونی جشنواره فیلم فجر شد .

روابط عمومی آخرین ساخته‌ی محسن امیر یوسفی در بیانیه‌ای که در اختیار رسانه ها گذاشت،تاکید کرد: «دبیر جشنواره فیلم فجر به استقلال هیات انتخاب احترام بگذارد.»