بخت پریشان ما

"بخت پریشان ما" عاشقانه ای است دارای تمی شبیه به "مرگ آگاهی"، صریح و صادق در لحن و بیان، دینامیک و پرانرژی و جسور در متن، هوشمندانه و خلاقانه در میزانسن و در عین حال، خالص و بی تکلف در روایتی از دنیای سرطانی ها که به آدم هایش، به مدد راوی اول شخص (هیزل) از درون گود می نگرد و لحن همدلانه و همذات پندارانه و غمخوارانه اش نسبت به یکی از تلخ ترین انواع زندگی را با سمپاتی دنیای پرجاذبه ی خلق شده منبعث از کاراکترهای درون اش، به ویژه دو کاراکتر اصلی اش (هیزل و گاس) و البته پیرنگ عاشقانه ی میان این دو درهم می آمیزد و مجموعه ای تماشایی و دلنشین از خوشی، شیرینی، امیدواری، پیروزی و زندگی رویاگونه را در عین درد، تلخی، ناکامی، شکست و مرگ حقیقت گونه عرضه می کند؛ درست همانطور که مخاطبانش می خواهند. "بخت پریشان ما" روایتی غیرخطی منبعث از فلاش بکی طولانی از داستان دردناک عاشقانه ای میان هیزل و گاس است؛ با چهار محور درهم تنیده شده ی آشنایی، زندگی، عشق و مرگ. هیزل به عنوان راوی اول شخص داستان، از همان ابتدا به مخاطب اخطار می کند که داستان مذکور، با نهایت صراحت و به دور از ملاحظات مرسومی که در کتاب ها و فیلم ها جهت تلطیف فضای تراژیک داستان لحاظ می شوند، روایت می شود و دقیقا همینگونه نیز هست؛ مگر نه اینکه در تمام طول داستان، از یاس ابتدایی هیزل و ترک آیزاک توسط مونیکا و کور شدن آیزاک گرفته تا وخامت حال هیزل در آستانه ی سفر به آمستردام و پیشرفت ناگهانی سرطان در گاس و وخامت شدید حال او و مرگ او، با سیر نامتناهی ناکامی شخصیت ها مواجهیم؟ حتی پیتر ون هاوتن که برای مخاطب و هیزل و گاس، نویسنده ای خلاق و جذاب در لانگ شات به نظر می آمد، در کلوزآپ به دائم الخمری نیست گرا مبدل ...