آشفته بازاری بی خود
یه حبه قند آشفته بازاری است بی خود. فیلمی که از ابتدا تا به انتها با به نمایش گذاشتن میزانسنی سرگردان و آشفته، می خواهد تصویری از گرما و صمیمیت خانواده ی ایرانی را نشان بدهد و آن هم از نوع سنتی اش که در دل به اصطلاح مدرنیته ی امروز غرق شده اند اما هنوز هویتشان را حفظ کرده اند. ماجرای فیلم حول داستان پسند(نگار جواهریان) آخرین دختر خانواده جریان دارد که قرار است به تازگی ازدواج کند و به فرنگ برود. همین موضوع بهانه ای می شود برای جمع شدن تمام اعضای خانواده به دور هم و داستان فیلم از همینجا کلید می خورد. شخصیت اصلی، پسند است و کنش و واکنش های درام بر دوش او سوار می ماند و بقیه، نقش مکمل را باید بازی کنند. اما در این بین می بینیم که تمام افراد خانواده همچون تیپ هایی بدون شناسنامه ای درست، به طور سرگردان در هر کجای روایت قرار می گیرند و بیننده باید در این بین به اصطلاح تصویری از یک خانواده ی گرم دور هم جمع شده را ببیند و طعم زندگی ایرانی را بچشد. اما مشکل اینجاست که فیلم متآسفانه نمی تواند این قریحه را انتقال دهد و با نشان دادن رابطه هایی آبکی و تیپ هایی ماکت وار، سعی بر این دارد که موضوع را احساسی کند و به سمت یک سانتی مانتالیسم خانوادگی برود تا در این بین یک درام جمعی خلق نماید.
فیلم با کمک جستن از رنگ آمیزی تصویر، یک آرامش را می خواهد تداعی کند اما این آرامش درمیان دیالوگ ها و خنده و شوخی های تصنعی و وا رفته کاراکترها با هم رنگ می بازد و جلوه ای بی هویت و بی محتوا به اثر می بخشد. کارکردن کلی بر روی تک تک افراد خانواده نمی دهد یک فرم مناسب برای ترغیب کردن حس آشناپنداری تماشاگر. کاری که فیلمساز بسیار علاقه دارد ...
یه حبه قند آشفته بازاری است بی خود. فیلمی که از ابتدا تا به انتها با به نمایش گذاشتن میزانسنی سرگردان و آشفته، می خواهد تصویری از گرما و صمیمیت خانواده ی ایرانی را نشان بدهد و آن هم از نوع سنتی اش که در دل به اصطلاح مدرنیته ی امروز غرق شده اند اما هنوز هویتشان را حفظ کرده اند. ماجرای فیلم حول داستان پسند(نگار جواهریان) آخرین دختر خانواده جریان دارد که قرار است به تازگی ازدواج کند و به فرنگ برود. ...