موقت

فيلم در ادامه رويكردهاي نسل جديد به درام هاي دروني و شخصيت پردازانه، متكي بر يك موقعيت دراماتيك نه چندان پررنگ است كه از خلال آن شخصيت هاي پيراموني به نوعي افشا مي شوند. اما خط قصه يي كه قرار است به شكلي كمرنگ اين روابط را در كنار هم معنادار كند به گونه يي پراكنده و نامنسجم است كه نمي تواند در زمان متعارف يك فيلم بلند مخاطب را با خود همراه كند و حتي نمي تواند مخاطب را اندكي به اين كاراكترها نزديك كرده و حس قرابت با آنها به وجود بياورد.