کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی

   تنزل از علمی به فانتزی یادداشتی بر فیلم "کاپیتان امریکا جنگ داخلی" _ مصطفی سیدآبادی کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی (انگلیسی: Captain America: Civil War ) عموما ژانر فیلمهای تخیلی به دو گونه علمی_تخیلی و فانتزی_تخیلی تقسیم می شوند. فیلمهای تخیلی_فانتزی از منطق داستانی ضعیف تری برخوردارند و از تم تخیل در تمام اجزاء داستان(مثل شخصیت پردازی ها،داستان اصلی، خرده ماجراها، مکان داستان، زمان داستان، گره اصلی، گره گشایی و ...) بهره می برند. قطعن مخاطبین گونه علمی_تخیلی با فیلمهای فانتزی_تخیلی متفاوت است. فیلمهای فانتزی به دلیل ماهیتی که دارند به دنبال راضی کردن مخاطبین کم سن و سال تر هستند، تخیل فراوان، جلوه های ویژه بصری، و پرداختن به لایه سطحی داستان از ویژگی های اینگونه آثار است. کودکان و در برخی مواقع نوجوانان عاشق این هستند که عروسک ها و اسباب بازی های متفاوتشان را کنار هم جمع کنند و با هم مقایسه و زور آزمایی کنند، ایده اولیه انیمیشن محبوب "داستان اسباب بازی" از همین جا می آید. شاید شما هم خاطرتان باشد این سوال همیشه برای نوجوانان وجود داشت که رامبو زورش بیشتر است یا آرنولد؟! و همیشه در تخیل هایشان این دو را با هم زور آزمایی می کردند و توضیح اینکه اینها دو قهرمان فیلم هستند با دنیای متفاوت داستانی بهیچ وجه قانع کننده نبود. حال مدتی است کمپانی های بزرگ فیلمهای کمیک استریپ مثل مارول با این ایده کودکانه قهرمان های فیلم های سوپر قهرمانی را کنار هم گرد می آورد و با زور آزمایی هایی که بازنده ای نداشته باشد سعی در جذب تمام مخاطبین آنها دارد. و همین مسئله باعث شده تا به منطق داستانی کمترین توجه ای نشود، بسیاری از این سوپر قهرمانها دنیای داستانی متفاوتی دارند که منطقن نمی شود کنار هم باشند اما ...