ربوده شده (۱۳۹۴)

ربوده شده پنجمین اثر سینمایی بیژن میرباقری پیش از اینکه فیلم سینمایی باشد، یک تله فیلم تلویزیونی ست.چرا که این فیلم فارغ از قواعد ساختاری سینمایی به موضوعی پرداخته است که جایی در مدیوم سینما نداشته و اساسا کلیت فیلم به دلیل گره های نامفهوم نمی تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند ، ربوده شده برای قاب سینما کوچک است و دلیل آن بی شک ضعف در فیلمنامه است. فیلم سعی بر آن دارد که برای مخاطبش قصه بگوید اما حجم این قصه سمت و سوی خط روایی فیلم را مختل کرده است در نگاه اول با خانم بازیگری به نام مینا طرف هستیم که کیف و لب تاپش را می دزدند حالا مینا به دلیل شهرتش( که البته به شهرتش پرداخته نمی شود) نگران اطلاعات و عکس های خصوصی داخل لب تاپش است، دزد سواستفاده گر از یادداشت های خصوصی مینا در فضای مجازی  استفاده می کند و از سوی دیگر نامزدِ مینا که خوانندۀ گمنامی(روزبه) هم است به دلیل خواندن این یادداشت ها نظرش تغییر می کند و رابطه اش را با مینا قطع می کند و به فرنگ می رود. رویکرد و نقطۀ مرکزی فیلمنامه نامشخص است که آیا این فیلم می خواهد به چه موضوعی بپردازد ، طرز استفاده صحیح از دنیای مجازی و وارد نشدن به حریم خصوصی افراد؟ عشق یک طرفه؟ رضایت گرفتن از خانوادۀ مقتول یا دنیای سینما و سواستفاده از آدم های معروف؟ فضایی که در ربوده شده بوجود آمده لکنت دارد و نمی تواند حرفش را به طور صریح بزند به همین دلیل فیلمساز با استفاده از شاخه و برگ های اضافی فضای فیلم را شلوغ کرده است و دید مخاطب را هم محدود کرده است، آیا مینا بازیگر نبود به قصه آسیب می رسید؟ آدم های معمولی حریم خصوصی ندارند؟ اساسا کارکرد حرفۀ مینا در فیلم منطق ندارد و از آن بی منطق تر دلیل نگرانی های مینا به خاطر یادداشت های خصوصی ...ادامه مطلب