نفس (1394)

Name: نفس
Director: نرگس آبیار
Released: 1394
Cast: ساره نورموسوی, پانته آ پناهی ها, مهران احمدی

درام - خانوادگی - فانتزی

به فیلم رای بده:

کارگردان: نرگس آبیار

نویسنده: نرگس آبیار

تهیه کننده: محمدحسین قاسمی، ابوذر پورمحمدی

بازیگرها: ساره نورموسوی، پانته آ پناهی ها، مهران احمدی، گلاره عباسی، سیامک صفری، شبنم مقدمی، جمشید هاشم پور، محمدرضا شیرخانلو، ساقی زینتی، علی خان بابایی، احسان قاسمی، روژان آراوند، آتیه جاوید

خلاصه فیلم:

روایتی از زندگی چهار کودک با نام‌های بهار، نادر، کمال و مریم است که همراه پدرشان غفور و مادربزرگ در دهه50 خورشیدی نفس می‌کشند! دنیای این کودکان دنیایی است پر از رویاهای زیبای کودکانه که قرار است رنگ حقیقت به خود بگیرد.

بازیگران فیلم نفس

عکس‌های فیلم نفس

بازدید رئیس سازمان سینمایی از پشت صحنه فیلم «نفس»

نرگس آبیار و محمدحسین قاسمی در پشت صحنه فیلم «نفس»

تصاویر بیشتر

نقدهای کوتاه فیلم نفس

مسعود فراستی

اين ديگر فيلمسازي نيست. با رانت كسي فيلمساز نمي‌شود و اگر يك‌شبه شد، يك‌شبه هم ساقط مي‌شود. چقدر اين فيلم مشمئزكننده است و چقدر ضدزن و ضدكودك. طرفداري مزورانه‌اي دارد از مظلوميت بچه‌ها. ضدجنگ بودن فيلمساز ديگر بدجوري لو مي‌رود و جانماز آب‌كشيدن‌هايش.

محمد تقی فهیم

من با بهار قصه همزادپنداری کردم و من را به گذشته خود برد. اتفاقات و تصویرسازی فیلم برای من دلچسب بود. همین که در میان فیلم های آپارتمانی و سیاه اجتماعی این دوره زمونه یک کارگردان به روستاها رفته و در میان خانه های قدیمی کاه گلی قصه اش را روایت می کند برای من ارزشمند بود. هرچند فیلم آن قدر اضافه و کش دارد که با حذف بسیاری از بخش های آن چیزی از فیلم از دست نمی رود. اما در سینمایی حرف میزنیم که نه درام، نه صحنه، نه شخیت پردازی و... دارد و همین ارزشمند است.

جواد طوسی

نفس» آنقدر نگاه متکثری دارد که هیج منظقی پشت آن نیست. راوی ای که قرار است از نگاه ما به تاریخ نگاه کند، اما مرز فانتزی، واقعیت و کودکانه قاطی می شود و این تاریخی که گاهی وجه پروپاگاندا پیدا می کند را شاهدیم. فیلمی بدون قصه و نچسب که به نظرم «نفس» نسبت به فیلم قبلی آبیار پسرفت بود. نمی دانم چرا این حجم سرمایه را خرج کاری کرده که مخاطب نمی تواند با آن رابطه برقرار کند.

نقدهای بلند فیلم نفس

یاسمن خلیلی فرد

نقد فیلم نفس, Breath, در دل زندگی

در زمان جشنواره، یادداشت کوتاهی درباره ی فیلم «نفس» نوشتم. در آن یادداشت توضیح دادم که چرا «نفس» را به اندازه ی «شیار 143» دوست نداشتم. حالا تازه ترین فیلم نرگس آبیار به اکران عمومی درآمده و می شود مفصل تر درباره اش نوشت. در همین ابتدا بگویم، در تاریخ سینما بسیاری از فیلم ها بوده اند که دوستشان داشته ...

احسان طهماسبي

یادداشتی بر فیلم نفس, Breath, يادداشت روزانه جشنواره فيلم -٥

سومين ساخته ي نرگس آبيار فيلمي قصه گو از زبان داناي كلي ست كه دختر بچه ي باهوشي آن را روايت مي كند. فيلمي كه ساختارش به گونه اي است كه پتانسيل بالايي براي سريال شدن دارد. "نفس" بيشتر از آنكه گوياي فيلمي با زاويه ي ديد وسيع و جهان شمول باشد سعي در راضي نگه داشتن مخاطب عام دارد. تصاوير متعدد گرفته شده ...

محمود نامی

نقد فیلم نفس, Breath, بازی با شعور تماشاچی

فیلم " نفس " ساخته نرگس آبیار را اگر بتوان از آن بعنوان فیلم سینمائی یاد کرد، فیلمی بغایت بی سروته، بدون داستان، بدون هدف و نتیجه است. فیلم می خواهد، تصویر آرزو های دختری ( بهار ) را به تصویر بکشد که بزرگترین آن، پزشک شدن برای معالجه پدر بیمار خود است. اما در ادامه، این هدف و آرزو، در حد چند سکانس معمولی ...

افشین علیار

نقد فیلم نفس, Breath, نفس مصنوعی!

آبیار راحت ترین پایان را برای فیلم نفس انتخاب کرده است، مرگ دختر بچه که راوی و دانای کل فیلم هم است می تواند پایان بندی تاثیربرانگیزی برای فیلم نفس باشد اما انگار این مرگ و این پایان به فیلم تحمیل شده است.

محمد رضوانی پور